Αρχικά δημιουργήθηκε από marios8
Ενα θα σου πω Μήτσο, την Παρασκευή δούλευα στο ιδρυμα Μητσοτάκη.
και το έλεγα να κάνω κοπάνα αλλα ......
ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ!!!!!
Γκαντεμιά!
Αρχικά δημιουργήθηκε από marios8
Ενα θα σου πω Μήτσο, την Παρασκευή δούλευα στο ιδρυμα Μητσοτάκη.
και το έλεγα να κάνω κοπάνα αλλα ......
ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ!!!!!
Γκαντεμιά!
Αρχικά δημιουργήθηκε από Leipsippos
Ελα βρες με στον Τ.Ε.
ωραια...
και οταν βρεθειτε εξηγειστε μας κι εμας....
να κοιτας εκει που θες να
πας,αλλοιως θα πας εκει που
κοιτας....
Κάτσε να στα πώ μιας και σε βρήκα μπάς και ηρεμήσω.
Σάββατο πρωί και έχω ετοιμάσει το XR για πόλεμο. (πλύσιμο, λάδια, φίλτρο, αλυσίδα , roadbook, IMO, κτλ)
Γενικά εχω αρχίσει να μπαίνω στο κλίμα.:smilea: (αν εξαιρέσεις μια μικρή παρενθεση το μεσημέρι γιατί έπρεπε να πάω σε παιδικό πάρτι το γιο μου)
Το απόγευμα ετοιμάζομαι και πάω στον τεχνικό έλεγχο.
Εκει πια λές μέσα σου οτι έχει ξεκινήσει το πάρτι.
Κόσμος και κακό. Αυτοκίνητα, μηχανές, ATV, quad μέχρι και φορτιγό είχε έρθει.
Βρίσκω και τα παιδιά (Νίκο, Καμενο Αφρικάνο και σια) τα λέμε , ευχαριστιούνται και αυτοί γενικά το όλο κλίμα.
Παίρνω τον αριθμό μου τον κολάω και πάω για να περάσω απο έλεγχο.
Εντάξη και με τον έλεγχο το XR δεν έχει πρόβλημα.
Στη συνέχεια είχε ενημέρωση στην οποία δεν έκατσα (κανονικά πρέπει να κάτσεις )
Κάτηφορίζω που λές προς Αθήνα βρίσκω βενζινάδικο και κανονίζω ώστε να είναι ανοικτό 6:00 το πρωί.
Φτάνω σπίτι και αρχίζει η επίπονη διαδικασία κοψίματος του roadbook (το κόβω όσο με παίρνει αριστερά και δεξιά ωστε να κάθετε ποιο καλά στο roadbox) και στη συνέχεια τσεκάρισμα μια μια τις τουλίπες (200 τον αριθμό) με μαρκαδόρο ωστε να μήν ψάχνεσαι στον αγώνα.
Τέλος πάντων κατεβαίνω στη μηχανή περνάω το roadbook (άλλη μια τουλίπα να είχε δεν θα χώραγε
Όλα ηταν στην εντέλεια εκτός απο ένα θέμα. Το θέμα του ανεφοδιασμού.
Λόγο του μικρού ρεζερβουάρ , σε σχέση με το μέγεθος του αγώνα θα αναγκαζόμουνα να ανεφοδιαστω μέσα στην ειδικη.
Τι να κάνω, τί να κάνω. Την λύση μου την έδωσε ο αδερφός μου.
Έρχεται σπίτι, του δίνω μπετόνι επικοινωνω με την οργάνωση, μου δίνουν οδηγίες σε πιο σημείο πρέπει να πάει ωστε να με ανεφοδιάσει με ασφάλεια.
Εντάξη τώρα πιστεύω οτι έχω ρυθμίσει και την παραμικρή λεπτομέρεια
Η ώρα είναι 12:10 και μπορώ να πάω να κοιμιθώ γιατί έχει ξύπνημα στις 4:00.
Βάζω το ρολόι και κοιμάμαι σαν πουλάκι.
Κάποια στιγμή ξυπνάω απο ένα πουλάκι. Κοιτάω το ξυπνητηρι και η ώρα ήταν 6:00
Μετά απο τόση προετοιμασία σωματική και ψυχική έχασα τον αγώνα γιατι χάλασε το γ@μημένο
ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ
12 χρόνια στην δουλειά δεν έχει χαλάσει ποτέ
Όλη μέρα σήμερα είμαι να μην μου μιλάει άνθρωπος. Μια λέξη μπορει να περιγράψει τι νοιώθω. ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
Και το ήθελα τόσο πολυ.
Ίσως επειδή ήταν ο τελευταίος αγώνας στην Αττική
ΥΓ Θέλω να δώ τα μούτρα του βενζινά που με περίμενε 6:00 ώρα το πρωι για βενζίνη
Τον κάθε λαό τον κυβερνάει αυτός που του αξίζει.
Αχ ρε Μητσοτάκη με κατέστρεψες
Τον κάθε λαό τον κυβερνάει αυτός που του αξίζει.
Μάριε πολύ κρίμα ρε φίλε... δεν πειράζει, στο επόμενο. Κι εγώ το ίδιο έπαθα.., αλλά πρόλαβα. Ξυπνητήρι στις 4.00. Χτυπάει, ξυπνάω, και το επόμενο πράγμα που ξέρω είναι οτι πετάγομαι κυριολεκτικά από το κρεβάτι, κοιτάω το ρολόι μου και είναι 5.45
Φεύγω στην κυριολεξία σα τρελλός !!! Ούτε καφέ, ούτε τίποτα, ντύνομαι πανικόβλητος και 6.10 είμαι στην εκκίνηση ! Στον Αγ. Στέφανο, νύχτα ακόμη, ρίχνει χιονόνερο και η άσφαλτος είναι παγοδρόμιο!
Με τα πολλά, πέρνουμε εκκίνηση με τον Σοφιανό (caesarsk), 6.40 περίπου.
Όλα καλά στην αρχή, μέχρι που φτάνουμε στον αγωγό...Λάσπη παντού !!! Τον ανεβαίνω με τη 2η προσπάθεια, μετά από 2-3 σαβούρες στη λάσπη, με τα αυτοκίνητα που μας φτάνουν να μας περνάνε σχεδόν από πάνω...
Ζόρικα πολύ τα πράγματα, πολύ λάσπη, μόλις που έχει αρχίσει να ξημερώνει. Ο Χρήστος (kamenosafrican) φοβάται τους δίσκους του GS που μυρίζουν έντονα και αποφασίζει να μην συνεχίσει. Ο Σοφιανός, προκειμένου να μη γυρίσει μόνος ο Χρήστος, αποφασίζει να φύγει μαζί του. Ο Κωνσταντίνος (1200 GS), Κι εγώ, αποφασίζουμε να συνεχίσουμε, αν και τα πράγματα φαίνονται δύσκολα.... λάσπη πολλή παντού, σε ανηφόρες, πέτρες μεγάλες που γλυστράνε από τη βροχή.
Ζοριζόμαστε αρκετά κι έχουμε και μικροπτώσεις σε λάσπες, λούκια κ.α. Κάποια στιγμή συναντάμε κολλημένα τα αυτοκίνητα σε λασπωμένη ανηφόρα με ένα χαώδες λούκι... περνάνε τα αυτοκίνητα με το ζόρι, ο Κωνσταντίνος ανεβαίνει με τη μία, εγώ στα μισά κλείνω το γκάζι και πέφτω. Συνεχίζω όμως και την βγάζω.
Ακολουθούν κάποια δύσκολα κομμάτια, και πολλή μα πάρα πολύ πέτρα ! Κοπανιόμαστε σαν τα κατσίκια και φοβάμαι για λάστιχο... παρ'όλα αυτά, περνάμε και συνεχίζουμε, μέχρι που φτάνουμε υποτίθεται στο τελευταίο 'δύσκολο' κομμάτι της διαδρομής...
Ανηφόρα, με σαθρό έδαφος και μεγάλες πλάκες που γλυστράνε... οι μηχανές δεν βρίσκουν πρόσφυση πουθενα, μα πουθενά, και με τα 1000 ζόρια, με τη βοήθεια της σκούπας, το ανεβαίνουμε με 2 άτομα να μας σπρώχνουν από πίσω.... κούραση, ιδρώτας...
Ακόμα αρκετή πέτρα, λάσπη, αρχίζουμε όμως με τον Κωνσταντίνο και πιάνουμε ένα ρυθμό. Είμαστε μόνοι μας, αρκετά πίσω, μόνο 1-2 αυτκίνητα πρέπει να υπήρχαν ακόμη... περνάμε κάποια κομμάτια δύσκολα, αποκτάμ επερισσότερη αυτοπεποίθηση ! Περνάμε ποτάμια, ρυάκια χωρίς καλές εξόδους, λασπωμένες ανηφόρες, όλα τα έχει η διαδρομή... Πλέον βασιζόμαστε στο roadbook και κάποιες ροδιές για να βρούμε τον δρόμο μας.. Αρχίζω και 'δουλεύω' το roadbook και ευχαριστιέμαι που βρίσκω το δρόμο μόνος - ο Κωνσταντίνος το έχει σε φύλλα, ενώ εγώ σε ηλεκτρικό ρολλό, και με αφήνει μπροστά.
Πάμε καλά, έχουμε πιάσει ρυθμό, οι 2 μας !! Πίσω μεν, αλλά συνεχίζουμε !
Κάνουμε ένα μικρό λαθάκι σε κάποια στροφή και συναντάμε 3-4 τζιπ να γυρνάνε πίσω - είχαν κάνει λάθος κι αυτοί! Χάνουμε λίγο χρόνο μέχρι να βγούμε πάλι στη σωστή πορεία.
Και ακολουθεί το μοιραίο λάθος.....
Ο Κωνσταντίνος έχει μπει μπροστά (όχι οτι έχει σημασία), εγώ από πίσω... το roadbook λίγο ασαφές, η εμπειρία μας στην πλοήγηση λιγοστή αν όχι ανύπαρκτη... πέρνουμε τη λάθος στροφή !
Αρχίζουμε και κατεβαίνουμε μια κατηφόρα, στην αρχή ΟΚ, μετά το έδαφος γίνεται αρκετά σαθρό, παντού ξεχαρβαλωμένες κοτρώνες και πλάκες, σπασμένα κλαδιά και μικροί κορμοί... κατεβαίνουμε με μεγάλη δυσκολία... αρχίζουμε και την ψιλιαζόμαστε...
Μέχρι που φτάνουμε σε ένα σημείο και συναντάμε ένα XR400... Τέλος δρόμου...δεν πάει πουθενα !
Δεν έχουμε ούτε χώρο να γυρίσουμε τα κτήνη προς τα πάνω, και που τα γυρνάμε συνειδητοποιούμε οτι δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβουμε την ανήφορα.... καμία απολύτως πρόσφυση, μεγάλη κλίση, τίποτα.,... κολλάμε ...
Μετά από λίγο εμφανίζεται η σκούπα, ένα Land Rover Defender, και μετά από σύσκεψη αποφασίζουμε οτι η μόνη λύση είναι να μας τραβήξει με τον εργάτη.... ένα ένα, τα 3 μηχανάκια.. με πολλή δυσκολία, ταλαιπωρία απίστευτη ψυχική και σωματική.... Η όλη διαδικάσία μας πέρνει 2 ΩΡΕΣ.......
Εντάξει λέμε, κουραστήκαμε, κολλήσαμε, αλλά βγήκαμε.. θα συνεχίσουμε. Η σκούπα όμως, μας πληροφορεί μετά από επικοινωνία με τους κριτές οτι τα επόμενα ΣΕΧ κλείνουν, και οτι δεν προλαβαίνουμε.... δεν χρονομετρούμαστε πλέον και ο αγώνας για εμάς έχει τελειώσει...
Με βαριά καρδιά, αποφασίζουμε να μην συνεχίσουμε την διαδρομή καθότι δεν θα είχαμε κανέναν σε περίπτωση ανάγκης, ούτε σκούπα ούτε τίποτα...πιάνουμε άσφαλτο και βγαίνουμε Βαρνάβα, Γραμματικό κτλ, και πάμε για καφέ στη Νέα Μάκρη..
Από τα 120+ χιλιόμετρα της διαδρομής, κάναμε τα 62....
Στεναχωρέθηκα πολύ που δεν τερματίσαμε, γιατί αν και με δυσκολία μεγάλη, ξεπεράσαμε κάθε εμπόδιο.... η διαδρομή μετά γινόταν πιο ανοιχτή, και ίσως να προλαβαίναμε να τερματίσουμε, έστω τελευταίοι..
κρίμα.....
Πάντως, συνειδητοποίησα κάποια πράγματα...
οι μηχανές αυτές, οι τόσο βαριές, δεν είναι ότι καλύτερο για αυτούς τους αγώνες.. Πάνε, αλλά δύσκολα και με ζόρια...
Το επίπεδο μου για τέτοιους αγώνες ήταν ΟΚ, αλλά σίγουρα θέλω πολύ προπόνηση ! Αν δεν είχαμε τόση λάσπη σήμερα, πιστεύω τα πραγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα...
Η σωστή πλοήγηση !!! Το Α και το Ω ! Το κοντέρ του ΚΤΜ δεν με κάλυψε, καθότι είχαμε να κάνουμε με 200 τουλίπες, και πολύ μικρές χλμ αποστάσεις, κάτω του χιλιόμετρου, 0,34 - 0,56 κτλ, που ένα ΙΜΟ θα βοηθούσε πολύ... Εγώ είχα μόνο 1 δεκαδικό...
Τέλος καλό πάντως, όλα καλά ! Δεν χτυπήσαμε, οι μηχανές μας δεν έπαθαν τίποτα (σοβαρό
Χρήστο, Σοφιανέ, Κωνσταντίνε, ευχαριστώ πολύ για την παρέα, την βοήθεια, για όλα...
- So, what do you do for a living ?
- I'm into murders and executions.
- I'm sorry ?
- I said, I'm into mergers and acquisitions.
Patrick Bateman
-------------------------------------
Bikepics Photo Album
Ινδία: Δύο εβδομάδες στο Rajasthan
Ρε Νίκο το διάβασα και κουράστηκα μόνο στη σκέψη. Από την άλλη κάθε χιλιόμετρο παραπάνω είναι και εμπειρία
Μάριε φαντάζομαι ότι το ξυπνητήρι δεν θα είναι σε καλή κατάσταση πλέον ε??
---Dum spiro, spero---
Μπράβο ρε Νίκο, πολεμικό το 950!!
Μάριε κρίμα ρε φίλε... αν το ήξερα θα σού λεγα να πάρεις το kle να πάμε μαζί Ναύπλιο να ηρεμήσεις!!
FAMOUS LAST WORDS:
"Helmet? I don need no steenking helmet!"
μπράβο σε όλους...
έλα ρε Μάριε... τί κρίμα ρε φίλε!
αν και μεταξύ μας 4 ωρες ύπνου δε είναι οτι καλύτερο για τέτοιο ζόρι!
Νίκο φοβερή η περιγραφή ρε φίλε... τόσο ζόρι ε;
κρίμα που σας πρόλαβε η σκούπα...
τα αυτοκίνητα πράγματι είναι ένα"πρόβλημα " στα ράλυ... περνάνε κομμάτια δίχως να υπολογιζουν τίποτα... έχουν σημειωθεί ατυχηματα στο παρελθόν με μετωπικές...
σημασία έχει ότι προσπαθήσατε... και πως αποκτήσατε μια σημαντικη εμπειρία... σε αγωνιστικό επίπεδο, οδηγικό καθώς και επίπεδο σωματικής αντοχής...
Αυτο το παρτυ με τις διοργανωσεις , με μοτο και Αυτο συχρονος παντως πρεπει να παρει ενα τελος !! Ειναι αρκετα επικινδυνο ειδικα σε αγωνες πλοηγησης οπου τα .... κανονικα ωπ λαθος παμε πισω δινουν και παιρνουν !!!!
Νίκο άσχετα με την έκβαση του αγώνα (κρίμα..),η περιγραφή σου είναι καταπληκτική..
Μάριε8,κρίμα ρε φίλε..
Συγχώρα με,αλλά ένα γελάκι το έκασα..κρίμα πάντως..
Mπραβο παιδες,δεν πειραζει που δεν τερματισατε,σημασια εχει η συμμετοχη σε τετοιους αγωνες(ειδικα για εμας που ειμαστε χομπιστες!)
Μετα απο τετοιες εμπειριες διαδρομων θα μπορειτε ΑΝΕΤΑ να καταλαβαινετε το πνευμα του κυριου "Παντα Τετοια'' οταν αναφερεται σε...''βατους χωματοδρομους''!!!!!!
Απο μενα κατι....all time classic!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ!.....
Εσυ ρε Lampros_Χρεπι τι ασχολεισαι με τα παλιοχωματα ρε?Ξου!:rotflmao:
Sju sjösjuka sjömän sköttes av sjuttiosju sköna sjuksköterskor på det sjunkande skeppet Shanghai
speechless!!!
ΕΝΑ "RESPECT" ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!
Ωραίοι παίδες!!!
και τα θηρία, είναι ακόμα πιο ωραία λασπωμένα Νίκο
Αρχικά δημιουργήθηκε από marios8
...... θα αναγκαζόμουνα να ανεφοδιαστω μέσα στην ειδικη.
Τι να κάνω, τί να κάνω. Την λύση μου την έδωσε ο αδερφός μου.
Έρχεται σπίτι, του δίνω μπετόνι επικοινωνω με την οργάνωση, μου δίνουν οδηγίες σε πιο σημείο πρέπει να πάει ωστε να με ανεφοδιάσει με ασφάλεια.
..................
Όλη μέρα σήμερα είμαι να μην μου μιλάει άνθρωπος. Μια λέξη μπορει να περιγράψει τι νοιώθω. ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
Και το ήθελα τόσο πολυ.
ΥΓ Θέλω να δώ τα μούτρα του βενζινά που με περίμενε 6:00 ώρα το πρωι για βενζίνη ....
να κάνω μια ερώτηση? ....
τον αδερφό σου τον ειδοποίησες ότι δε πήγες ή σε περιμένει ακόμα σε κάνα ρέμα αγκαλιά με το μπιτόνι και θα τον βρει η ΕΜΑΚ το καλοκαίρι με τις φωτιές?
Αρχικά δημιουργήθηκε από Nostra
να κάνω μια ερώτηση? ....
τον αδερφό σου τον ειδοποίησες ότι δε πήγες ή σε περιμένει ακόμα σε κάνα ρέμα αγκαλιά με το μπιτόνι και θα τον βρει η ΕΜΑΚ το καλοκαίρι με τις φωτιές?
Εδώ και 2 μέρες είχα σπάσει το κεφάλι μου να θυμιθω τι είχα ξεχάσει !!!
Ευχαριστώ Nostra
Τον κάθε λαό τον κυβερνάει αυτός που του αξίζει.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση