Ο παραλιακός δρόμος δυτικά του San Sebastian θα μας έβγαζε λογικά στο Bilbaoμετά από περίπου 150 χιλιόμετρα.
Δεν υπήρχε περίπτωση να μη δούμε το μουσείο μοντέρνας τέχνης Guggenheim και ας έβρεχε καταρρακτωδώς κατά περιόδους.
Οδηγώντας δίπλα στον Βισκαϊκό περάσαμε από πολύ γραφικά χωριουδάκια, σερφοχώρια όπως πολύ σωστά τα ονομάζει ο θου-βου (νομίζω) σε κάποιο άλλο ταξιδιωτικό.
.,,
..,,
*
Μπαίνοντας στο κέντρο του Bilbao μας δημιουργείται η εντύπωση ότι είμαστε σε κάποια πόλη φάντασμα του φαρ-ουέστ.
Δεν κινείται σχεδόν κανένας, όλα τα μαγαζιά είναι κλειστά, ακόμη και τα περισσότερα καφενεία και τάπας μπαρ.
Εδώ κάτι δεν πάει καλά...αφού βρίσκουμε κάποια καφετέρια ανοικτή και καταφέρνουμε λίγο να στεγνώσουμε, πληροφορούμαστε ότι η συγκεκριμένη εβδομάδα είναι η εβδομάδα της γιορτής της πόλης. Όλα είναι κλειστά και υπάρχει κάθε μέρα μουσική και γιορτή για όλους στην παλαιά πόλη.
Τέλεια!!!
Ενώ λοιπόν στην αρχή αντικρύζουμε αυτό...
...μία ωρίτσα αργότερα και έχοντας φθάσει στο 'σωστό' μέρος της πόλης βρισκόμαστε στην μέση μιάς τεράστιας γιορτής, μπάντες παντού, τεράστια τραπέζια με φαγητό και κρασί για όλους και παντού χορός.
**
1
Ομάδες 'καρναβαλιστών' έκαναν το δικό τους πάρτυ δίπλα στο ποτάμι.
2
3
11
0
00
Αφήνουμε το βουητό της παλαιάς πόλης και προχωρούμε προς ανεύρεση του μουσείου Guggenheim.
Εκθέματα υπάρχουν και στον χώρο γύρω από το μουσείο, το κτίριο είναι καταπληκτκό όπως και τα εκθέματα μέσα σε αυτό, όπου όμως απαγορεύονταν οι φωτογραφίες.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση