Τα σύννεφα αρχίζουν να κάνουν τα δικά τους…
Καλώς ή κακώς, φτάσαμε κατά της 21.00 με βροχή και πηχτό πηχτό σκοτάδι στην Μόκρα Γκόρα.. Οι θερμοκρασίες φλέρταραν το μηδέν βεβαίως βεβαίως.
Το τέλος της διαδρομή ήθελε διάσχιση του εθνικού δρυμού, όπου από τα 230μ υψόμετρο μέσα σε 15κμ έχεις ανέβει στα 1080. (Σύμφωνα με το προφίλ του μαπσορς…)
Αξέχαστη εμπειρία, 350 δύσκολα χμ για εκείνη την μέρα με όλες τις δυνατές καιρικές συνθήκες.
Το βράδυ κύλησε χαλαρά, απολαμβάνοντας την φιλοξενία του Κούστεντορφ, όπου, να σημειωθεί, εμφανιστήκαμε χωρίς να έχουμε κλείσει δωμάτιο πριν από την άφιξη μας.
Είχαμε ένα τεράστιο δείπνο για βραδινό, μιας και εκτός από την κλασική "φειδωλή" ελληνικού στάιλ παραγγελία, ξαφνικά, πιάτα από το διπλανό τραπέζι μετακόμιζαν στο δικό μας.
Ένα μεσήλικο ζευγάρι Ελλήνων από την Θεσσαλονίκη. Το μέιλ παρτ δούλευε στο Βελιγράδι και έκαναν τουρισμό… Επεκτεινόμαστε αδέλφια, είμαστε οι καπιταλιστές των Βαλκανίων κτλ κτλ…
Είχαν παραγείλει λοιπόν και επειδή οι μερίδες ήταν γενναίες άρχισαν να μας πλασάρουν πιάτα… Τι να κάναμε, να πάνε χαμένα…
Πέσαμε για ύπνο ημιλιπόθυμοι χωρίς να ξέρουμε τι μας περιμένει την επόμενη μέρα.
Το ξύπνημα μας βρήκε με μία κοινή θέληση για παραμονή στο χωριό περισσότερο από μία βραδιά. Πρωινό, σαν Βασιλιάδες όπως μας έμαθαν οι μαμάδες μας και βουρ για το τοπικό τραινάκι.
Απίστευτη διαδρομή, τύφλα να έχει ο οδοντωτός του Βουραϊκού…
Επιστροφή στις μηχανές και βόλτα χωρίς βαλίτσες… Ξαφνικά τα μηχανάκια έγιναν ανάλαφρα σαν πούπουλα…
Δεν ξαναλέω για την διαδρομή. Αλλά να θυμάστε ότι είναι μία από τις καλύτερες των Βαλκανίων.
Περάσαμε από το Βίσεγκραντ.
Συνεχίσαμε
Στόχος το Σαράγιεβο για καφεδάκι, αλλά δεν…
Και βέβαια μας έπιασε βροχή και μάλιστα καλή…
Φραπεδάκι είχε βέβαια στον σταθμό Ζατάπε...
Αρχίσαμε με καλές προϋποθέσεις και διάθεση.
Κάναμε και οφ ροντ.
Συνολικά 251χμ με κομμάτια σαν και της προηγούμενης μέρα.
Σε μήκος 13κμ υψομετρικές διαφορές της τάξεως των 700+ μέτρων.
Τι καλύτερο από οδήγηση σε μία ξένη χώρα, σε ένα δρόμο που ο χάρτης δεν τον έχει, αλλά το τζιπιες επιμένει ότι θα σε βγάλει κάπου...
Μέσα στο δάσος.
Υπό βροχή...
Με εικόνες και τοπία από μακριά. Ξένες προς εμάς. Σαν να είμαστε ταξίδι στο εξωτερικό με μηχανές...
Γυρίσαμε στο χωριό υπό βροχή. Δειπνήσαμε, κατεβάσαμε κάπου στα (πόσα?) μπουκάλια από το καλό μεν, πανάκριβο δε, τοπικό κρασί μαζί με δυο πιτσιρίκες από τις Ιταλικές Άλπεις όπου έκαναν μπάλκαν τουρ…
Κάποια στιγμή πήγαμε και για ύπνο...
Σουρεάλ φωτό, με Βαλκανικό τρέιντμαρκ...
Η επόμενη μέρα είχε πολλά.
Όμορφα!
Πολλά χιλιόμετρα, πολλές συγκινήσεις.
Τελικός προορισμό η Μπάνια Λούκα που τόσες φορές έχω αναφερθεί σ’ αυτήν και τους φίλους που έχω εκεί.
Ξαναπεράσαμε από την ίδια διαδρομή που κάναμε και εχτές, μέχρι το Σαράγιεβο, και μετά κινηθήκαμε βόρεια.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση