Τιτιβίσματα Νορβηγίας. Πως τελικά αντιμετώπισα τον μινώταυρο Nordkapp...

[NIKANTHI]

Και το τι μήνυμα να γράψει στο κορίτσι του...Μιλάνε οικειότητα όχι αστεία. Με τις μπύρες να κατεβαίνουν ασταμάτητες, οταν στην παρέα προστέθηκε και ένας Γερμανός χεβιμεταλλάς που δεν ήξερε λέξη αγγλικά, εκεί να δεις συνεννόηση... Τρεις λαλούν





Και τρεις χορεύουν...





Eνα πράγμα ...

Εγώ ήμουν που ήμουν χωμα από την κούραση και με τις μπύρες και τα σφηνάκια, έγινα κουρούμπελο! Πάω τουαλέτα και βλέπω στον τοίχο ένα μηχάνημα που ρουφούσαμε μέσα, τι είναι αυτό ρε συ.... Δεν με έκοψε! Ανεβαίνω πάνω στα παιδιά με μπύρες και τότε με ήρθε, ρε μάγκα το μηχάνημα ήταν για αλκοτέστ, Εγώ είχα πιει του κώλου! Πως θα οδηγήσω αύριο στη Νορβηγία... Και αν με πιάσουν... Ξεσούρωσα αυτόματα...

Και συζητώντας με τον Τομ μου λέει... Γιατί δεν αλλάζεις το εισιτήριο σου για το Μπέργκεν για να κερδίσεις και χιλιόμετρα, έτσι αντί για τις 6 το πρωί θα φτάσεις 12 το μεσημέρι. Καλή ιδέα!! Φυσικά εμένα δεν με νοιάζουν τα χιλιόμετρα αλλά με έτρωγε που ήμουν τύφλα, και για τα νορβηγικά όρια...Για το μπουντρούμι!

Πάω στη ρεσεψιόν...

- Μπορώ να αλλάξω το εισιτήριό μου από Stavanger για Μπέργκεν

- Φυσικά!

- Πόσο κοστίζει;

- Τίποτα...

- Σώπα ρε! Perfect!

Βέβαια έτσι το πρόγραμμα μου πήγαινε στον κάδο αλλά δεν βαριέσαι μωρέ, θα αυτοσχεδιάσω... Ανεβαίνω πάνω τους λέω τα νέα και το πάρτι συνεχίστηκε.

[NIKANTHI]

Οταν νύχτωσε πια, έφαγα ένα κρύο σάντουιτς με 8 € από το πλοίο, ετσι για να προσαρμόζομαι σιγά σιγά με τά καινούργια οικονομικά δεδομένα που θα συναντούσα...

[NIKANTHI]

Και στις αεροπορικές θέσεις του πλοίου, φυτευτικα...

[NIKANTHI]

ΤΕΤΑΡΤΗ 17 - 06 -2015 ΗΜΕΡΑ 8

Το πρωί στις έξι ξύπνησα. Πω πω δεν μπορούσα να κοιμηθώ με τίποτα όσο κομμάτια και να ήμουν, ξυπνούσα! Μάλλον ο πόθος μου να δω το οτιδήποτέ τσιταρε το κορμί μου και άνοιγαν τα μάτια μου. Αλλά φυσικά προτού να δω τα fiord θα έπρεπε να πιω καφέ γιατί αλλιώς, ότι και να έβλεπα αποκλείεται να καταλαβαίνα, το τι έβλεπα. Χτύπησα καφέ στο σέικέρ και πήγα στο καπνιστήριο να καπνίσω ένα τσιγάρο...








Κυριλέ δεν μπορώ να πω... Αλλά μυριζε τσιγάρο! Και όμως...


Ας βάλω και μια φωτογραφία από το πλοίο για να μην έχει παραπονο…

[NIKANTHI]

Ας το λεω, πάμε έξω να πιούμε τον καφέ και να βγάλω και καμιά φωτογραφία. Κοιτάω το κινητό βλέπω λίγη μπαταρία. Ουπς κάτσε μην μείνουμε από μπαταρία είτε για φωτογραφίες, είτε για επικοινωνία με τις δύο γυναίκες της ζωής μου στην Ελλάδα, και μια της Γερμανιας, που έτρεμαν για τη ζωή μου.

Οπότε διασκορπω το κινητο και πάω να πιω έξω καφέ! Μετά από καμιά ωρα παω να δω αν φόρτισε, το κινητό ξεφόρτισε! Όχι ρε μάγκα, πάλι είχα πρόβλημα με το καλώδιο... Δεν έκανε καλή επαφή τι να πω, και δεν φορτιζε... Με τα πολλα το πάλεψα και τα κατάφερα. Το παρατάω ξανά στη θέση του και βγαίνω έξω επιτέλους να βγάλω φωτογραφίες από την νορβηγική ακτογραμμή





Πολλές βγάλαμε κάτσε να δούμε το κινητό μπας και έβγαλε φτερά. Στην Νορβηγία δεν σε κλέβουν τίποτα. Αυτό το λέω συμπερασματικά μέσα από όλο το ταξίδι μου μιας και τότε, φυσικά δεν το γνώριζα. Αλλα διαβάζοντας τα ταξιδιωτικά όσον πήγαν στην Νορβηγία, αλλα και απο συζητησεις μεσα απο το φορουμ ολη με διαβεβαιωναν, ότι δεν σε κλέβουν τίποτα… Και φυσικά είχαν δίκιο

Πάω επιτέλους να βγάλω φωτογραφίες και να με πιάνει στην πάρλα ένας γερμανός τουρίστας, μόλις του είπα ότι είμαι από την Ελλάδα τρελάθηκε

- Και τι κάνεις εδώ;

- Διακοπές!

- Και που πας;

- Nordkapp

Κι εμείς εκεί πάμε, ελα έλα μαζί μου έλα να σε γνωρίσω στο φίλο μου! (Ουπς, τι παίζει εδώ!) Ε... Πήγα τι να κάνω.

Εντάξει μέσω πολιτικών συζητήσεων και ταξιδιωτικών ονειροπολησεων βγάλαμε τρελό γέλιο. Είπαν ότι θα πήγαιναν από το Ε39 για αρχή προς τα επάνω και μετά, από τα Λαφοτεν και γενικά.





Αυτή ταξίδευαν με αυτοκινούμενο και ήταν μέσα στην τρελά όχι μονο για το ταξίδι, αλλα και γιατί άφησαν της γυναίκες τους πίσω. Φυσικά και θα μπορούσαν να της πάρουν μαζί τους, αλλα θελαν να περάσουν αντρικές διακοπές, χωρίς την πονηρή έννοια. Να περάσουν παρέα μαζί σαν άντρες ένα ταξίδι με της μπύρες τα μπάρμπεκιου, το χαβαλέ και τα πειράγματα που μονο άντρες, αναμεταξύ τους μπορούν να κάνουν….

Αλλάξαμε τηλέφωνα με την ελπίδα, να βρεθούμε πάνω στο Nordkapp να κάνουμε μπάρμπεκιου. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν συνέβη αλλά, η πρόθεση μετραει...


Και πήγα επιτέλους να βγάλω φωτογραφίες...

[NIKANTHI]

Τα τοπία ήταν ατμοσφαιρικά... Και οχι μονο





Αντίκρισα της πρώτες εικόνες από την νορβηγική αρχιτεκτονική...








Ιχθυοκαλλιέργειες σολομού...

[NIKANTHI]

Αλλά και ναυάγια...





Μεχρι κάποια ώρα, να φτασουμε στο λιμάνι...

[NIKANTHI]

Παίρνω το φειζερ και πατάω νορβηγική στεριά. Ρε μάγκα δεν το πίστευα... Εκεί έπαθα το πρώτο μπλακάουτ του ταξιδιού... Γενικά έχω ένα θέμα με τα μάτια μου, δεν βλέπω καλά μακρυά. Ήμουν και σεληνιασμένος με την όλη φάση, δεν ήθελε και πολύ... Τότε βλέπω (όσο μπορώ να δω ) από μακριά κάποιους να φοράνε κίτρινα αδιάβροχα γιλέκα, σαν αυτά που φοράνε οι μοτοσυκλετιστές.

Εντωμεταξύ για να περάσεις τα σύνορα έπρεπε να σου ελέγξουν τα χαρτιά σου. Ετσι, όλα τα αμάξια ήταν εν σειρά και περίμεναν το καθιερωμένο για αυτούς έλεγχο, για να μπουν και επίσημα πλέον στη Νορβηγία. Μια σειρά αμάξια, μια σειρά μηχανές. super... Και πάω από δίπλα προσπερνώντας όλα τα οχήματα μπροστά στον έλεγχο. Με το που φτάνω όμως στους ελεγκτές, διαπίστωσα ότι τα φωσφοριζέ κίτρινα γιλέκα τα φορούσαν αυτή, και μοτοσικλέτες δεν είχε παρά μόνο τη δίκια μου! Ουπς...

– Γιατί ήρθες από εδώ

– Φλασσαρα... Να μπερδεύτηκα!

– Φέρε μου να δω τα χαρτιά σου!

– Τα δίνω...Έκανα παρανομία τους ρωτάω, με αγωνια και φοβο!!

– Οχι αλλά έπρεπε να περιμένεις τη σειρά σου!!... Εκείνη την ώρα μιλάει στον ασύρματο λέγοντας κάτι στα νορβηγικά, και με κάνει νόημα να περιμένω. Μετά από λίγο μου λέει στα αγγλικά

- Πάνε στην αποθήκη εκεί, να σου ελέγξουν τα πράγματα!

Μπαίνω μέσα σε μία τεράστια αποθήκη που χωρούσε άνετα μέσα της νταλίκες. Τότε, κλείνουν αυτόματα οι δύο ηλεκτρικές πόρτες που όριζαν την είσοδο και την έξοδο του κτιρίου και με εγκλώβισαν μέσα... Εκεί σαν να σταματησε η καρδια μου!!! Στο μπουντρούμι, και ακόμα δεν είχα πατήσει στη Νορβηγία. Σοκαρίστηκα!!

Με πλησιάζει ένα ανδρόγυνο με γάντια στα χέρια και μου λέει να ανοίξω την μπαγκαζιέρα. Την ανοίγω, καλά μέσα γινόταν ο κακός χαμός. Ψαχουλεύουν λίγο τυπικά, εντωμεταξύ εγω να τους λεω... Θέλετε να δείτε και εδώ, και να τους δείχνω το σάκο που είχα την σκηνή. Εδώ, και να του δείχνω το tank bag...

- Όχι όχι, δε χρειάζεται μου ειπαν

Ηταν ευγενέστατη δεν μπορώ να πω, κόλλησαν λίγο όμως όταν είδαν τα τρία μπουκάλια λάδια....

- Γιατί έχεις τόσο λάδι μαζί σου;

- Γιατί έρχομαι από την Ελλάδα και για να κάνω στο ταξίδι, θα πρέπει να αλλάξω λάδια στο δρόμο. Μιας και τα λάδια μου είναι για 5000 km ενώ εγώ, θα διανύσω πάνω από 10.000 km...

Τι να τους έλεγα, ότι το φέιζερ καιει σαν φριτέζα είναι γενικώς κινητή ρύπανση του περιβάλλοντος... Και εγώ, κάθε 500 km βάζω 500 ml λάδι που από αυτο το μισό, θα χύνετε στη νορβηγική ύπαιθρο... Αν τους τα έλεγα αυτά, ακομα μέσα στην αποθήκη θα ήμουν. Ευτυχώς που με έκοψε, ευτυχώς!

Μετά από λίγο με χαιρέτησαν μου ευχήθηκαν καλό ταξίδι, άνοιξαν ηλεκτρικά τις μεταλλικές πόρτες και εγώ είδα ουρανό.Πω πω τη γλίτωσα! Αλλά τό σοκ φυσικά άργησα να το ξεπεράσω...

Κάνω 100 m και με φωνάζει ένας υπάλληλος από το λιμάνι, ωχ τι έγινε αλλάξαν γνώμη, πάλι μέσα στην φάκα θα με βάλουν... Με σταματάει και με ρωτάει

- Από την Ελλάδα

- Ναι, του λεω.

Πω πω τρελάθηκε. Τραβούσε τα μαλλιά του από την έκπληξη (χωρίς υπερβολές), αφού έβγαλε φωτογραφία την πινακίδα μου για να την θυμάται. (Εντάξει ήμασταν και μέσα στην κρίση, όλη η Ευρώπη ασχολούνταν με την Ελλάδα και ξαφνικά αυτός ο υπάλληλος έβλεπε εμένα στη χώρα του σαν, να μην τρέχει και τίποτα)

Με το που χαιρετηθήκαμε με τον τρελό,(πάντως γενικώς έχω μια τάση να μου την πέφτουν οι λολι... Η φατσα μου θα φταίει, τι να πω...) Βγήκα φρικαρισμένος από τα γεγονότα μέσα από το λιμάνι, οδηγώντας επιτέλους στη Νορβηγία...

[NIKANTHI]

Μετά από τρεις τουριστικές διανυκτερεύσεις στα πεθερικά και τέσσερις ταξιδιωτικές διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχείο, βενζινάδικο καράβι και έξω από μία αποθήκη έφτασα στο Μπέργκεν... Οπότε κάπου εδώ μπορούμε να πούμε ότι τελειώνει το ταξιδιωτικό, Ε... Το πρώτο μέρος του ταξιδιού...


Συνεχίζετε...


83 απαντήσεις μέχρι να φτάσω Νορβηγία… Μήπως το ξέσκισα!!!!Μήπως να πήγαινα με αεροπλάνο!!! Μήπως να αλλάξω χόμπι!!! Έτσι οπως πάει βλέπω να μένω από ντιζα χεριού

[NIKANTHI]

Αφού σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια… ΣΗΝΕΧΙΖΕΤΕ


Όπου φυγει- φύγει , καλά μιλάμε δεν μπορούσα να συνέλθω από το σοκ του έλεγχου στο τελωνείο. Ήθελα κάπου να αράξω, να πιω ένα καφέ για να ηρεμισω, αλλα δεν έβρισκα πουθενά μέρος για να σταματήσω. Φοβόμουνα να παρκάρω οπουδήποτε μην και τυχόν ξανά έκανα παρανομία. Τότε βλέπω πινακίδα για τον Ε39 που μου λέγαν οι Γερμανοί στο καράβι, εγώ βασικά δεν τον είχα βάλει στο πρόγραμμα μου άλλα τέτοια ώρα τέτοια λόγια...

Ακολουθώντας τον, βγαίνω από το Μπεργκεν και διανύοντας μερικά χιλιόμετρα βρίσκω βενζινάδικο για να ηρεμήσω. Ήμουν τόσο σοκαρισμένος που μπήκα μέσα στο βενζινάδικο για να ρωτήσω αν μπορώ να καπνίσω, έξω από το βενζινάδικο. Όχι μου λέει πάνε από πίσω.

Κάνω καφέ, καπνίζω τρία τσιγάρα μπας και επανέλθει η καρδία μου στην θέση της .Ε ναι, η πρώτη μου εικόνα από την Νορβηγία ήταν το μπουντρούμι!! Πως να ηρεμήσω!Εκεί έξω από το βενζινάδικο με το που ηρέμησα, αποφάσισα να αλλάξω το πλάνο του ταξιδιού.

Βασικά ο σκοπός μου στο ταξίδι ήταν να διασχίσω την Νορβηγία και στην άνοδο μου προς το Nordkapp αλλά και στην κάθοδο μου προς την πατριδα, χωρις να έχω όμως αποφασίσει τον τρόπο που θα το κάνω.

Η μια εναλλακτική μου ήταν, να ανέβαινα επάνω από τον Ε6 και στο κατέβασμα να διέσχιζα τις 18 κατά τους Νορβηγούς πιο ωραίες οδηγικες διαδρομές της χώρας τους …Το άλλο σκεπτικό μου μετά από πολλούς μήνες περισυλλογής ήταν, να το έκανα ανάποδα. Και φυσικά όπως καταλάβατε τρίτο πλάνο δεν ειχα…

Το να ανέβαινα από τον Ε6 ήταν καλό γιατί θα έφτανα στο Nordkapp σχετικά γρήγορα και στο κατέβασμα, θα απολάμβανα όλες τις ομορφιές της Νορβηγικής υπαίθρου με το σκεπτικό, ότι τα καλύτερα έρχονται στο δεύτερο σκέλος του ταξιδιού Όπως και ότι θα περνούσαν κάπως και οι μέρες, ο καιρός θα άνοιγε και δεν θα αντιμετώπιζα τις κακουχίες που βίωσαν τα κομάντος από την Κοζάνη.

https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=151142


Το να κατέβαινα από τον Ε6 ήταν επίφοβο γιατί, στο ανέβασμα πολλά ορεινά περάσματα που είχα για στόχο πιθανόν να ήταν κλειστά. Και επίσης, θα έκανα πολλές μέρες να ανέβω επάνω με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες να μείνω στο πουθενά με το φειζερ…

Και εκεί μπαίνει το μεγάλο ερώτημα που με προβλημάτιζε όλο το χειμώνα και θα το απαντήσω για όσο αφορά εμένα, προς στο τέλος του ταξιδιωτικού… Αν ήταν να ολοκληρώσω το μισό ταξίδι μου λόγω μηχανικού προβλήματος τι θα προτιμούσα, να φτάσω στο Nordkapp από το Ε6. Η, να δω ένα κομμάτι από τις ομορφιές της Νορβηγίας από τους επαρχιακούς, και να μην φτάσω στο Nordkapp;

Ακόμη δεν ήξερα τι να κανω, ελεγα κάτσε να φτάσω στην Νορβηγία και εκεί θα αποφασίσω. Μέχρι που έφτασα σε εκείνο το βενζινάδικο στην Νορβηγία και είπα θα το κάνω σπαστό... Θα ανέβω από τον Ε39 έως το Atlantic road και έπειτα, θα πιάσω τα φιορδ έως το τέρμα. Και στο γυρισμό, θα κατέβω έως τα βουνά από το Ε6 και μετά από ορεινές πλέον διαδρομές θα φτάσω στο Κριστιανσαντ και από εκει… Δανία Γερμανία Ελλάδα... Και όλα θα ήταν μια χαρά αν βεβαίως, δεν ήμουν Έλληνας πολίτης.

[NIKANTHI]

Βγάζω φωτογραφίες ακόμα ένα βενζινάδικο, ευχόμενος να είναι οι τελευταίες σε όλο μου το ταξίδι. Ε ναι, με τόσες φωτογραφίες από τα πρατήρια ούτε σε... διαφημιστική καμπάνια της shell να ήμουνα.

Ξεκινάω, κάνω κάποια χιλιόμετρα μέσα σε βροχή και ξενέρωσα. Στην αρχή δεν μου άρεσε καθόλου... Αναρωτιόμουν, για αυτό ανέβηκα εκεί πανω. Βεβαίως μετά θα άλλαζα τελείως γνώμη αλλά τότε, δεν το ήξερα ακόμα. Λέω, θα πάω από ένα μικρό επαρχιακό που κύκλωνε τον Ε39 για μερικά χιλιόμετρα να δω λίγη από την Νορβηγική φύση

[NIKANTHI]

[NIKANTHI]

Με το που ξαναβγήκα στον κεντρικό αποπροσανατολίστηκα λιγάκι και παραλίγο, να ξαναγυρίσω στο Μπεργκεν… Ουπς! Αλλά ευτυχώς την κατάλαβα την δουλειά γρήγορα όπως και ότι, για πολλά πολλά δεν είμαστε γιατί σε όλο το ταξίδι μου με βλέπω... Μπεργκεν, Ε39 και πάλι πίσω.

Kάνω αναστροφή και ανηφορίζω.





Οδηγούσα πάνω σε ένα ανηφορικό δρόμο μέσα σε ένα ομιχλώδης τοπίο. O δρόμος ηταν ερημωμένος αμάξια δεν υπήρχαν πουθενά. Εβλεπα καταραχτες να χύνονται από ψηλα, μιλάμε για τεραστίους καταραχτες όχι αστεία. Την φωτογραφική μηχανή να την έχω πίσω και να σκεφτομαι, να σταματήσω να βγάλω καμία φωτογραφία, η όχι. Σφιγγόμουν που δεν έβγαζα φωτογραφίες αλλά έλεγα στον εαυτό μου δεν πειράζει, θα βγάλω πιο μετά στο ταξίδι. Ευτυχώς που ψιλοέβρεχε και παρηγορούμουν.

Πήγαινα σιγά, στα νορβηγικά όρια οδήγησης και όσα αμάξια συνάντησα στο δρόμο όλοι με περνούσαν... Δεν μπορούσα να το χωνέψω ότι η νορβηγοί παρανομούσαν οδηγικα στην χώρα τους , κιομως!

Το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε ομως πρακτικα στην Νορβηγία ήταν, η εκπληκτική σήμανση στο δρόμο. Όλοι οι δρόμοι στην Νορβηγία έχουν και αριθμητική ονομασία όπως ο Ε39 που ακολουθούσα. Παντού σε όλες τις διασταυρώσεις, σε όλους τους κυκλικούς κόμβους οπουδήποτε, στις σημάνσεις κατεύθυνσης αναγράφεται αυτό το νούμερο οπότε, δεν μπορείς να χαθείς με τίποτα .
Ο μόνος τρόπος να χαθείς στην Νορβηγία είναι να γυρίσεις άθελα σου προς τα πίσω. Δηλαδή δεν χάνεσαι με τίποτα εκτος κάποιον, ελάχιστον εξαιρέσεων!! Έτσι έκλεισα το τομ, ούτε που άνοιξα τους χάρτες μου και οδηγούσα πραγματικά νιώθοντας, ελεύθερος... τέλεια!!!

Πήγα έκανα τα ψώνια μου από το σουπερ μάρκετ. Όπως με συμβούλεψε ο πολωνός από το καράβι, τα μάρκετ REMA 1000 είναι ότι πιο οικονομικό για της προμήθειες μου. Γενικά δεν είχα πρόβλημα με της αγορές , εκτος του νερού. Πήγα να αγορασω νερό και είδα δεκαπεντε διαφορετικά ειδή νερού, χωρίς υπερβολές. Μέχρι και νερό με γεύσης φρούτων είχε και, αναγκαστικά ζήτησα βοήθεια. Και συνεχίζοντας την διαδρομή μου φτάνω σε μια στάση για να φάω το μεσημεριανό μου.





Αυτές της στάσεις υπεραστικών λεωφορείον της έψαχνα και στο ιντερνέτ από Θεσσαλονίκη, κοιτάζοντας φωτογραφίες. Γιατί γνωρίζοντας πολύ καλά τον εαυτό μου ήξερα, ότι όλο και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε καμία δύσκολη, για διανυκτέρευση… Γιατί ουσιαστικά ήταν σαν σπιτάκια με μονο την πρόσοψη τους ανοιχτή, για αυτό φυσικά ήταν και δωρεάν.

Ήμουν σε ένα μέρος κάπου στο πουθενά που από απέναντι πέφταν 4-5 καταρράκτες, είχα σεληνιαστεί τελείως.

[NIKANTHI]

Τρώγοντας δεν πίστευα κλασικά που βρισκόμουν αλλά δεν έκανα την παραμικρή κίνηση να φωτογραφίσω το μέρος, όχι είπα μόλις φάω και μετα… Oμως μέχρι να γίνει αυτό οι καταρράκτες καλυφθήκαν από την ομίχλη.

Μετά από αυτό το γεγονός άρχισα σιγά σιγά να χάνω τα λογικά μου, έως να τα χάσω τελείως μιας και, οι ομορφιές της Νορβηγικής υπαίθρου ήταν πολύ για έμενα να τις διαχειριστώ...

Φεύγοντας από εκεί διασχίζω κάτι τούνελ παίρνω το πρώτο φερρυ του ταξιδιού …

[NIKANTHI]

Και συνεχίζω να ανηφορίζω τον Ε39 κάτω από ένα ψιλόβροχο ώσπου ξαφνικά, πέφτω σε μποτιλιάρισμα. Κάναν έργα, σταματάω και περιμένω.





Φυσικά όπως καταλάβατε, ούτε που με πέρασε από το μυαλό να προσπεράσω τα προπορευόμενα οχήματα για να φτάσω πρώτος στην σειρά...Πάλι για τέτοια είμαστε, και εδώ μια χαρά είναι !





Ο κόσμος βγήκε από τα αυτοκίνητα του και μέσα σε όλα, ένας Νορβηγός μου λέει...

- Το ξέρεις ότι δεν έχεις πίσω φώτα

- Σοβαρά, για να δω.(Οχι ρε μάγκα μου έκαψε πάλι τις λάμπες)

- Φτιάξτες, γιατί μέσα στα τούνελ ερχόμενος από πίσω σου δεν σε έβλεπα.

- Ναι έχω μαζί μου του λέω, θα τις αλλάξω.

Και περιμένοντας ένα μισάωρο τουλάχιστον για να ανοίξει ο δρόμος το σκεφτόμουν... Είχα πεντε λάμπες αν άλλαζα τις δυο καμμένες μου θα μου έμεναν τρεις, οπότε αν καιγόντουσαν και αυτές, θα μου τέλειωναν. Εντάξει δεν είμαι τόσο γύφτος θα αγόραζα, άλλα το φειζερ έχει την πατέντα να φοράει κόκκινες λάμπες. Και άντε τώρα βρες, κόκκινες λάμπες στην Νορβηγία …. Χέστες!

Θα συνεχίσω έτσι και αν με σταματήσουν θα τους πουλήσω τρέλα ότι δεν το ήξερα, και θα τις αλλάξω εκείνη την στιγμή ….Γιατι αν ξέμενα από λάμπες σε πιθανό έλεγχο πως θα τις άλλαζα, στέκει. Και μες στα τούνελ θα αφήνω αναμμένο το φλας, λες και το ξέχασα για να με βλεπουν… Ωραια λύθηκε και αυτό! Μες στην καγκουρια λοιπόν, και καλό μου δρόμο!!!