ρε μπελας με τον θανατο που μας βρηκε.
εγω μια φορα συμφωνο με τον επικουρο.
[Ο θανατος λεει........δεν πρεπει να μας σκοτιζει.γιατι οσο εμεις υπαρχουμε,ο θανατος δεν υπαρχει.και οταν ερθει ο θανατος τοτε..............εμεις δεν υπαρχουμε.
:a5:
ρε μπελας με τον θανατο που μας βρηκε.
εγω μια φορα συμφωνο με τον επικουρο.
[Ο θανατος λεει........δεν πρεπει να μας σκοτιζει.γιατι οσο εμεις υπαρχουμε,ο θανατος δεν υπαρχει.και οταν ερθει ο θανατος τοτε..............εμεις δεν υπαρχουμε.
:a5:
Αρχικά δημιουργήθηκε από takis-kk
Δεν υπάρχει θάνατος χωρίς ζωή και τούμπαλιν (sic).
Αυτός που πέθανε δεν το γνωρίζει (ότι δηλ έχει πεθάνει) άρα ο θανατός του δεν τον αφορά , αφορά όμως τους άλλους που το κουβεντιάζουν , όπως εμείς καλή ώρα.
Ο χρόνος είναι μια σύμβαση , υπάρχει μόνο ο χώρος (κατα παπού Αινστάιν χωροχρόνος).
Αλλά τι κάθομαι και γράφω αφου ο DrBig μπορεί να τα εξηγήσει πιο καλά (λόγω ειδικότητας).
Πριν λίγο διεπίστωσα ότι .... πέθανε .. η μπαταρία μου, σίγουρα αυτή δεν νοιάζεται , νοιάζομαι όμως εγώ και η τσέπη μου
Το μυστήριο της ζωής δεν λύνεται έτσι , θέλει καλή παρέα , τσίπουρο και κανα λουκάνικο στο τζάκι.
Υποσχεθείτε μου και θα σας λύσω όλες τις απορίες..
Δυστυχως η ειδικοτητα της οποιας ενας εκπροσωπος ηταν και ο drBig παραβλεπει το οτι το συμπαν ειναι ενας ζωντανος οργανισμος. Ως εκ τουτου εννοιες που θα ηταν πολυ πιο ξεκαθαρες, τωρα φαινονται ως 'μυστηρια' κατω απο το πρισμα του διαμελισμου. Ειναι δυνατον να καταλαβεις ποτε τι ειναι ζωη αν αναλωνεσαι στο να αναλυεις ενα οργανισμο κυταρο κυταρο? Αγνοουμε βασικα πραγματα για το φαινομενο 'ζωη' και υποθετουμε αλλα τοσα για το φαινομενο 'θανατος'.
Νομιζουμε οτι ειμαστε ενημεροι της ιδιας μας της συνειδησης. Δεν ξερουμε χριστο κυριες και κυριοι για τον ιδιο μας τον εαυτο. Και φοβομαστε μην τον χασουμε κιολας. 'Εαυτος' δεν ειναι το συνολο της επιλεκτικης μας μνημης προσαυξημενο με την εξ'ισου επιλεκτικη αντιληψη μας της πραγματικοτητας. Βλεπουμε το κερασακι και χανουμε την τουρτα.
Σας διαβεβαιω πως μεσα μας υπαρχει ενα καλωδιο που μας ενωνει (direct link) με την συμπαντικη συνειδηση (η οπως αλλιως λεγεται), απλα δεν μας μαθανε να το ενεργοποιουμε. Μπορουμε ομως, αρκει να το θελουμε. Και οταν αυτο γινει, αλλαζει και η αποψη μας για την πραγματικοτητα και οι πρωτεραιοτητες στη ζωη :smilea:
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Το "μέρος του όλου", έ?
Σε ενδιαφέροντα μονοπάτια βαίνει η συζήτηση....
"Qu ils mangent de la brioche"
Το πρόβλημα είναι πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι κατασκευασμένος ή εκπαιδευμένος να αντιλαμβάνεται 3 διαστάσεις σε ένα σύμπαν που έχει (?) περισσότερες.
Φανταστείτε έναν κόσμο 2 διαστάσεων , ό κάτοικος αυτού του κόσμου δεν θα μπορούσε, ποτε να περάσει στο εσωτερικό μιας κλειστής γραμμής , ενος κύκλου πχ , χωρις να την κόψει , κάτι που για μας θά ήταν απλό λόγω της τρίτης διάστασης, που είναι το ύψος.
