"................................
Η κατάσταση ηρεμίας, είναι μόνο προσωρινή. Σου δίνει την ψευδαίσθηση οτι όλα είναι καλά. Αλλοίμονο αν ξεχαστείς όμως. Η κίνηση μέσα σε μια περιοχή υψηλού κινδύνου σημαίνει πως ανά πάσα στιγμή , σε οποιοδήποτε χώρο και χρόνο, μπορεί να γίνεις στόχος , μιας αόρατης "σκιάς" που δεν θα εμφανιστεί παρά την στιγμή που θα έχει διαπράξει την επίθεση του.
...................................
Δεν υπάρχει ασφαλής χρόνος για ύπνο. Δεν υπάρχει ασφαλής χρόνος για φαγητό... ούτε για να πας καν τουαλέτα. Μέσα απο το όχημα βλέπεις σκεπασμένα πρόσωπα με μπούρκα ή παιδάκια που παίζουν κατά ομάδες στους δρόμους με πάνινα κουρέλια για μπάλα. Δεν έχεις ιδέα όμως αν στο επόμενο μέτρο κάτω απο την μπούρκα βγεί όπλο ή τα παιδάκια αφήσουν τα κουρέλια που τελικά είναι IED (σ.σ. Εκρηκτικός μηχανισμός στον δρόμο).
Αυτό που θεωρούμε δεδομένο στο σπίτι μας , οτι θα είμαστε μετά την δουλειά στο σπίτι και θα χαλαρώσουμε , θα μιλήσουμε με φίλους, θα φάμε κάτι, θα πάμε μια βόλτα... αυτό που αποκαλούμε χαλάρωση δεν υπάρχει εδώ. Είσαι αναγκασμένος να κοιμάσαι με τα ρούχα και το όπλο σχεδόν κάτω απο το μαξιλάρι ή στα πόδια όρθιο, οπλισμένο.
...................................
Την στιγμή που θα βρεθείς στην μάχη, δεν είναι video game. Δεν έχεις δεύτερη ευκαιρία. Κάθε σφαίρα που πέφτει δεν γνωρίζεις αν γράφει το όνομα σου πάνω, ή του φίλου σου δίπλα που το μεσημέρι γελούσατε μαζί. Ο κρότος απο το ΑΚ47 χαρακτηριστικός. Δεν μπορείς να τον δείς. Δεν σε βλέπει μάλλον και εκείνος. Απλά ρίχνει προς το μέρος σου μπας και σε πετύχει. Τα σφυρίγματα των σφαιρών είναι σαν το φύσημα ενός φιδιού που ετοιμάζεται να δαγκώσει.
...................................
Είμαι σε υπηρεσία και η δουλειά μου είναι να επιτηρώ υπο αμοιβή, με τη στολή, την ετοιμότητα, την εκπαίδευση, την προυπηρεσία και την πλήρη υποταγή μου στο σώμα που άνοιξε την αγκαλιά του να με εμπιστευτεί στους κόλπους του εδω και χρόνια. Στο μυαλό μου γυρίζουνε πολλές σκέψεις, βλέποντας για άλλη μια μέρα μέσα στον κόσμο τις πιθανόν ύποπτες συμπεριφορές που να δείχνουν πιθανό κίνδυνο.
Τον τελευταίο καιρό, τα Ελληνικά ΜΜΕ έχουν πληγώσει την εικόνα και τον ρόλο μας εδώ. Αυτές τις μέρες έχουν κάνει πολλές επιθέσεις σε στρατόπεδα και σε οχήματα. Τόσοι που περνάνε γύρω μου άραγε τι σκέφτονται για μένα, μια κακή σκέψη περνάει απο το μυαλό μου και θέλω να τη διώξω, "...όχι μην κάνεις τέτοιες σκέψεις, λέω στον εαυτό μου, δεν υπάρχει κίνδυνος, άλλωστε όλες αυτές οι επιθέσεις σε εμάς δεν πρόκειται να γίνουν...". Έχει πολύ ζέστη σήμερα, είναι ανυπόφορο να φοράω όλα αυτά τα ρούχα με 38 βαθμούς , αλλά, δεν μπορώ να βγάλω τίποτα. Κάθε κομμάτι εξοπλισμού μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρειαστεί. Να είναι ζωτικής σημασίας.
..................................."