"το μονοπάτι των στίχων.."

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
nimbus θα αρχισω να σε ανακυκλωνω στους στίχΟΙ!



:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

Aντε, θα κανονισουμε να στον γνωρισω τον Αλκίνοο αφου σ αρεσει τοσο!

που ξέρεις? μπορεί να μελοποιήσει και κανα στίχο μου

[DimChios]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus



που ξέρεις? μπορεί να μελοποιήσει και κανα στίχο μου

Δεν "παιζει" αυτο!

Μονο δικα του, εδω και χρονια!

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
Δεν "παιζει" αυτο!

Μονο δικα του, εδω και χρονια!

αυτό φαίνεται αλλά αν μελοποιούσε?
εχει πολύ ταξιδιαρικη φωνή.
Μάλαμας, Αλεξίου, Θηβαίος, φεύγα φωνές λέμεεεεεεεεεεε:wacko:


και πολλοί αλλοι

[nimbus]

Μέλυδρον

Πυξ Λαξ

Μουσική/Στίχοι: Πυξ Λαξ

Θέλω να τρέξω να πετάξω να χαθώ
Am Bm Em
όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω
Am D Em
Τον εαυτό μου να γελάσω προσπαθώ
Am Bm Em
μα κάπου μέσα μου βαθιά δε θα τολμήσω

Em Bm Em
Αυτά σκεφτότανε τα βράδια στη δουλειά
C D Em
κι η γκρίζα αύρα της γινότανε πιο μαύρη
Am Bm Em
Θλιμμένα ναι, καλά ευχαριστώ
Am Bm Em
μα άλλο πράγμα την τρυπά και τη χαλάει

G D Am Em
Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα
G D Am Em
κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμία δε σ' αράζει
Am D Bm Em
Δώσ’ μου για φιλοδώρημα τραγούδι με τη μπάντα
Am D Bm Em
είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει

Intro

Em Bm Em
Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθάνομαι
Am C D Em
βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε
Am D Bm Em
Πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου
Am Bm Em
κι αν θέλεις περισσότερο εδώ δεν σε κερνάνε

Em Bm Em
Δεν τελειώνει η ζωή σε μια άρνηση
Em C D Em
κι αν έχεις άντερα την άρνηση ακολούθα
Em Am Bm Em
Τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου
Am Bm Em
γιατί εφόρεσες ανάποδα τα ρούχα

Είναι ωραία η θάλασσα...

[requiem]

Στίχοι: Ελένη Φωτάκη
Μουσική: Ελένη Φωτάκη
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης

Εκατόφυλλα στον Άδη
και μαχαίρι ακονισμένο
μ' έχεις βάλει στο σημάδι
κι όλο κλαις που δεν πεθαίνω

Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ' αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις

Σε όσους πολέμους
κι αν με πας θα σε νικήσω,
αγάπησέ με
αν τόσο θες να ξεψυχήσω

Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ' αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις

Σε όσους πολέμους
κι αν με πας θα σε νικήσω,
αγάπησέ με
αν τόσο θες να ξεψυχήσω

[requiem]

Στίχοι: Διάφανα Κρίνα
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα

Μονάχα έχουν περάσει χίλια χρόνια
κι εγώ συνήθως πέθαινα από αγάπη
Μέχρι που ήρθε αυτός ο μπλε χειμώνας
ν' ανάψει αυτά που έσβησε ο αιώνας

Μετρήθηκα στις ώρες του τυφώνα
στις ώρες που η καρδιά ξερνούσε στάχτη
ακίνητος στη δίνη του κυκλώνα
ν' ακούω μονάχα να μου λένε πόνα, πόνα, πόνα, πόνα

Το σώμα μου δε δόθηκε στις πέτρες
δε στέρεψε το τελευταίο μου δάκρυ
του έρωτα εποχές μάγισσες, ψεύτρες
των πιο όμορφων νυχτών, ώρες αλήτρες

Δεν θα συγκρίνω φως με το σκοτάδι
ούτε λευκό αμνό με λύκο μαύρο
Δεν θα με θρέψει άλλο μάνας χάδι
Ας κλείσει της ψυχής μου το πηγάδι

Μονάχα έχουν περάσει χίλια χρόνια....

[requiem]

Στίχοι: Μαρίνα Αρμεύτη
Μουσική: Αντώνης Μιτζέλος
Πρώτη εκτέλεση: Θοδωρής Καρέλλας

Απόψε που θα φεύγουνε τα πλοία
εσύ θα ταξιδεύεις στης λύπης το γυαλό
θα' χεις θλιμένα χείλη, λυμένα τα μαλλιά σου
και μια φωτιά θα καίει το μυαλό

-R-
Με τη σιωπή στο βλέμμα σου την πόρτα θα μου κλείσεις
και γω σαν κλέφτης θα' ρχομαι κρυφά να σε κοιτώ
όσα φαρμάκια σου' δωσα πίσω θα μου γυρίσεις
και μες στην απουσία σου, απών θα'μαι κι εγώ
και μες στην απουσία σου, απών θα'μαι κι εγώ...

Απόψε που θα φεύγουνε τα πλοία
εγώ με αναμνήσεις και πάγο στο ποτό
γουλιά-γουλιά θα χάνομαι, αφού εσένα χάνω
με λάθη ασυγχώρητα πως να σε ξαναδώ

[requiem]

Στίχοι: Alice Tori
Μουσική: Τάσος Γκρους
Πρώτη εκτέλεση: Θοδωρής Καρέλλας

Θα σ' αγαπώ ώσπου η μέρα μου σβήσει
καρδιά μου εσύ, της πνοής μου κελί
θα χάνομαι στων φιλιών σου τη Δύση
και στης ματιάς σου τη μεγάλη Ανατολή

-R-
Θα σ' αγαπώ, όσο αντέχει το σώμα
όσο αντέχει η καρδιά μου, η ψυχή, το μυαλό
Θα σ' αγαπώ, όσο η ανάσα μου φτάνει
όσο θα φτάνει για ένα μόνο σ' αγαπώ

Θα σ' αγαπώ όσο υπάρχει φεγγάρι
ζωής δροσιά, της καρδιάς φορεσιά
θα χάνομαι στων φιλιών σου την πλάνη
κρατούν τα χείλη σου εξωτικά νησιά

[VanDiemen]

Satellite

Hush little baby don't cry like that
God's gonna buy you a Cadillac
He's chosen you to do his will
You can spread the word in your coupe de ville
So jump in the river and learn to swim
God's gonna wash away all your sins
And if you still can't see the light
God's gonna buy you a satellite
Look to the heavens and see it shine
Heals the sick and leads the blind
Tune it in and hear it say
It's countin' down to judgment day
So jump in the river and learn to swim
God's gonna wash away all your sins
And if you still can't see the light
God's gonna buy you a satellite
Hey satellite man your time has come
Your word received by everyone
And should you fall, well that's ok
You love the ones that you betray
So jump in the river and learn to swim
God's gonna wash away all your sins
And when at last you see the light
God's gonna buy you a satellite

[zoropatra]

Στίχοι: Ευσταθία
Μουσική: Ευσταθία
Πρώτη εκτέλεση: Ευσταθία

Μου λες πως κάποτε εμείς αγαπιόμαστε
πως μεταξύ μας έπαιζε πάθος τρελό
αιώνια αγάπη ορκιζόμαστε
όμως ήταν κάποτε κάποτε κι αυτό

Κάποτε μωρό μου υπήρχε κι η δραχμή
κάποτε υπήρχε κι η Ολυμπιακή
το να βγάλεις διαβατήριο ήταν υπόθεση απλή
κι η βενζίνη ήταν πολύ πιο φτηνή
Κάποτε οι άνθρωποι δούλευαν οκτάωρο
κάποτε υπήρχε χρόνος και για φλερτ
υπήρχε ακόμα το βινύλιο
και ζούσε κι ο Cobain ο Kurt
Κάποτε υπήρχαν Σάββατα και Κυριακές
υπήρχαν και οι τέσσερις οι εποχές
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά που αγαπάω
προτού να φύγει το παγόβουνο απ΄την Αρκτική
και΄ρθεί σε μας

Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ΄αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει

Κάποτε υπήρχε χώρος για τους καπνιστές
υπήρχαν και τ΄ανέκδοτα με τις ξανθιές
τη βγάζαμε στο όρθιο στην πλατεία Μαβίλη
και τα΄χωνε η Μαλβίνα αγαπημένη φίλη
Κάποτε υπήρξε ο τόπος χαλαρός
υπήρχε και ο ύπνος ο μεσημεριανός
υπήρχε το λαϊκό το έντεχνο το ροκ
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά πριν γίνουν ποπ
Κάποτε η ντομάτα ήταν αληθινή
κάποτε κι ο ήλιος δεν έκαιγε τόσο πολύ
κάποτε υπήρχε και το δάσος της Πεντέλης
κι εσύ κάποτε μου έλεγες πόσο πολύ με θέλεις

Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ΄αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει

[zoropatra]

Στίχοι: Θανάσης Βούτσινος
Μουσική: Ευσταθία
Πρώτη εκτέλεση: Ευσταθία

Προσπαθώ να κρατήσω τις καλές μας στιγμές
μα τις νύχτες γυρνάει στο μυαλό μου
το κακό μας φινάλε σαν να΄τανε χθες
Είναι μόνο μια φάση θα περάσει είχα πει
έλα όμως που τόση αγάπη
δε σβήνεται σαν να πατάς διαγραφή

Αν αλλιώς δεν περνάει θα το πω κι ας πονάει
δεν υπήρξες ποτέ κι ας σ΄ερωτεύτηκα τόσο
Αν αλλιώς δεν περνάει θα το πω κι ας πονάει
δεν υπήρξες ποτέ ποτέ κι ας το μετανιώσω

Μ΄έχεις κιόλας ξεχάσει το΄χεις εύκολο εσύ
είναι μόνο δικό μου το κόλλημα που νιώθω
να λείπει η ζωή μου η μισή
Κάτι πρέπει να κάνω απ΄το λούκι να βγω
τι κι αν δε το πιστεύω θέλω πια να το πω δυνατά
να τ΄ακούσω εγώ

Αν αλλιώς δεν περνάει θα το πω κι ας πονάει
δεν υπήρξες ποτέ κι ας σ΄ερωτεύτηκα τόσο
Αν αλλιώς δεν περνάει θα το πω κι ας πονάει
δεν υπήρξες ποτέ, δεν υπήρξες ποτέ

[zoropatra]

Στίχοι: Ευσταθία
Μουσική: Ευσταθία
Πρώτη εκτέλεση: Ευσταθία

Πίνεις καφέ το πρωί βιαστικά
μου δίνεις φιλί πεταχτό
την πόρτα κλείνεις και χάνεσαι
στο τέλος του δρόμου
Κι εγώ ούτε καλημέρα δεν πρόλαβα να πω
μα αν είμαι τυχερή θα σε δω του χρόνου

Είναι η καριέρα σου ερωμένη και σε κατασκοπεύει
αποκλειστικά γι΄αυτήν σε θέλει κι εμένα με ζηλεύει
έχεις meeting δεν μπορείς να μου μιλήσεις
έχεις meeting δεν μπορείς να μ΄αγαπήσεις
έτσι απλά η εταιρεία δε γουστάρει τη λατρεία που σου έχω
δεν αντέχω

Είναι τόσο ωραία μέρα έξω
θέλω μαζί σου μια βόλτα να βγω
στο χαλαρό είναι τόσο κακό αυτό
τόσο κακό...
Γιατί δε χαιρόμαστε πια τα δωρεάν της ζωής
το χάνουμε το παιχνίδι και τίποτα άλλο μην πεις

[zoropatra]

Άλλη μια μέρα

Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Παυλίδης

Σήμερα ξύπνησα προτού να ξημερώσει,
ξύπνησα πάλι απ' τη βροχή κι απ' τον αέρα,
είπα σε λίγο αυτή η νύχτα θα τελειώσει
έχω άλλη μια μέρα, άλλη μια μέρα...

Πήγα στο μέρος που πετάνε τα σκουπίδια,
ο φύλακας με φώναξε από πέρα,
τι γυρεύεις τέτοια ώρα μες στη νύχτα
του 'πα άλλη μια μέρα, ακόμη μια μέρα...

Πήγα στο μέρος που κοιμούνται οι αδικημένοι,
άκουσα κάποιον να φωνάζει από πέρα,
σε λίγο πάλι κάποιος θα σκοτώσει
άλλη μια μέρα, ακόμη μια μέρα...

Σήμερα ξύπνησα προτού να ξημερώσει,
ξύπνησα πάλι απ' τη βροχή κι απ' τον αέρα,
είπα σε λίγο αυτή η νύχτα θα τελειώσει
έχω άλλη μια μέρα, άλλη μια μέρα...

Άλλη μια μέρα, άλλη μια,ύστερα κι άλλη,
ύστερα άλλη,πάλι άλλη μια μέρα,
όποιος τολμήσει να σηκώσει το κεφάλι
άλλη μια σφαίρα, ακόμη μια σφαίρα...

Άλλη μια μέρα, άλλη μια, ύστερα κι άλλη,
ύστερα άλλη, πάλι άλλη μια μέρα,
όποιος τολμήσει να σηκώσει το κεφάλι
άλλη μια σφαίρα, ακόμη μια μέρα...
Άλλη μια μέρα...άλλη μια μέρα...

[zoropatra]

Αφού λοιπόν ξεχάστηκα

Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Μη διαθέσιμο
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Παυλίδης

Αφού λοιπόν ξεχάστηκα και τ' όμορφο καράβι
καιρό πια ταξιδεύει μακριά χωρίς εμένα,
εσύ που πίνεις χρόνια από του χρόνου το πηγάδι
πιές ενά ποτήρι και για μένα...

Αφού λοιπόν ξεχάστηκα στην όμορφή σας πόλη
που πλέει μέσ' στη νύχτα με τα φώτα αναμένα,
θα βγώ να περπατήσω, θα βρω που πήγαν όλοι
όσοι ξεχάστηκαν απόψε σαν εμένα...

Αφού λοιπόν ξεχάστηκα και πρέπει να τα σβήσω
τα φώτα του θεάτρου που αφήσατε αναμμένα,
θα πάω στην τελευταία σειρά και θα καθίσω
στη θέση που κρατήσατε για μένα...

Και τότε ίσως μπορέσω να θυμηθώ τα λόγια,
που ακόμη κιτρινίζουν σε συρτάρια κλειδωμένα...
Πείτε μου επιτέλους τι δείχνουν τα ρολόγια,
πείτε το επιτέλους και σε μένα...

Αφού λοιπόν ξεχάστηκα και πέρασε σαν τρένο
η ζωή από μπροστά μου με τα βλέφαρα κλεισμένα,
θα κάτσω λίγο ακόμα εδώ να περιμένω
απόψε ίσως δε λείψω σε κανέναν...

[Akatanomastos]

Ο Τζακ Ο' Χάρα ήταν φτωχός
και τόνε ξέραν όλοι
κι εγώ κι εσύ κι ο παρακεί
αγγέλοι και διαβόλοι.
Ο Τζακ Ο' Χάρα ήταν μπεκρής
χρυσή καρδιά, άδεια τσέπη
κι ήρθε ο χειμώνας ο μακρύς
κι ο Τζακ δεν είχε σκέπη.

Μια νύχτα χιόνισε πάρα πολύ
και βγήκαν οι γειτόνοι
για να φτυαρίσουν το πρωί,
και βρήκαν μες στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο' Χάρα κόκαλο.

Στέλνουν χαμπέρι στο γιατρό
από ενδιαφέρον,
"τρέξε γιατρέ μου, το και το
τον χάνουμε το γέρο".
Μα ο γιατρός κάνει νερά
γιατί δεν έχει τυχερά,
ο θάνατος είν' έξοδο
κι ο Τζακ σε αδιέξοδο.

Σαν κάναν το καθήκον τους
ήσυχοι πια οι γειτόνοι
γυρίσανε στο σπίτι τους
κι αφήσανε στο χιόνι
της γειτονιάς το φρόκαλο,
τον Τζακ Ο' Χάρα κόκαλο.