Επίσης θα μπορούσε να αντιληφθεί , με πολύ κόπο όμως, τον κύκλο αλλά όχι το χέρι που τον κατασκεύασε..
Κατ`αναλογία ένα ον που ζει σε χώρο περισσοτέρων των 3 διαστάσεων θα μπορούσε να αφαιρέσει το εσωτερικό ενός αβγού χωρίς να το σπάσει ή να περάσει μέσα απο έναν τοίχο "through the wall" ..... Θεωρία Ουσπένσκι , γκουγκλάρετε έχει ενδιαφέρον....
Υπάρχει επισης η θεωρία που υποστηρίζει ότι το επιμέρους είναι ακριβές αντίγραφο του όλου.
Κάπου εδώ κολλάει το " καθ εικονα και καθ ομοίωση "
Πριν καιρό γιαυτό και δεν θυμάμαι το όνομα του (δικαιολογίες στην πραγματικότητα φταίει το αλτσχάιμερ) διαβαζα για κάποιον μαθηματικό που είχε επινοήσει συναρτήσεις οι γραφικές παραστάσεις των οποίων είχαν το εξής χαρακτηριστικό.
Εδιναν ένα πολύπλοκο γράφημα του οποίου το επι μέρους κομμάτι ήταν ίδιο με το όλον κλπ κλπ..
Αρχικά αντιμετωπίστηκαν σαν παιχνίδι αργότερα όμως βρήκαν εφαρμογή στη βιολογία , στη μελέτη των συστατικών του κυτάρου (με επιφύλλαξη αυτό γιατί είπαμε έχει περάσει καιρός)
Αυτά κι απο μένα (που δεν ξέρω τι μου γίνεται...)
μάκαριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...
Αρχικά δημιουργήθηκε από Ζεύκας
μάκαριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...
Ξυπνάς νωρίς βλέπω
What th f@%k do we know?Αρχικά δημιουργήθηκε από DrBig
Δυστυχως η ειδικοτητα της οποιας ενας εκπροσωπος ηταν και ο drBig παραβλεπει το οτι το συμπαν ειναι ενας ζωντανος οργανισμος. Ως εκ τουτου εννοιες που θα ηταν πολυ πιο ξεκαθαρες, τωρα φαινονται ως 'μυστηρια' κατω απο το πρισμα του διαμελισμου. Ειναι δυνατον να καταλαβεις ποτε τι ειναι ζωη αν αναλωνεσαι στο να αναλυεις ενα οργανισμο κυταρο κυταρο? Αγνοουμε βασικα πραγματα για το φαινομενο 'ζωη' και υποθετουμε αλλα τοσα για το φαινομενο 'θανατος'.
Νομιζουμε οτι ειμαστε ενημεροι της ιδιας μας της συνειδησης. Δεν ξερουμε χριστο κυριες και κυριοι για τον ιδιο μας τον εαυτο. Και φοβομαστε μην τον χασουμε κιολας. 'Εαυτος' δεν ειναι το συνολο της επιλεκτικης μας μνημης προσαυξημενο με την εξ'ισου επιλεκτικη αντιληψη μας της πραγματικοτητας. Βλεπουμε το κερασακι και χανουμε την τουρτα.
Σας διαβεβαιω πως μεσα μας υπαρχει ενα καλωδιο που μας ενωνει (direct link) με την συμπαντικη συνειδηση (η οπως αλλιως λεγεται), απλα δεν μας μαθανε να το ενεργοποιουμε. Μπορουμε ομως, αρκει να το θελουμε. Και οταν αυτο γινει, αλλαζει και η αποψη μας για την πραγματικοτητα και οι πρωτεραιοτητες στη ζωη :smilea:
Για πε, για πε (εννοώ διαβεβαίωσε, μη μας αφήνεις έτσι)...
τοσο πολλα πραγματα για κατι που κανεις μας δε γνωριζει...μαστα...
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Να υπενθυμίσω...
Αρχικά δημιουργήθηκε από nikos_abel
Επιστήμονες και παραεπιστήμονες, θεωρίες επί θεωριών έχουν πολύ συχνά σαν συμπέρασμα ότι η ύλη, αν εξετασθεί μέχρι βάθους δεν είναι παρά τίποτα. Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι και ο χρόνος δεν είναι αυτό που νομίζουμε, εμείς αντιλαμβανόμαστε τη ροή του από το παρελθόν στο μέλλον, τότε η έννοια του θανάτου μεταφράζεται στο τέλος του τίποτα, ποτέ.
Αν λοιπόν υπάρχει κάτι μετά, δεν είναι μετά, απλώς είναι μια κατάσταση ύπαρξης, την οποία εγκλωβισμένοι στα στενά δεσμά της υλικής μας ύπαρξης δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τώρα, ούτε και ποτέ.
Μακάρι να υπάρχει μια συμπαντική ολική συνείδηση που όλοι βουτάμε μέσα μετά να μοιραζόμαστε το είναι μας, αλλά τότε δεν θα είμαστε εμείς, αλλά κάτι άλλο, έξω από κάθε τι που συζητάμε εδώ και οπουδήποτε, οποιοσδήποτε άνθρωπος.
Stardust….Αυτό το καλώδιο θέλω να ανακαλύψω, ή να μου δείξει τη σύνδεση κάποιος.Αρχικά δημιουργήθηκε από DrBig
Σας διαβεβαιω πως μεσα μας υπαρχει ενα καλωδιο που μας ενωνει (direct link) με την συμπαντικη συνειδηση (η οπως αλλιως λεγεται), απλα δεν μας μαθανε να το ενεργοποιουμε. Μπορουμε ομως, αρκει να το θελουμε. Και οταν αυτο γινει, αλλαζει και η αποψη μας για την πραγματικοτητα και οι πρωτεραιοτητες στη ζωη
Το θέμα είναι (αν βέβαια όντως ισχύει κάτι τέτοιο ή παρόμοιο πράγμα) αν θέλουμε να το
ανακαλύψουμε. Η ζωή όπως τη ξέρουμε, μέσα πό τα προβλήματα και τις πίκρες της,
δεν παύει να είναι πολύυυυ γλυκιά.
Η βόλτα με τη μηχανή, το σκίρτιμα της καρδιάς στο φλερτ, το σήκωμα της π... όταν προκληθούμε,
το μεγάλωμα η περηφάνεια και η χαρές του παιδιού μας,
όλα φαίνονται πολύ όμορφα για να τα αποχωριστούμε, έστω και για μια ανώτερη μορφή ύπαρξης.
Ή μήπως όχι;
Oma Desala, an Ascended Ancient.
1* Αυτο παιζεται!Αρχικά δημιουργήθηκε από takis-kk
1*Δεν υπάρχει θάνατος χωρίς ζωή και τούμπαλιν (sic).
2*Αυτός που πέθανε δεν το γνωρίζει (ότι δηλ έχει πεθάνει) άρα ο θανατός του δεν τον αφορά , αφορά όμως τους άλλους που το κουβεντιάζουν , όπως εμείς καλή ώρα.
3*Ο χρόνος είναι μια σύμβαση , υπάρχει μόνο ο χώρος (κατα παπού Αινστάιν χωροχρόνος).
Ειναι αυτο που αποδεχομαστε (οχι ολοι) στην μη ευρεση αποδειξης του αντιθετου (και αυτο παιζεται)
Απο τους Σουμεριους που γραφουν την πρωτη κοσμογονια,τους Αιγυπτιους,Ελληνες,Ινδους,Αμερικανους,Εβραιους,Αμπορ γενει της Αυστραλιας,φυλες του Αμαζονιου,Ινδιανοι του Καναδα,Κενυα ολοι πριν ερθουν σε επαφη οι κουλτουρες τους στην Κοσμογονια τους μιλανε για το ιδιο πραγμα πριν απο τον κατακλυσμο.
Πριν απο τον κατακλυσμο ο θανατος ηταν κατι αγνωστο. (κατα γενικη ομολογια αρχαιολογων φαινεαι να εχουν γινει 4 κατακλυσμοι που και στις 4 περιπτωσεις ειχαν το ιδιο αποτελεσμα και εγιναν για τον ιδιο λογω)
Και επειδη φαινεαι οι αυη η ιστορια του πρωτοπλαστου εχει κοινη ριζα σε ολο τον κοσμο...ο "Αδαμ" της καθε κουλτουρας δεν ξερει οτι μπορει να πεθανει...το μαθαινει πααααααρααα πολυ αργοτερα αφου εχει διωχτει απο τον παραδεισο...οπου Αδαμ ειναι παρα πολλα ονοματα παραλλαγη αλλα με την ιδια ιστορια.
2*Αυτο ειναι καθαρα πορισμα ψυχολογικης φυσης (ψυχολογων) που και εγω συμφωνω και μαλλον ειναι το πιθανοτερο....αφου δεν εχει γυρησει κανεις απο τον αλλο κοσμο να μας πει αν ισχυει η οχι.
Την ιδια στιγμη αυτο το αξιωμα δικαιολογει γιατι μια χηρα χυπιεται...γιατι στην ουσια μενει μονη να ανταπεξελθει σε ευθυνες που πριν μοιραζοταν.
Ειναι μια παρα πολυ "λογικη" παρηγορια.
Παρολαταυτα κατι που πολλοι δεν ξερουν ειναι οτι το σωμα ακομα και μεσα στην κασα μετα απο μηνες συνεχιζει να ζει....να ζει γιατι τα κυτταρα συνεχιζουν την ζωη τους μεχρι και μερικους μηνες μετα τον θανατο...μεχρι που και αυτα απο ελλειψη ενεργειας ..δεν πολλαπλασιαζονται και ...πεθαινουν
3*Σχετικο....γιαυτο ειναι και πατερας της σχετικοτητας...χρονος υπαρχει απο την στιγμη που τον αντιλαμβανομασε εμεσα η αμεσα....αμεσα τον μετρας με το ρολοι,αστερισμους,περιστροφη πλανητων,οποιοδηποτε σωμα υποκειται σε φθορα που προκαλει ο χρονος...εσι καποιος οταν η μουρη του εχει φτασει στα γονατα του και τα βυζια του στις φτερνες (μιλαω για αντρα) ειναι το αποτελεσμα του χρονου.
Τωρα οτι ενα κουνουπι ζει για 1 μηνα ανθρωπινο η μια περιστροφη της σελληνης γυρω απο την γη,η ενα κλασμα σε σχεση με τα δεντρα τις Νορβηγιας,η 0,0000000000000001 χ10,00000 σε σχεση με τον γαλαξια ειναι αλλη ιστορια..ειναι σχετικα
if anything just cannot go wrong, it will anyway -Murphy's law
Αρχικά δημιουργήθηκε από nikos_abel
Αυτό το καλώδιο θέλω να ανακαλύψω, ή να μου δείξει τη σύνδεση κάποιος.
Το θέμα είναι (αν βέβαια όντως ισχύει κάτι τέτοιο ή παρόμοιο πράγμα) αν θέλουμε να το
ανακαλύψουμε. Η ζωή όπως τη ξέρουμε, μέσα πό τα προβλήματα και τις πίκρες της,
δεν παύει να είναι πολύυυυ γλυκιά.
Η βόλτα με τη μηχανή, το σκίρτιμα της καρδιάς στο φλερτ, το σήκωμα της π... όταν προκληθούμε,
το μεγάλωμα η περηφάνεια και η χαρές του παιδιού μας,
όλα φαίνονται πολύ όμορφα για να τα αποχωριστούμε, έστω και για μια ανώτερη μορφή ύπαρξης.
Ή μήπως όχι;
Oma Desala, an Ascended Ancient.
Υπαρχει ο αργος και ο πιο γρηγορος τροπος. Για τον αργο, πας στο Θιβετ (η και στο αγιο ορος, αλλα προτεινω Θιβετ). Για τον πιο γρηγορο αλλα και πιο επωδυνο, πας στην λατινικη αμερικη και ειδικοτερα στον Αμαζονιο
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
(Σχόλιο για να καταλάβετε τι μπουρ..λα είμαστε όλοι μας και πόσο προσκολημένοι στα καθημερινά μας : )Αρχικά δημιουργήθηκε από DrBig
Υπαρχει ο αργος και ο πιο γρηγορος τροπος. Για τον αργο, πας στο Θιβετ (η και στο αγιο ορος, αλλα προτεινω Θιβετ). Για τον πιο γρηγορο αλλα και πιο επωδυνο, πας στην λατινικη αμερικη και ειδικοτερα στον Αμαζονιο
Μπα που θα αφήσω τα λουκανικάκια μου και το τζάκι μου να τρέχω τώρα στους αμαζόνιους.
Μια χαρά είμαι εδώ με το γιόκα μου και τα παιχνίδια μας.
Άμα έρθει η ώρα τότε θα δούμε τι θα κάνουμε...
Δηλ. εσύ τώρα... Δεν κάνεις πλάκα Ε??Αρχικά δημιουργήθηκε από DrBig
Υπαρχει ο αργος και ο πιο γρηγορος τροπος. Για τον αργο, πας στο Θιβετ (η και στο αγιο ορος, αλλα προτεινω Θιβετ). Για τον πιο γρηγορο αλλα και πιο επωδυνο, πας στην λατινικη αμερικη και ειδικοτερα στον Αμαζονιο
Και καλά το Θιβέτ και Το Ορος , αλλα ο Αμαζόνιος ?
Και αν "Η πραγματικότητα είναι απλώς μια ψευδαίσθηση...." όπως λες και στην υπογραφή σου...
Τότε γιατί η ψευδαίσθηση να μην παρουσιάζεται σαν πραγματικότητα ??
Ξαφνικα αισθάνθηκα ένα ρίγος στη πλάτη...:hypnotize
Ξέχασα να επικροτήσωΑρχικά δημιουργήθηκε από DrBig
Νομιζουμε οτι ειμαστε ενημεροι της ιδιας μας της συνειδησης. Δεν ξερουμε χριστο κυριες και κυριοι για τον ιδιο μας τον εαυτο. Και φοβομαστε μην τον χασουμε κιολας. 'Εαυτος' δεν ειναι το συνολο της επιλεκτικης μας μνημης προσαυξημενο με την εξ'ισου επιλεκτικη αντιληψη μας της πραγματικοτητας. Βλεπουμε το κερασακι και χανουμε την τουρτα.
:smilea:
Ανέπτυξε, ανέπτυξε...
Ρε, μη λες τον φιμπονάτσι;Αρχικά δημιουργήθηκε από takis-kk
Το πρόβλημα είναι πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι κατασκευασμένος ή εκπαιδευμένος να αντιλαμβάνεται 3 διαστάσεις σε ένα σύμπαν που έχει (?) περισσότερες.
Φανταστείτε έναν κόσμο 2 διαστάσεων , ό κάτοικος αυτού του κόσμου δεν θα μπορούσε, ποτε να περάσει στο εσωτερικό μιας κλειστής γραμμής , ενος κύκλου πχ , χωρις να την κόψει , κάτι που για μας θά ήταν απλό λόγω της τρίτης διάστασης, που είναι το ύψος.
Επίσης θα μπορούσε να αντιληφθεί , με πολύ κόπο όμως, τον κύκλο αλλά όχι το χέρι που τον κατασκεύασε..
Κατ`αναλογία ένα ον που ζει σε χώρο περισσοτέρων των 3 διαστάσεων θα μπορούσε να αφαιρέσει το εσωτερικό ενός αβγού χωρίς να το σπάσει ή να περάσει μέσα απο έναν τοίχο "through the wall" ..... Θεωρία Ουσπένσκι , γκουγκλάρετε έχει ενδιαφέρον....
Υπάρχει επισης η θεωρία που υποστηρίζει ότι το επιμέρους είναι ακριβές αντίγραφο του όλου.
Κάπου εδώ κολλάει το " καθ εικονα και καθ ομοίωση "
Πριν καιρό γιαυτό και δεν θυμάμαι το όνομα του (δικαιολογίες στην πραγματικότητα φταίει το αλτσχάιμερ) διαβαζα για κάποιον μαθηματικό που είχε επινοήσει συναρτήσεις οι γραφικές παραστάσεις των οποίων είχαν το εξής χαρακτηριστικό.
Εδιναν ένα πολύπλοκο γράφημα του οποίου το επι μέρους κομμάτι ήταν ίδιο με το όλον κλπ κλπ..
Αρχικά αντιμετωπίστηκαν σαν παιχνίδι αργότερα όμως βρήκαν εφαρμογή στη βιολογία , στη μελέτη των συστατικών του κυτάρου (με επιφύλλαξη αυτό γιατί είπαμε έχει περάσει καιρός)
Αυτά κι απο μένα (που δεν ξέρω τι μου γίνεται...)
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση