Παίδιά συγγνώμη για την αργοπορημένη "απάντηση" αλλά ειχαμε και έχουμε προβληματα με το ιτερνετ στη δουλειά...
πρώτος αγώνας μου.......
άγχος στην αρχή, ενα άγχος περίεργο όμως δε μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς,
αρχίζει η εκκίνηση, περισσότερο άγχος βλέποντας να φεύγουν οι πρώτοι, με το πατάω το μαγικό κουμπί και ακουσα το κατσίκι μου κάπως ηρέμησα
μου λέει ο Δημήτρης "Τανια έφυγες" και έφυγα......
τεσπα με το που πιάνω χώμα, ενα πρώτο γερούτσικο χάσιμο και δυστυχώς μια πολύ γερή τουμπα που τη στιγμή της πτώσης ενιωσα να μου φεύγει ολη η μέσηκοιτάζω τη μηχανή μου πεσμένη και σκέφτομαι "οτι δεν υπαρχει περίπτωση εγκατάλειψης απο το πρώτο δευτερόλεπτο
" σηκώνομαι........σηκώνω και τη μηχανή
ενολίγοις ευχαριστήθηκα παρα παρα πολυ τον αγώνα, τη διαδρομή βέβαια την έβγαλα ολο χτυπημένη και εκείνη την ώρα ήμουν και ζεστή ημουν και αγριεμένηαλλά προς το τέλος που άρχισα να "κρυώνω" 'επεσα" φοβερά, οι ρυθμοί, ο πόνος ολο και χειροτε΄ρευε.....
έβλεπα θάλασσα και στη θάλασσα δεν έφταναμετά γιατρε μας έβαλες και αυτό το πετρινο
τελος τερματίζω........ουτε το χαρτάκι μου δεν έδωσα αρχικα....δε μπορούσα να κατεβω και απο τη μηχανη ειχα παθει σαν αγγύλωση κατευθειαν νοσοκομείο για πλάκες γιατί ανησηχουσα μήπως ειχα ραγίσει τίποτα
θέλω να ευχαριστήσω όλους που με βοήθησαν τόοοσο πολύ μετά, το Λευτέρη βέβαια που αντί να κάτσει να χαρεί το τερματισμό με έτρεχε στα νοσοκομεία....και ολο το team του Trail Ride για την υπέροχη παρέα
ελπίζω την επόμενη φορά να μην υπάρχουν τέτοιου είδους καταστάσεις για κανέναν και ολοι να αρχίσουμε και να τερματίσουμε με χαμόγελα μόνο!!!
ΥΓ Μαριε ευχαριστώ για το "ξεκόλλημα" δεν είχα δύναμη να σπρώξω
τώρα εχω μια ΤΕΡΑΣΤΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ μελανιά και ενα κύπελο που το κρύβω στη ντουλάπα γιατι είπα οτι γλυστησα σε κάτι βράχια στη θάλασσα
Απάντηση με παράθεση
