Ένας σκύλος που είχα (μαζί περάσαμε εφηβεία και μέχρι τα 30 μου, λατρεία μεγάλη) όταν φτάναμε κοντά στον κτηνίατρο δε κουνιόταν με τίποτα! Μια φορά είχε χτυπήσει το πόδι του και κούτσαινε, στα 200 μέτρα από τον κτηνίατρο γυρίζει με κοιτάζει και αρχίζει να περπατάει κανονικά να σηκώνεται στα πίσω πόδια για να δω πως είναι καλά και να μη πάει... στο φεύγα δε, σαν σίφουνας έφευγε!
Δεν έχεις ακούσει που λένε, "φάε ένα μαλάκα;". Ε, στη χώρα που ζούμε, πως να μη σκάσουμε στο φαί;