Βρέθηκα στην αντίθετη όχθη πρόσφατα, και το άμοιρο το σκυλάκι το γ*μημένο όλη νύχτα γαύγιζε με το γαύγισμα καλοκαιριάτικα
να αντηχεί στον τοίχο της απέναντι πολυκατοικίας.
Η μαλάκω η ιδιοκτήτρια, άφηνε το ζωντανό στο μπαλκόνι μέρες μόνο του και γυρνοβολούσε ενώ αυτό ήθελε παρέα.
Η άλλη της συνήθεια ήταν να το κλειδώνει στη τουαλέτα και να είναι στο σπίτι ενώ αυτό την αναζητούσε.
Ειπώθηκε από διάφορους στη πολυκατοικία η ιδέα να το "ξεφορτωθούν" με τον εύκολο τρόπο, αλλά έγινε χαμός
και απείλησα ότι θα μηνύσω όποιον το τολμήσει (να μη πω πιο χοντρά τις απειλές που ξεστόμισα).
Εν τέλη, δεδομένου ότι έμενα ακριβώς από πάνω, με μεγάλη μου λύπη, "εκπαίδευσα" το μούργο με κατάβρεγμα του
όποτε γαύγιζε. Ξενύχτησα αρκετά βράδυα, κάνοντας και το μπαλκόνι της π*τάνα, ενημερώνοντάς την ευγενικά όποτε
την πετύχαινα ότι ο υπεύθυνος για το χαμό ήμουν εγώ.
Συμμορφώθηκε, το μάζεψε, και τώρα είναι το αγαπημένο και ηρεμότερο σκυλί της πολυκατοικίας.