Σε αυτή την ανάρτηση δε θα δείτε μοτοσυκλέτες, διότι είναι ποδηλατική.
Μου αρέσει πολύ η ομίχλη, ειδικά τη νύχτα που καλύπτει με το πέπλο της το τοπίο και το κάνει μυστηριώδες. Με αμάξι ή μοτοσυκλέτα, δυσκολεύεσαι να κινηθείς στην ομίχλη, αλλά με ταχύτητα ποδηλάτου, δρομέα ή ορειβάτη, είναι μαγεία.
Όταν επίκειται βροχή, είναι λοιπόν η ώρα που βγαίνουμε οι συννεφοκυνηγοί. Στοχεύουμε στην κορυφή του βουνού που έχει αρχίσει η συμπύκνωση των υδρατμών και ξεκινάμε, ελπίζοντας αφενός να προλάβουμε το σύννεφο, αφετέρου να μη βρεθούμε μέσα σε καταιγίδα. Ακόμα όμως κι αυτό να συμβεί, ανεβαίνει η αδρεναλίνη και απλά γυρνάς σπίτι μούσκεμα, έχοντας μία περιπέτεια ανάμεσα σε κεραυνούς να διηγηθείς.
Κοιτάζω λοιπόν το πρωί και βλέπω την Πάρνηθα γεμάτη σύννεφα και μάλλον εκεί είχε ξεκινήσει η βροχή. Ο Υμηττός πεντακάθαρος, αλλά η Πεντέλη πολλά υποσχόμενη. Είναι επομένως η μέρα της.
Ο Υμηττός, όπως φαίνεται από την κορυφή της Πεντέλης.
Ένα μέρος του λεκανοπεδίου με την ατμόσφαιρα να έχει αρχίσει να συμπυκνώνει υδρατμούς.
Η Πάρνηθα είναι μισοκρυμμένη πίσω από τα σύννεφα, τα οποία έχουν αρχίσει να σκαρφαλώνουν και στην κορυφή της Πεντέλης, απ' όπου γίνεται η λήψη της φωτογραφίας (υψόμετρο 1100 μέτρα).
...και πλησιάζουν με το ενδιαφέρον να κορυφώνεται.
...οπότε κάποια στιγμή μας φτάνουν:
και μας περιλούζουν.
Μίσιον ακόμπλισντ!
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από kons
που θα πάει θα πετύχω καμιά καλή φώτο γιατί δεν το έχω... όπως κάτσει και ότι να ' ναι βγάζω....
