Greece2india (Ένα μεγάλο τόλμημα)

[PanVas]

Keep on riding!!!!

Καλά χιλιόμετρα!!!

Και βέβαια...:a19:

[powerphot]

Και συνεχίζουν να έρχονται κι άλλα νεα του Ηλία....

" Χαιρετώ από το Ahvaz, κοντά στον Περσικό Κόλπο! Είδα στο Βορρά το Soltaniyeh και μετά μπήκα πάλι μέσα στα βουνά, αλλά από την άλλη μεριά, στο Δυτικό Ιράν. Στο Soltaniyeh με φιλοξένησε ο μπακάλης από τον οποίο πήγα να ψωνίσω για να μαγειρέψω. Εκεί υπάρχει ο μεγαλύτερος θόλος με πλινθιά στον κόσμο. Χτίστηκε τον 14ο αιώνα.
Μέσα από τα βουνά έφτασα μέχρι τα σύνορα με το Ιράκ στο χωριό Howraman-at-Takht. Ήταν πολύ όμορφο, ορεινό χωριό και απόλαυσα λίγο την απλοϊκή ζωή των ανθρώπων εκεί. Συνάντησα κάποιους Ιρανούς, που ζούνε στη Γερμανία εδώ και πολλά χρόνια και έχουν ιδρύσει έναν οργανισμό, που ανοίγει βιβλιοθήκες σε απομακρυσμένα χωριά του Ιράν (http://www.ccdc.ir). Το βράδυ κοιμηθήκαμε όλοι μαζί στη βιβλιοθήκη.
Ύστερα είδα την τεράστια σπηλιά Ali Sadr, την οποία διασχίζει ένα ποτάμι. Μας έκαναν, περίπου, μισή ώρα ξενάγηση με βαρκούλες. Δεν είχε πολλούς ιδιαίτερους σχηματισμούς, αλλά ήταν ωραίο που κινούμασταν με τις βαρκούλες μέσα στη σπηλιά!
Την επόμενη μέρα έφτασα στο περίφημο Ισφαχάν! Δε μπορούσα να φανταστώ ότι είναι τόσο όμορφο! Όταν είδα τη φημισμένη πλατεία του Ιμάμ σάστισα! Γύρω - γύρω έβλεπα παντού τα διαμάντια της Πέρσικης αρχιτεκτονικής, στο κέντρο ένα συντριβάνι να δροσίζει την πλατεία και όπου υπήρχε πράσινο να κάθονται οι οικογένειες και να κάνουν πικ-νικ. Είχα προγραμματισμένο να κάτσω 2 μέρες εκεί και κάθισα 4. Δε μπορούσα να ξεκολλήσω!
Από ‘κει συνέχισα για το Shushtar με τους πανέμορφους νερόμυλους. Σταμάτησα σε ένα συνεργείο να γρασσάρω την αλυσίδα και τελικά κατέληξα στο σπίτι τους μέχρι την άλλη μέρα. Από ‘δω και κάτω η θερμοκρασία όλη μέρα είναι πάνω από 50 βαθμούς C! Ακόμη και πάνω στη μοτοσικλέτα ζεσταίνομαι. Κλείνω τη ζελατίνα του κράνους γιατί όταν με χτυπάει ο αέρας καθώς τρέχω αντί να με δροσίζει, με καίει! Συνήθεια είναι, όμως, κι αυτό. Τα καταφέρνω, δεν έχω πρόβλημα.
Μπήκα στο Ahvaz να αγοράσω καλό λάδι για τη μοτοσικλέτα και με πήρε κάποιος στο σπίτι του για φαγητό. Δεν ήξερε Αγγλικά. ¨Επαιρνε συνέχεια τηλέφωνα και μου έδωσε να μιλήσω με κάποιον που ήξερε Αγγλικά. Με ρωτούσε για το ταξίδι μου και είπε ότι ήθελε πολύ να με γνωρίσει και μετά μου λέει ότι είναι από το τηλεοπτικό κανάλι του Ahvaz και θέλει να μου πάρει συνέντευξη για να με γνωρίσει ο κόσμος!!! Δεν ξέρω τι θα γίνει, τελικά. Κάθισα το βράδυ στο σπίτι του Αχμέτ που χάρηκε τόσο που ήμουν εδώ… Αύριο θα φύγω για το Shiraz.

Ήθελα να στείλω φωτογραφία από το εκθαμβωτικό Ισφαχάν, αλλά δυστυχώς δεν έχω μαζί μου στο Internet Cafe τις φωτογραφίες από το Ισφαχάν. Η φωτογραφία που στέλνω είναι από το Howraman-at-Takht"

Να ‘στε καλά,Βροχίδης Ηλίας



P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρήτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα σε δέκα μήνες

Howraman-at-Takht

[DimChios]

Να σαι καλά ρε παλληκάρι!!!

[tifoefs]

Ετσι που τα γραφει δε θα κανει καρδια να γυρισει !!



Καλα να σαι ! Καλο δρομο !

[powerphot]

Μετά το Ahvaz πήγα στο Shiraz. Είδα μερικά όμορφα τζαμιά, περιπλανήθηκα λίγο στο ατμοσφαιρικό παζάρι τις πόλης κι έφυγα για την πανέμορφη Περσέπολη. Τα ανάγλυφα και οι σκαλισμένοι τάφοι μέσα στους βράχους είναι απίστευτοι!
Είδα τους Πασαργάδες και μερικούς άλλους παρόμοιους αρχαιολογικούς χώρους εκεί γύρω και συνέχισα μέσα από την άδεια στεπα για το Yazd.
Όπου έφτανε το μάτι έβλεπα ένα κενό τοπίο, που αλλού είχε μόνο χώμα και αλλού προσπαθούσαν να επιβιώσουν μερικοί θάμνοι.
Ευτυχώς, μετά το Ahvaz κινούμαι συνεχεια στα 1500 - 2600 m υψόμετρο και ο καιρός είναι πολύ πιο δροσερός. Όταν λέω δροσερός, τους 40 βαθμούς C τους έχει, αλλά σε σχέση με τους 55 C του Ahvaz είναι δροσιά!
Το Yazd είναι μαγευτικό! Όλη η παλιά πολη είναι χτισμένη από λάσπη και έχει αυτό το γλυκό καφέ χρώμα. Εδώ είναι αυτά τα κτίρια με τα πανέξυπνα αρχαία air-conditions (badgir). Πολλά παλιά σπίτια έχουν 1-4 πύργους που στην κορυφή τους έχουν μεγάλους “αεραγωγούς” γύρω-γύρω για να πιάνουν τον αέρα απ’ όπου κι αν φυσάει.
Ο αέρας κατεβαίνει κάτω και περνάει πάνω από μια πισίνα με νερό, δροσίζεται και μπαίνει στο σπίτι. Ο ζεστός αέρας από το σπίτι φεύγει από άλλη δίοδο. Το δοκίμασα και είναι απίστευτα αποτελεσματικό. Δεν είναι, βέβαια, και σαν air-condition, αλλά είναι σίγουρα πολύ πιο υγιεινό και χωρίς να σπαταλάει την παραμικρή ενέργεια!
Αύριο θα κάνω μια βόλτα σε κάποια χωριά μέσα στην έρημο και ύστερα θα κατευθυνθώ προς το Κερμάν.

Η φωτογραφία που στέλνω δε θα μπορούσε να είναι άλλη από αυτή με τα badgirs, για να δείτε και να καταλάβετε κάπως πως είναι αυτά τα πανέξυπνα συστήματα! Το συγκεκριμένο κτίριο είναι μια δεξαμενή νερού, που έχει τα badgirs για να κρατάει το νερό δροσερό όλο το καλοκαίρι.

Βροχίδης Ηλίας
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρήτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα

[powerphot]

Xaireto apo to Pakistan!
Προχθές μπήκα στο Pakistan και είμαι κατενθουσιασμένος! Ήξερα ότι το Pakistan φημίζεται για τι φιλοξενία του, όσο και το Iran. Από το πρώτο βήμα μου, όμως, στο Pakistan αντιμετώπισα τόσο ζεστή φιλοξενία, που δε μπορούσα να φανταστώ ότι υπάρχει! Ακόμη μεγαλύτερη απ' το Iran!
Στην πρώτη, πολλοί, στα σύνορα, με πήραν να φάω στο μαγαζί τους. Ήθελαν να κάτσω εκεί το βράδυ, αλλά τους είπα ότι έπρεπε να συνεχίσω το ταξίδι μου. Εκείνο το βραδυ κοιμήθηκα στο αστυνομικό τμήμα του Dalbandin, γιατί στην περιοχή μέχρι την Quetta γίνονται ληστείες κάποιες φορές. Σπάνια γίνονται, αλλά για να μην το ρισκάρω πήγα στο αστυνομικό τμήμα που με είχαν καλύτερα κι από ξενοδοχείο!
Το επόμενο απόγευμα έφτασα στην Quetta.
Όταν την είδα ενιωσα μεγάλη χαρά, γιατί αισθάνθηκα ότι έφτασα στον ινδικό πολιτισμό! Η ατμόσφαιρα εδώ άλλαξε τελείως. Είναι καθαρά ινδική: πάρα πολύς κόσμος, πολύχρωμα φορτηγά, ρίξω, τελείως άτακτη κίνηση, σπίτια από λάσπη, δρόμοι με χώμα και άμμο, υπαίθρια παζάρια, φωνές, κόρνες, φασαρία, χρώμα...
Δεν είναι κι ότι πιο ευχάριστο για να μείνω εδώ, αλλά το χαίρομαι πολύ, γιατί νιώθω ότι μετά από τόσο ταξίδι, τώρα πια είμαι σε άλλο κόσμο!
Δεν ξεχνάω, όμως, και το Iran. Έκανα κάποιες πολύ ωραίες βόλτες μέσα στην έρημο, ανάμεσα σε αμμόλοφους και είδα το ηλιοβασίλεμα, την πανσέληνο και την αυγή από 'κει! Ήταν πολύ όμορφα!
Έφαγα κι ένα γερο κόλλημα σ' ένα σημείο με πολύ μαλακή άμμο. Είχε βυθιστεί πάνω από τι μισή πισινή ρόδα και είχαν βρει στην άμμο οι βαλίτσες και η κοιλιά τις μοτοσικλέτας! Η μόνη λύση ήταν να σκάψω και να γυρίσω με τα χέρια τι μοτοσικλέτα 180 μοίρες προς την κατηφόρα.
Ευτυχώς είναι το ΧR και όχι η Africa, οπότε μπόρεσα και την γύρισα με τα χέρια. Μετά πατούσα γκάζι, την έσπρωχνα ταυτόχρονα και βγήκα.
Στη φωτογραφία φαίνεται το κόλλημα.


Βροχίδης Ηλίας
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρήτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα



"Ρε παιδιά κάντε ένα sticky το ποστ. Κάθε φορά ψάχνω ποση ώρα μέχρι να το βρώ"

[zubitos]

να πώ οτι δέν ζηλεύω?

μακάρι να είχαμε όλλοι τα @@ να κάνουμε ένα τέτοιο ταξίδι.


:a19: :a19:

[airamhag]

στο blog λεει πακισταν 27 Ιουλιου...

[powerphot]

Αρχικά δημιουργήθηκε από airamhag
στο blog λεει πακισταν 27 Ιουλιου...

Sorry θα το διορθώσω αμέσως!
Μου πήρε τα μυαλά το capo..

[frixos]

KALO TAKSIDI

[ΝΙΚ]

Μπράβο σου άπαιχτος, καλά χιλιόμετρα.

[iLia]

Πριν καποια χρονια ειχα γνωρισει εναν αγγλο που εκανε το ταξιδι Ινδια-Αγγλια με μηχανη που αγορασε στην Ινδια...ηταν απο αυτα τα ταξιδια με χορηγο..δεν θυμαμαι λεπτομερειες. Ειχε φτασει Ηγουμενιτσα απο την Τουρκια και περιμενε να περασει Ιταλια. Δεν ειχε μια λεμε..μονο για το εισιτηριο. Τον πηγαμε για φαγητο με μια φιλη και μετα τον πηρα σπιτι να κοιμηθει γιατι τον λυπηθηκα


Καλο ταξιδι

[Meni0s]

Ηλια απλα ...... :a19:

[FZMAN]

ΑΠΑΙΚΤΟΣ Να περνάς καλά.

[powerphot]

16 Ιουλίου 2007 Τα Ιμαλάϊα με περιμένουν!

Μετά την Quetta, κατευθύνθηκα προς το Uch Sarif. Οδήγησα σε όμορφους δρόμους, μέσα από βουνά και αισθανόμουν πολύ ωραία! Είχα πολύ καιρό να δω βουνά, τόσο καιρό μέσα στις έρημους που ήμουν.
Στο Uch Sarif και στο Multan, που συνέχισα μετά, είδα κάποια ωραία τζαμιά και μαυσωλεία. Αυτή η περιοχή είχε πολύ ζέστη και τρομερή υγρασία! Ο συνδυασμός με έκανε να είμαι όλη μέρα λουσμένος, κυριολεκτικά, στον ιδρώτα.
Μέχρι εκεί, σχεδόν, πάντα με συνόδευε περιπολικό τις αστυνομίας. Με πήγαιναν 15 - 45 λεπτά δρόμο και μετά με περίμενε άλλο περιπολικό για να συνεχίσω μαζί του και πάει λέγοντας. Φυσικά, τα βράδια με έπαιρναν στο αστυνομικό τμήμα να κοιμηθώ.
Τώρα, όμως, τέλειωσαν και οι ζέστες και οι συνοδείες. Είμαι στο Islamabad, την πρωτεύουσα του Pakistan. Από 'δω και πέρα είναι ασφαλή τα πράγματα και τα Ιμαλάια με περιμένουν να μου χαρίσουν ένα δροσιστικό καλοκαίρι!
Το Islamabad είναι η πιο ήσυχη πρωτεύουσα που έχω δει!
Η μάλλον η πιο ήσυχη πολύ που έχω δει. Είναι πολύ μικρότερη από άλλες πόλεις του Pakistan, έχει τεράστιους δρόμους και όλη η πολύ είναι καταπράσινη. Τα σπίτια, σε πολλά σημεία, είναι κρυμμένα μέσα στο πράσινο! Χτίστηκε μόλις πριν λίγα χρόνια βάση τον σχεδίων του... Κωνσταντίνου Δοξιάδη!
Αύριο θα δω την πολύ και μετά θα φύγω για το συναρπαστικότερο, μάλλον, κομμάτι του ταξιδιού μου, τα Ιμαλάια! Θα φάω όλο το καλοκαίρι μου εκεί κάνοντας πεζοπορίες και οδηγώντας μέσα στα βουνά και στο Δρόμο του Μεταξιού, βέβαια!
Δεν ξέρω κατά πόσο θα βρίσκω internet σ' εκείνες τις περιοχές, οπότε ίσως κάποια φορά κάνω καιρό να σας στείλω τα νέα μου.
Δυστυχώς, αυτό το computer δε διαβάζει το σκληρό μου δίσκο και δε μπορώ να σας στείλω φωτογραφία :-( Αν όλα πάνε καλά, όμως, την επόμενη φορά θα σας στείλω φωτογραφία που θα σας αποζημιώσει σίγουρα!

Ηλίας Βροχίδης

----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρήτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα