φυσικά τέτοιο δίλλημα δεν τέθηκε ποτέ.μπορεί να μην έχω χρησιμοποιήσει ποτέ μου και πουθενά gps αλλά οι χάρτες μου φροντίζω να είναι πάντα μα πάντα τελευταίες εκδόσεις και πολύ καλά ενημερωμένοι.
οι πινακίδες βέβαια σε αυτά τα μέρη θέλουν και λίγη φαντασία.τι να λέει άραγε,
volgograd: 3240km
Dublin:3390km
ζαρούχλα:10km
![]()
''στην αρχη ηταν ενας ποταμος.ο ποταμος εγινε δρομος κι ο δρομος απλωσε παρακλαδια σ'ολοκληρο τον κοσμο.κι επειδη ο δρομος ηταν καποτε ποταμος,ηταν συνεχεια πεινασμενος...''
Ben Okri
μέχρι που βρέθηκα στο Διάσελο.και πάλι δίλλημα δεν ετέθει.ετέθει όμως το όριο που φοβόμουν.οι δυο δρόμοι που οδηγούσαν μετα από σχεδόν 8 χλμ στη Ζαρούχλα ήταν κλειστοί.ο ένας από λάσπες οι οποίες δυστυχώς για την περίπτωσή μου ήταν αδιάβατες,λόγω του ότι ήταν πάρα πολλές και βαθειές σε κατηφορικό σημείο κάτι το οποίο προμήνυε σίγουρη τούμπα και κόλλημα κια άντε να βγώ μετά από κεί μόνος μου,
![]()
''στην αρχη ηταν ενας ποταμος.ο ποταμος εγινε δρομος κι ο δρομος απλωσε παρακλαδια σ'ολοκληρο τον κοσμο.κι επειδη ο δρομος ηταν καποτε ποταμος,ηταν συνεχεια πεινασμενος...''
Ben Okri
ο δεύτερος δρόμος είχε χιόνι σε όλο το πλάτος του και για πάρα πολλά μέτρα.ψιλοανηφορικός ,θα μου δημιουργούσε και αυτός πρόβλημα.επέλεξα να τον ακολουθήσω για λίγο αλλά το λάθος της επιλογής μου με οδήγησε στο τέταρτο πέσιμο της ημέρας.σιγά τα Ω Α !!! νευρικό γέλιο,συχτήρια για το σημείο το οποίο δε μου έδινε καν πάτημα για να σταθώ γερά και να σηκώσω τη μηχανή αλλά πλέον μαθημένο το βουνό στα χιόνια και εγώ στις πτώσεις,αποκατέστησα με πολύ κόπο ομολογουμένως την τάξη μετά από λίγο.ναί λοιπόν Διάσελο,σε φωτογραφίζω για να μην σε ξεχάσω γιατί να ξέρεις θα σου ξανάρθω...
![]()
''στην αρχη ηταν ενας ποταμος.ο ποταμος εγινε δρομος κι ο δρομος απλωσε παρακλαδια σ'ολοκληρο τον κοσμο.κι επειδη ο δρομος ηταν καποτε ποταμος,ηταν συνεχεια πεινασμενος...''
Ben Okri
ταπεινομένος από το βουνό αλλά τουλάχιστονευχαριστημένος από την διαδρομή,ξαναγύρισα στη διασταύρωση της Φενεού.η λίμνη Δόξα θα ήταν πλέον το απάγγειο μου μιας και η περσινή μου επίσκεψη σε αυτή μου είχε αφήσει άριστες εντυπώσεις.ο δρόμος που οδηγούσε σε αυτή,εθνική οδός σε σχέση με ό,τι είχα τραβήξει μέχρι στιγμής...
![]()
''στην αρχη ηταν ενας ποταμος.ο ποταμος εγινε δρομος κι ο δρομος απλωσε παρακλαδια σ'ολοκληρο τον κοσμο.κι επειδη ο δρομος ηταν καποτε ποταμος,ηταν συνεχεια πεινασμενος...''
Ben Okri
''στην αρχη ηταν ενας ποταμος.ο ποταμος εγινε δρομος κι ο δρομος απλωσε παρακλαδια σ'ολοκληρο τον κοσμο.κι επειδη ο δρομος ηταν καποτε ποταμος,ηταν συνεχεια πεινασμενος...''
Ben Okri
μακρυά από την θορυβώδη οργή των snecma,την οικεσία των ταλαίπωρων κινητήρων της ΕΘΕΛ για έλεος και απόσυρση,μακρυά από τις φιλοδοξίες και τον παραλογισμό των καριερίστων διευθυντάδων μου,τον ραγιαδισμό και την τρομοκρατία της τηλεοπτικής δημοκρατίας και των πολιτικών βδελυγμάτων.στο τερέν των κοτσιφιών και των γερακιών.στην ανύπωτη ηρεμία και καθαρότητα πνεύματος και ψυχής που προσφέρει απλόχερα η φύση,ζητώντας ένα και μόνο πράγμα,τόσο απλό και συνάμα τόσο δύσκολο για τον ισοπεδοτικό πολιτισμό και τα όρια που αυτός πλέον θέτει (αν θέτει...).τον σεβασμό στην βιοποικιλότητά της. όχι σκουπίδια,όχι θόρυβο.
ακόμα και οι πιο μεγάλοι ζωγράφοι ποτέ δεν κατάφεραν να αποδώσουν στον καμβά τους συναισθήματα και χρώματα που αυτή με τρόπο πάρα πολύ απλό προσφέρει στους δικούς της καμβάδες.ως άνθρωπος της πόλης,κατακρεουργημένος σε αξίες και αποκομμένος αισθητά από αυτή στην καθημερινότητά μου,λατρεύω αυτές τις ελάχιστες στιγμές που βρίσκομαι δίπλα της.και ταυτόχρονα στεναχωριέμαι που βρίσκομαι διαρκώς τόσο μακρυά της.
στρουθοκαμηλίζω λέτε? θέλω να πιστεύω πως όχι.απλά μου λείπουν πλέον τα αυτονόητα...
![]()
''στην αρχη ηταν ενας ποταμος.ο ποταμος εγινε δρομος κι ο δρομος απλωσε παρακλαδια σ'ολοκληρο τον κοσμο.κι επειδη ο δρομος ηταν καποτε ποταμος,ηταν συνεχεια πεινασμενος...''
Ben Okri
''στην αρχη ηταν ενας ποταμος.ο ποταμος εγινε δρομος κι ο δρομος απλωσε παρακλαδια σ'ολοκληρο τον κοσμο.κι επειδη ο δρομος ηταν καποτε ποταμος,ηταν συνεχεια πεινασμενος...''
Ben Okri