Μου χαλάτε το πλάνο λέμε...
Έεετσι, να φύγετε, να πάτε αλλού...
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Ψεύτικες
Αληθινές
Κινέζικο harley
Έχω γράμμα;
Φέρε πίσω τη σακούλα...
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Σε κάποια στάση για αναψυκτικό, ο σερβιτόρος μας μιλάει στα Ελληνικά και ω τι έκπληξη...το παληκάρι ήταν 12 χρόνια στην Ελλάδα και λόγω κρίσης γύρισε πίσω και κάνει 24ωρες βάρδιες στο καφέ και βγάζει 500€ με τα τιπς...και πάλι καλύτερα από την Ελλάδα...
Κάπου εκεί είναι που τηλεφωνεί ο Σεργκέιζας, ο οποίος έρχεται να μας πάρει με τον οχτάχρονο γιό του για να πάμε στην άλλη άκρη της πόληζας όπου ένας από τους φίλους που γνωρίσαμε χθες έχει μια αποθήκη-συνεργείο μοτό. Ο Σεργκέιζας (στο εξής παλιοσεργκέιζας) οδηγά στην πόλη με το super tenere σα διαβόλι, δεν αφήνει κόκκινο φανάρι που να μην το παραβιάσει, πεζόδρομο που να μην τον οδηγήσει.... Λέω οκ όπου να’ναι θα μας δέσουν οι μπάτσοι αλλά ο πλαιοσεργκέιζας θα καθαρίσει, δεν μπορεί...Ρε σεργκέι, δεν απαγορεύεται να οδηγούμε στον πεζόδρομο; Γιεεεες γιουσουαλυ αλλά αυτή είναι η πόλη μου!!! Χμ, είναι κι αυτή μια προσέγγιση του θέματος βεβαίως...
Κάνουμε μια στάση για αγορά “biker´s tea”. Τιντούτο ωρε παλιοσεργκέιζα; Λόκαλ μπιιιιρ μάι φρεντ, φρεσλυ μέιντ....
Σκάει και ένας άλλος φίλος του, του δίνει κάτι πακέτα τσιγάρα, κάνει έτσι ο Σεργκέι και βγάζει ένα πάκο κολλαριστά 100δόλαρα και του πέφτουν τα μάτια του Χαρούληζα! «Ρε μπίλυζα το είδες το πάκο;» « Όοοχι!» «Αφού σου λέω ήταν κολλαριστά κολλαριστά!» «Έ λοιπόν, όταν τα πλύνεις, πρέπει και να τα σιδερώσεις ιφ γιου νόου χουότ άι μιν...»
BIKER`S TEA
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Φτάνουμε στο συνεργείο. Περιμένοντας τον φίλο του παλιοσεργκέιζα (στο εξής Σεργκέι Νο2) να τελειώσει ένα άλλο μοτοσακό, ανοίγουμε τα biker`s teas και υπό τη συνοδεία heavy metal μουσικής του `80, χοροπηδούμε σαν τους καλικάτζαρους...
Τελευταία τροποποίηση από wildbilly; 29/06/2012 στις 13:48.
Dima-"Gallos" θυμάσαι; PADONKI (ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΙ) FOR EVER!!!
Με τα πολλά και αφού έχουμε στραγγίξει τα τσάγια και έχουμε φτιάξει το μοτοσακό του Χαρούληζα, ξεκινάμε την επιστροφή, αυτή τη φορά με ακόμα πιο αλλοπρόσαλλη οδήγηση από τον παλιοσεργκέιζα, τον οποίον και ακολουθούσαμε με δυσκολία στις ξαφνικές αλλαγές κατεύθυνσης.
Πάμε για φαγητό και κατευθείαν στα κρεβάτια μας, μάλλον ήπιαμε πολλά τσάγια και χρειαζόμαστε ξεκούραση.
Το βραδάκι τηλεφωνεί ο παλιοσεργκέιζας και λέει «θα έρθει ο Σεργκέι Νο2 να σας πάρει να πάτε στην παραλία για ψαράκι και μπύρες και θα σας βρω εκεί, ντα;» «Ντα ρε σεργκέι, τα λέμε εκεί». Ξεκινάμε λοιπόν με τον Σεργκέι Νο2 και μια φίλη του που εκτελούσε χρέη μεταφράστριας και στη διαδρομή πέφτουμε πάνω σε 5 Πολωνούς, οι οποίοι ψάχνουν ξενοδοχείο με parking, Ο Σεργκέι Νο2 σκέφτεται και μετά λέει «ακολουθήστε με» και ξεκινάμε όλοι μαζί. Οι Πολωνοί οδηγούν BMW gs1200 adventure με όλη την Touratech επάνω, λες και έχουν μετοχές στην εταιρεία, μιλάμε για τούμπανα τα εργαλεία. Οι τύποι, 50άρηδες που κάνουν πολλά μεγάλα ταξίδια. Αυτή τη φορά ξεκίνησαν για το γύρο της μαύρης θάλασσας, Ιράν κιετς, κάπου 11.000χλμ ταξιδάκι δλδ.
Καθόμαστε όλοι σε μια μεγάλη παρέα και περνάμε υπέροχα μέχρι τις 3 το πρωί, πίνοντας μπύρες και τρώγοντας ντόπιο ψαράκι (κάτι σαν μπακαλιαράκι στο πιο σκούρο). Αυτές οι πολυεθνικές παρέες είναι πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και τη συγκεκριμένη θα τη θυμάμαι για πολύ καιρό...Δυστυχώς ο παλιοσεργκέιζας δεν ξαναφάνηκε. Ο Σεργκέι Νο2 τον πήρε τλφ αλλά ήταν τέζα από τα μεσημεριανά τσάγια και κοιμόταν του καλού καιρού…
Η μέρα κλείνει πια, αύριο αναχωρούμε για Chisinau, παρόλο που ο παλιοσεργκέιζας προσπάθησε να μας μεταπείσει να μείνουμε άλλη μια μέρα στην Οδησσό, στο σπίτι του και να φύγουμε όλοι μαζί για Chisinau την μεθεπόμενη, όπου παίζει ένα διήμερο μοτοχάπενινγκ με ροκ μπάντες και «ε λοτ οφ ντρανκ γουίμεν». «Ρε θα μου καταστρέψεις το πρόγραμμα ρε», «όοοοοχι καθήστε 2 μέρες ακόμα, θα περάσουμε καλά μάι φρεντ»...με κάτι τέτοιες σκέψεις με πήρε ο ύπνοσζα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Μέρα 6: Odessa-Zatoka-Chisinau (350 χλμ)
Χάρτης διαδρομής από το γούγλη: http://goo.gl/maps/8KjE
Η μέρα ξεκινάει βαριά. Εϊμαστε ήδη πολύ κουρασμένοι και άκεφοι που φεύγουμε από την Οδησσό. Ξεκινάμε να ξαναπεράσουμε από Zatoka και Bilhorod, ώστε να μπούμε στη Μολδαβία από το εύκολο σημείο, αποφεύγοντας την Υπερδνειστερία.
(link από wikipedia) http://en.wikipedia.org/wiki/Transnistria
Μετά το Bilhorod ο δρόμος είναι υπέροχος! Ωραίο οδόστρωμα και καλή χάραξη. Μπαίνουμε με σχετική ευκολία στη Μολδαβία, περνώντας πάλι την ίδια διαδικασία αλλά χωρίς ψαξίματα αποσκευών και πολλή φασαρία. Ο δρόμος συνεχίζει να είναι πολύ καλός, μου κάνει εντύπωση ότι στο πλάι του δρόμου είναι φυτεμένα δέντρο-θάμνος-δέντρο-θάμνος...
Σε κάποια στάση στο δρόμο, βρίσκουμε κι αυτό το γατάκι που μας κάνει παρέα για λίγο...δεν ξέρω αν τη γλύτωσε τελικά γιατί περνάει το δρόμο πέρα δώθε ανάμεσα από τα αυτοκίνητα...
Περνάμε μέσα από χωριά, όπου σε όλα έχει μπατσικό στημένο, οπότε πας με 50 χαω θες δε θες (σε ειδοποιούν οι απέναντι οδηγοί παίζοντας τα φώτα). Οι πινακίδες των πόλεων είναι μεγαλιθικές, απομεινάρι άλλων εποχών.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση