Νομιζω τα λεει ολα....
https://www.facebook.com/permalink.p...bstory_index=0
MotoGP Day’s Report: Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες, δεν πιάνουν οι ευχές
Μια μικρή ματιά από την κλειδαρότρυπα στα γεγονότα της Μαλαισίας
Την Κυριακή, μετά το τέλος του αγώνα της Μαλαισίας, συνειδητοποίησα το πόσο έχει αλλάξει το MotoGP ή μάλλον το πόσο έχουν αλλάξει ή καλύτερα το πόσο έχουν ξεχάσει κάποιοι τι παρακολουθούν. Θα το πω όσο πιο ωμά μπορώ και όσοι καταλάβουν κατάλαβαν. Το MotoGP είναι βρώμικο άθλημα, ήταν-είναι και (ελπίζω) να συνεχίσει να είναι διότι αυτό είναι που αγαπήσαμε και συνεχίζουμε να αγαπάμε. Δεν είναι «περάστε κύριε… μα σας παρακαλώ περάστε εσείς πρώτος…». Είναι αντρίκιο, ακατάλληλο για καθωσπρεπισμούς και αυτό σας το λέει ένας άνθρωπος που λάτρεψε τον Casey Stoner ως αναβάτη – τον αναβάτη όμως που δεν άντεχε τα σκληρά προσπεράσματα και τις «αντιαθλητικές» συμπεριφορές.
Το πρόβλημα των περισσοτέρων οπαδών που ξόδεψαν ώρες σχολιάζοντας το συμβάν της Sepang είναι πως έχουν κοντή μνήμη, έχουν ξεχάσει. Έχουν ξεχάσει τον Capirossi να πετάει έξω τον Harada και να κερδίζει το πρωτάθλημα, έχουν ξεχάσει τις αγκωνιές του Biaggi στον Rossi στη Suzuka, έχουν ξεχάσει τον Barry Sheene παλιότερα να κατουράει τη μοτοσικλέτα αντιπάλου επειδή τον πέταξε εκτός πίστας. Και πιο πρόσφατα, έχουν ξεχάσει τον Rossi να παλεύει με τον Lorenzo στο Motegi το 2012 χωρίς λόγο, όταν ο Lorenzo πήγαινε για πρωτάθλημα ή τον Marquez να πετάει έξω τον Pedrosa και να του στερεί μια ευκαιρία για πρωτάθλημα στο Aragon.
Τα παραπάνω είναι ελάχιστα παραδείγματα της ιστορίας του MotoGP που είναι γεμάτη με τέτοια πράγματα. Όταν λοιπόν την Κυριακή ο Rossi αποφάσισε να βγάλει εκτός γραμμής τον Marquez γιατί απλά εκνευρίστηκε με την στάση του στην αρχή παραξενεύτηκα, αλλά γρήγορα σκέφτηκα ότι είναι απόλυτα φυσιολογική αντίδραση για αγώνες Grand Prix μοτοσικλέτας. Το ίδιο και η συμπεριφορά του Marquez, καλώς ή κακώς ο Ισπανός θέλησε να πάρει την εκδίκησή του από τον Rossi και να τον κάνει να πληρώσει για τις πτώσεις και τον ψυχολογικό πόλεμο που του έχει κάνει. Έκατσε λοιπόν με τον Vale και τον παρενόχλησε φτάνοντάς τον σε σημείο να καταλήξουμε εκεί που καταλήξαμε.
Λάθος, προσωπικά μιλώντας πάντα, νομίζω ότι έκαναν και οι δύο. Ο Rossi γιατί έχασε την ψυχραιμία του και ο Marquez γιατί έπαιξε το παιχνίδι του. Αλλά… ΈΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΣΤΟ MOTOGP. Ο ένας ρίσκαρε ολόκληρο πρωτάθλημα και ίσως την μεγαλύτερη ευκαιρία του να πάρει ακόμα ένα πετάγοντας τον αντίπαλό του εκτός πίστας και ο άλλος ρίσκαρε ολόκληρη την εικόνα του με κίνδυνο να γίνει για πάντα ο «Μισητός Marquez που τα έβαλε με τον GOAT» απλά και μόνο για να εκδικηθεί τον αντίπαλό του. Ακριβώς αυτό είναι το MotoGP παλικάρια και δεσποινίδες. Και δεν είναι τώρα, ήταν πάντα και ελπίζω να συνεχίσει να είναι για πολλά χρόνια ακόμα. Ο απόλυτος επαγγελματισμός δεν χωράει εδώ, όσο και αν θέλει η Dorna και οι χορηγοί να τον επιβάλουν.
Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι ο Marquez, για μένα πάντα, πέρασε σε άλλο επίπεδο ψυχολογικά και απέδειξε ότι είναι πολύ ξεχωριστός. Δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση αν τα επόμενα 10 χρόνια πάρει 8 πρωταθλήματα γιατί απλά έχει μάθει τα καλύτερα μαθήματα από τον Rossi, τον Lorenzo και τον Pedrosa. Όσο για τον Rossi, είναι κρίμα διότι φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχει δώσει τα πάντα για να βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο και να παλεύει για το πρωτάθλημα με αναβάτες που είναι πιο νέοι και πιο γρήγοροι από εκείνον. Γνωρίζει καλά ότι αυτή είναι η τελευταία του ευκαιρία και στη Βαλένθια θα δώσει την ψυχή του να πετύχει το ακατόρθωτο. Θα ήταν καλό φινάλε σε ένα όμορφο παραμύθι, αλλά εδώ είναι η πραγματική ζωή και θαύματα δύσκολα γίνονται. Όπως όμως λέει πάντα ο τεράστιος Nicky Hayden «Γι’ αυτό βγαίνουμε στην πίστα την Κυριακή, διότι δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να συμβεί»…
Γιάννης Πετρόχειλος (@petrocheilos)
Δημοσιεύθηκε αρχικά από akaposto
