Καλό ταξίδι στο παλικάρι, ας γίνει η στάση του μάθημα προς όλους μας....
Καλό ταξίδι στο παλικάρι, ας γίνει η στάση του μάθημα προς όλους μας....
Κουράγιο σε όλους. Πολύ πολύ πολύ κρίμα...
Έλενα, τι να λέμε.. Τα λόγια είναι πολύ λίγα. Να ζήσετε να τον θυμάστε και ό,τι χρειαστείς, μη διστάσεις.
Αντίο Γιάννη, καλό ταξίδι.
safety doesn't happen by accident
Να ζησετε να τον θυμαστε....καλη δυναμη Ελενακι σε σενα κ στην οικογενεια σου...
ειναι απο αυτες τις στιγμες που τα λογια ειναι τραγικα φτωχα....
Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Αγαπήστε τη ζωή σας και να τη σέβεστε, είναι πιο πολύτιμη απ' όσο νομίζετε!!!
Ε
το original α-μηχανο™ μελος
ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ....
H ΔΙΕΘΝΗΣ
(Η Διεθνής γράφτηκε το 1871 από τον Ευάγγελο Ποτιέ και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1895 από τον Γκοσσελέν, που καταδιώχθηκε για την έκδοση αυτή, σαν υποκινητής σε στάση και καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλακή και 100 φράγκα πρόστιμο. Μεταφράστηκε στα ελληνικά από το Ρήγα Γκόλφη το 1921. Συμβάλλοντας στον ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ την μελοποιήσαμε σε δικιά μας εκτέλεση)
Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Της πεινάς σκλάβοι εμπρός, εμπρός
Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει
Σαν βροντή σαν κεραυνός.
Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια
Όλοι εμείς οι ταπεινοί της γης
Που ζούσαμε στην καταφρόνια
Θα γίνουμε το παν εμείς.
Η ΔΙΕΘΝΗΣ…Η ΔΙΕΘΝΗΣ… Η ΔΙΕΘΝΗΣ…Η ΔΙΕΘΝΗΣ
Θεοί, άρχονται, βασιλιάδες
Με πλάνα λόγια μας γελούν
Της γης οι δούλοι και οι ραγιάδες
Μονάχοι τους θα σωθούν.
Για να λείψουν πια τα δεσμά μας
Για να πάψει πια η κλεψιά
Να ιδούνε πρέπει την γροθιά μας
Και την ψυχή μας την φωτιά.
Εμπρός μονάχη μας ελπίδα
Είναι η σφιγμένη μας γροθιά
Κάτω οι πόλεμοι και η πατρίδα
Ζήτω, ζήτω η λευτεριά
Και αν θελήσουν να δοκιμάσουν
Της ψυχής μας τους κεραυνούς
Να ιδούνε τότες θα προφτάσουν
Πως είναι οι σφαίρες μας για αυτούς
Σκληρός ο νόμος μας ξεσκίζει
Κι οι φόροι ασήκωτοι για μας
Ο πλούσιος ότι κι αν κερδίζει
Είναι πλούτος της κλεψιάς.
Η σκλαβιά, η αδικία φτάνει
Όχι πια ταπεινοί σκυφτοί
Αδέλφια η φύση όλους μας κάνει
Και είμαστε ίσοι μπρος σε αυτή.
Οι πλούσιοι άσπλαχνα μας γδέρνουν
Και μας αρπάζουν το ψωμί
Τον κόπο μας και αυτοί κι αν παίρνουν
Για μας η πεινά πληρωμή
Της δουλείας Όλοι οι κλεφτες κατου
Δίκιο τώρα ο φτωχός ζητάει
Όσο γυρεύει είναι δικά του
Κι όταν θελήσει τα αποκτάει
Εμάς που αδιάκοπα η δουλεία μας
Γεννάει της γης τους θησαυρούς
Όλα τα πλούτη είναι δικά μας
Όλα ανήκουν στους φτωχούς.
τώρα πια κόρακες και ακρίδες
Δεν σκεπάζουν τον ουρανό
Χρυσός ο ήλιος στέλνει αχτίδες
Χαμόγελο παντοτινό.
Τρελοκοτσιδού..!!!!
Συγκλονιστικό.. Δεν ξέρω τι να πω.. Λυπάμαι πολύ πραγματικά
Edit : Τώρα διάβασα και τα δυσάρεστα
Λυπάμαι πολύ και πάλι..
“Programming today is a race between software engineers striving to build bigger and better idiot-proof programs, and the Universe trying to produce bigger and better idiots. So far, the Universe is winning.” - Rich Cook
Έχουν περάσει κοντά τέσσερις μήνες ξάδερφε και η λύπη είναι εκεί, όπως κ εσύ! Εικόνες, συναισθήματα στριφογυρίζουν μέσα στο μυαλό... Ότι και αν γίνει εσύ είσαι εκεί και μας δίνεις δύναμη ακόμη και τώρα.
Ακόμα έχω ερωτήματα, ακόμα λέω γιατί ρε γαμώτο... Ερωτήματα που δε θα πάρουν ποτέ απάντηση, ίσως μου τη δώσεις εσύ κάποια στιγμή!!
Η ανιψιά μας ρωτάει τώρα που ο νουνάκος είναι Άγγελος ποιος του πάει φαΐ, ποιος τον προσέχει?? Ότι και να της πούμε ξέρω ότι δε θα τη καλύψει σαν απάντηση, γιατί είναι έξυπνο κορίτσι, σου έμοιασε..!!!
Πάω στη μητέρα σου και νομίζω ότι θα είσαι εκεί, περιμένω να βγεις από το δωμάτιο και να μου πεις "Κοριτσάρα μου", αλλά... Είσαι εκεί όμως, όπου και να κοιτάξω είσαι εκεί, η αύρα σου.
Ξέρω ότι ο πόνος μαλακώνει σιγά σιγά αλλά οι αναμνήσεις έχουν φουντώσει, είναι λογικό γιατρέ μου???
Θα ήθελα να μπορούσα να οδηγήσω τη μηχανή σου και να αισθανθώ αυτά που αισθανόσουν κάθε φορά που την έπαιρνες και έφευγες... Αλλά δε τη φτάνω ρε γμτ δε τη φτάνω την Αφρικάνα σου.
Αχ ρε ξάδερφε ο Δίας που λες...
Τρελοκοτσιδού..!!!!
Να της πείς πως οι άγγελοι δεν τρέφονται σαν και μάς αλλά με συναισθήματα και αγάπη και σκέψεις θετικές!Να της λές όσο τον σκέφτεσαι και τον έχεις στο μυαλό σου ο νουνός σου δεν θα πεινά ποτέ θα πεινάσει και θα κλαίει μόνο όταν τον ξεχάσει...Ετσι απλά όπως τελικά απλή στο μεγαλείο της είναι και η ίδια η ζωή!!!Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Η ανιψιά μας ρωτάει τώρα που ο νουνάκος είναι Άγγελος ποιος του πάει φαΐ, ποιος τον προσέχει?? Ότι και να της πούμε ξέρω ότι δε θα τη καλύψει σαν απάντηση, γιατί είναι έξυπνο κορίτσι, σου έμοιασε..!!!
Hay personas que nos hablan y ni las escuchamos...., Hay personas que nos hieren y no dejan ni cicatrizes...., Pero hay personas que simplemente aparecen en nuestra vida y nos marcan para siempre....., No hagas nada por obligacion ni por compromiso .....,Si no por amor !!!
Cuando una puerta se cierra,otra se abre...
NO CUENTES LOS ANOS, CUENTA LOS RECUERDOS!!!
Σε ένα παιδάκι 4,5 χρόνων όσο έξυπνο και να είναι τέτοια ερωτήματα πάντα είναι δύσκολα. Οι απαντήσεις και οι ερωτήσεις που κάνει πάνω στο θέμα δε σου δίνουν τη δυνατότητα να της πεις κάτι εκείνη τη στιγμή.Αρχικά δημιουργήθηκε από blueangel
Να της πείς πως οι άγγελοι δεν τρέφονται σαν και μάς αλλά με συναισθήματα και αγάπη και σκέψεις θετικές!Να της λές όσο τον σκέφτεσαι και τον έχεις στο μυαλό σου ο νουνός σου δεν θα πεινά ποτέ θα πεινάσει και θα κλαίει μόνο όταν τον ξεχάσει...Ετσι απλά όπως τελικά απλή στο μεγαλείο της είναι και η ίδια η ζωή!!!
Τρελοκοτσιδού..!!!!
όλα αυτά που έγραψες είναι οι υπεκφυγές μας για το πιο απλό και καθημερινό τέρας: την ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ,ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ!Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Η όλη κατάσταση με το ξάδερφο με έχει κάνει να δω πολλά λάθη, να αναρωτηθώ για πολλά πράγματα...
Καθόμαστε και σκάμε γιατί δε μας έκατσε η γκόμενα-ος ή γιατί η μητέρα μας δε θυμάται που έβαλε το καλό μας μπλουζάκι ή γιατί χωρίσαμε ή αν το ΚΤΜ είναι καλύτερο, γιατί πήρε πάλι το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός και αν το είχαν στήσει. Δε λέω ότι το καθένα δεν έχει το πόνο του ή τη στεναχώρια του. Ο καθένας μας βλέπει το πρόβλημα του τεράστιο, αλλά πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά αν είναι αυτά λόγοι για να πέφτουμε σε κατάθλιψη, να μαυρίζουμε τη ζωή μας και να μιζεριάζουμε... Πρέπει να αναρωτηθούμε τι έχουμε κάνει στη ζωή μας, που βαδίζουμε, τι αξίζει, να ζούμε τη κάθε μέρα σα τη τελευταία και να λέμε τις λέξεις Σ' ευχαριστώ και Σ΄αγαπώ εκεί που πρέπει....
Αγαπήστε τη ζωή σας και να τη σέβεστε, είναι πιο πολύτιμη απ' όσο νομίζετε!!!
Ε
ΣΥΛΛΥΠΗΤΉΡΙΑ από καρδιάς...
Throw down the sword,The fight is done and over,
Neither lost, neither won.To cast away the fury of the battle
And turn my weary eyes for home....
www.youtube.com/c/nassosxlvbros
dakrisa kai ematha polla mesa apo auto...
ematha para polla...
na se kala ekei pou eisai file
giati pote den xairomaste gia auta pou exoume?
giati re gamwto
Πέρασε ένας χρόνος... δε περίμενα ότι θα το έλεγα!
Πέρσυ τέτοια εποχή ήταν το κλείσιμο ένος κύκλου και αρχή ένος άλλου..Επώδυνοι και οι δυο κύκλοι με διαφορετική ύλη-υφή.
Φόρεσα μαύρα για σένα μόνο,
φόρεσα αυτά που δεν επιθυμώ
όχι για να σε φέρω πίσω απλά για να σε τιμήσω...
Δεν έκλαψα όταν σε έφεραν και σε πήραν από το σπίτι, δεν έκλαψα όταν η κοπελάρα σου πήρε φωτιά και στρίγγλιζε το γκάζι που δε θα σε αισθάνοταν πάνω της, που δε την έπαιρνες μαζί σου στα νέα μονοπάτια.
Κάποιοι είπαν ότι έφυγες αλλά δε μπορώ να συμφωνήσω ούτε να τους το εξηγήσω αυτό, μιας κι απέχουν παρασάγγας απ' την πραγματική διάσταση των πραγμάτων.!
Ξάδερφε έπεσε στα χέρια μας το τρετάδιο της " Οργάνωσης της αντιπειθαρχείας" όπως το είχες ονομάσει. Τετράδιο σπάνιο για μένα, τετράδιο γεμάτο σκέψης προβληματισμούς συναισθήματα.
Σου ζητώ συγγνώμη που θα "κλεψω" και θα παραθέσω ένα κομμάτι της ψυχής σου.
Το ποιήμα έχει γραφτεί όταν ήταν φοιτητής ακόμα και μιλάει για το θάνατο.
Ινδιάνικη ωδή σ' έναν νεκρό
Δεν σου χρειάζεται οίκτος
-ο οίκτος είναι για τους αξιολύπητους-
κι εσύ ποτε δεν υπήρξες.
Δεν σου χρειάζονται
υποκριτικές εξάρσεις λύπης
ούτε ένας συφερτός μεταθανάτιων
επιβραβέυσεων,
των πεπραγμένων σου εν ζωή.
Ό,τι κι αν έπραξες
ήταν μια συνειδητή επιλογή
και δεν δέχεσαι κριτική από κανέναν
παρά μόνο από εσένα τον ίδιο.
Αν μπορούσες να επικοινωνησεις
μ' όσους συγκεντρώθηκαν να σε τιμήσουν
θα τους ζητούσες να μη στεναχωριένται
για την τύχη σου.
Ίσως εκεί που θα πας
ανάμεσα απ' τα νεφελώδη
μονοπάτια του ουρανού
ο κόσμος που σε περιμένει
να είναι καλύτερος.
Πάντα σε γοήτευε το άγνωστο.
Αν πάλι ήθελες να τους καθυσηχάσεις
θα μπορούσες να τους εγγυηθείς
ότι ο νέος σου κόσμος δεν δύναται
να είναι χειρότερος απ' αυτόν
που ζούσες ως τώρα.
Έπειτα θα ύψωνες αργά το χέρι
και θα απομακρυνόσουν αργά
μειδιάζοντας.....
Ξάδερφε ήσουν άξιος σύντροφος και συνεχιστής του αγώνα και σήκωσες το λάβαρο εξίσου ψηλά με τον Θανασάκη* και να είσαι σίγουρος ότι σε καμάρωνε(ει). Τώρα ξέρω ότι εσείς προσέχετε εμάς και ελπίζω να καταφέρουμε να είμαστε άξιοι συνεχιστές του αγώνα σας!
Σας ευχαριστώ,
* Θανασάκης= Αγωνιστής παππούς στο αντάρντικο κοκ (έχουμε ιστορία)
Τρελοκοτσιδού..!!!!
...Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Ινδιάνικη ωδή σ' έναν νεκρό
Δεν σου χρειάζεται οίκτος
-ο οίκτος είναι για τους αξιολύπητους-
κι εσύ ποτε δεν υπήρξες.
Δεν σου χρειάζονται
υποκριτικές εξάρσεις λύπης
ούτε ένας συφερτός μεταθανάτιων
επιβραβέυσεων,
των πεπραγμένων σου εν ζωή.
Ό,τι κι αν έπραξες
ήταν μια συνειδητή επιλογή
και δεν δέχεσαι κριτική από κανέναν
παρά μόνο από εσένα τον ίδιο.
Αν μπορούσες να επικοινωνησεις
μ' όσους συγκεντρώθηκαν να σε τιμήσουν
θα τους ζητούσες να μη στεναχωριένται
για την τύχη σου.
Ίσως εκεί που θα πας
ανάμεσα απ' τα νεφελώδη
μονοπάτια του ουρανού
ο κόσμος που σε περιμένει
να είναι καλύτερος.
Πάντα σε γοήτευε το άγνωστο.
Αν πάλι ήθελες να τους καθυσηχάσεις
θα μπορούσες να τους εγγυηθείς
ότι ο νέος σου κόσμος δεν δύναται
να είναι χειρότερος απ' αυτόν
που ζούσες ως τώρα.
Έπειτα θα ύψωνες αργά το χέρι
και θα απομακρυνόσουν αργά
μειδιάζοντας.....
Nothing in life is to be feard. It is only to be understood.
Marie Curie
...τι να πεις πραγματικα!
Το διάβασα όλο από την αρχή. Τα συναισθήματα ανάκατα, λύπη για τον χαμό του κολλητού μας, του φίλου μας, του ξαδέρφου μας αλλά κι ένα χαμόγελο για την αξιοπρέπεια που έχουν μερικοί άνθρωποι, άνθρωποι που ζουν απλά και λιτά δίπλα μας και μας διδάσκουν καθημερινά.
Τα έζησα όλα αυτά πρίν από 5 χρόνια όταν με ταλαιπώρησε ένας μαλάκας "που δεν με είδε" και με έστειλε στο νοσοκομείο για 4 μήνες. Αυτή η ερώτηση "για να συμβεί αυτό σε μένα", ρε πστ μου δεν έχει απάντηση. Απλά μια μέρα ξυπνάς και σου συμβαίνει. Σε άλλους κοστίζει τόσο, σε άλλους περισσότερο, σε κάποιους από μας κοστίζει την ίδια μας την ζωή. Ζωή που την έχουμε υποτιμημένη, που την έχουμε μοιρασμένη ανάμεσα σε μικροπρέπειες και αστεία ερωτηματικά.
Καταλαβαίνω απόλυτα την θέση του Γιάννη σας, είναι και η δικιά μου θέση και το έχω πει άπειρες φορές στον άνθρωπο που λατρεύω, στην ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ τη Χρύσα. Δεν γουστάρω τον οίκτο κανενός. Αν φτάσω στο σημείο που περιγράφετε εσύ και ο Γιώργος, θέλω να φύγω με αξιοπρέπεια, το δικαιούμαι νομίζω. Με αξιοπρέπεια έζησα τα 42 μου χρόνια κι έτσι θέλω να τελειώσω. Θέλω να ξέρω την κατάστασή μου από την αρχή, θέλω να δώσω από ένα φιλί σε όλους όσους αγαπώ και μετά να μείνω μόνος με την Χρύσα μου και να φύγω με την εικόνα της στα μάτια μου. Δεν θέλω κλάματα και παπαριές. Εκεί που θα πάω θα τον βρω τον δρόμο μου όπως τον βρήκα κι εδώ.
ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΣΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ, ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΤΕ!!
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
