Έχουμε σκοπό να πάμε για φαγητό στο χωριό Παντσάνο αλλά το μαγαζί είναι κλειστό τις Δευτέρες...δεύτερη εναλλακτική μια trattoria στις παρυφές του δρόμου κοντά στο Γκρέβε,που έχει τη φήμη πως φτιάχνει τα καλύτερα τιραμισού της Τοσκάνης...τζίφος!!! Κι αυτό κλειστό...Μαγεμένοι από εικόνες αλλά πεινασμένοι,καταλήγουμε στο Γκρέβε όπου γευόμαστε καταπληκτικές μπρουσκέτες,ενώ η Λουτσιφέρο με την καυτή πιπεριά βάζει φωτιές!!!!
Φαγωμένοι πια,ετοιμαζόμαστε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής...σήμερα ήταν μια αξέχαστη ημέρα και έχω κάνει μια από τις απολαυστικότερες διαδρομές με μοτοσυκλέττα στη ζωή μου...μια τελευταία φωτό από την υπέροχη Τοσκανική ύπαιθρο,το ζητούμενο αυτού του ταξιδιού...
ΗΜΕΡΑ ΠΕΜΠΤΗ:ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
Σήμερα είναι η τελευταία μας ημέρα αφού αύριο το πρωί αναχωρούμε...είμαστε ακόμα μαγεμένοι από τις χθεσινές εικόνες που ζήσαμε...στην τηλεόραση ακούμε για καύσωνες και 42άρια στην Ελλάδα κι εμείς έχουμε δροσούλα έως κρύο και το βράδυ αστραπές και καταιγίδες...Τί τυχεροί που είμαστε...Πηγαίνουμε Φλωρεντία να δούμε και μέρη που δεν είδαμε,αφού την πρώτη μέρα μας απορρόφησε η επίσκεψη στο μουσείο Ουφίτσι...
Παντού μνημεία...
Μα παντού λέμε...
Φωτό...
Και μία καλλιτεχνικής φύσεως...
Γυρνάμε πάλι στις όχθες του Άρνου...
Βγάζουμε φωτό...
Ερωδιοί στέκονται μέσα στο ποτάμι...
Και η τελευταία φωτό του ταξιδιωτικού...Παλάτσο Πίτι,η πινακοθήκη της πόλης...Πάμε για αγορές στην τεράστια υπαίθρια αγορά του Σαν Λορέντζο...Αγοράζω υπέροχα δερμάτινα σημειωματάρια και σελιδοδείκτες που έχω πόρωση...Οι Φλωρεντίνοι είναι μάστορες στην κατεργασία δέρματος και στην γραφική ύλη...Ψάχνουμε μια κάβα και αγοράζουμε κρασιά για να γεμίσει η άδεια βαλίτσα μας...έφτασε η ώρα της επιστροφής στο ξενοδοχείο και μια αδιόρατη θλίψη μας γεμίζει...Αντίο Φλωρεντία...αντίο Τοσκάνη με τον ήλιο σου που μας χάρισες απλόχερα!!!!
σ' ευχαριστω ή μαλλον σας ευχαριστω φιλοι!!
ΗΜΕΡΑ ΕΚΤΗ:Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Έφτασε η μέρα της επιστροφής...πρωϊνό και αμέσως φόρτωμα τα μπαγκάζια στη μικρή Βαυαρή...είχαμε αποφασίσει στο γυρισμό να πάμε από Περούτζια και Ασίζη να δούμε λίγο και τη λίμνη Λάγκο...οι προγνώσεις όμως του καιρού είναι δυσοίωνες και μιλούν για έντονες καταιγίδες στην περιοχή που σχεδιάζουμε να διασχίσουμε...η Μαρίνα επιμένει να πάρουμε τον ίδιο δρόμο από autotrada που ήρθαμε και επιμένει να φύγουμε νωρίς γιατί ποτέ δεν ξέρεις τί θα σου τύχει στο δρόμο...μη χάσουμε και κανα καράβι...τόσα χατήρια μου έχει κάνει,γίνεται να της αρνηθώ;;; Ξεκινάμε λοιπόν νωρίς και κάνω την κουταμάρα να φορώ το διάτρητο και μέσα ένα απλό κοντομάνικο...ο καιρός με βαριά συννεφιά,το οδόστρωμα βρεγμένο και να περνάς μέσα από βουνά και τούνελ...Τρέμω από το κρύο...Να φανταστείτε ανάβω τα θερμαινόμενα γκρίπ μπας και ζεσταθώ λίγο...Ο καιρός φορτωμένος και αναρωτιέμαι που θα μας πετύχει η μπόρα...Δεν έχει καθόλου κίνηση και οι ρυθμοί είναι γρήγοροι...προβλέπω πως θα φτάσουμε πολύ νωρίς Ανκόνα και θα περιμένουμε με τις ώρες...Σταματάω για βενζίνη...φουλάρω και ξεκινάμε πάλι...φτάνουμε Μπολόνια και συνεχίζουμε το βαρετό κομμάτι της autostrada...άδικα φοβόταν το Μαρινάκι,κίνηση πουθενά...απομένουν περίπου 90χλμ για Ανκόνα και το πλοίο αναχωρεί στις 17.30 ενώ είναι νωρίς...και ξαφνικά τα σύννεφα πυκνώνουν...ή μάλλον ένα μόνο σύννεφο αλλά τεράστιο...και γευόμαστε τις πρώτες σταγόνες βροχής στο ταξίδι μας...Ζυγίζω την κατάσταση...σκέφτομαι πως άμα σταματήσω να βγάλω από το tankbag αδιάβροχα,ο νόμος του Μέρφυ λέει πως η βροχή θα σταματήσει...θα το ρισκάρω...ανοίγω ρυθμό να ξεφύγω από το σύννεφο...πιάνει...μόνο μερικές χοντρές στάλες στη ζελατίνα και αυτό είναι...δε βραχήκαμε...συνεχίζει να είναι επίσημα στεγνή η εκδρομή μας!!!! έχω επιτεθεί στα τελευταία χιλιόμετρα και τελικά βλέπουμε θάλασσα πλησιάζουμε Ανκόνα.Φτάνουμε τελικά στο λιμάνι κατά τις 2 παρά ενώ το πλοίο αναχωρεί στις 5.30...κάνουμε check in και μας λένε ότι μπορούμε από τις 3 να ανέβουμε στο πλοίο...περιμένουμε έξω και συναντάμε 3 παιδιά από Ελλάδα με τούμπανα monster που έκαναν τη διαδρομή Ιταλία-Αυστρία-Γαλλία...5.500χλμ σύνολο...ανταλλάσσουμε απόψεις και συζητάμε να περάσει η ώρα...μου λένε πως έφαγαν πίκρα και 4 συνεχόμενες ημέρες έφαγαν απίστευτη βροχή σε σημείο να μένουν μέσα στο ξενοδοχείο και να μην κάνουν τίποτα...και με το που με ρωτάνε αν έφαγηα βροχή...ειλικρινά με το που το ρωτάνε...ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΟΙ ΚΡΟΥΝΟΙ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΠΕΦΤΕΙ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ!!!!
Καλαμπουρίζουν ότι φέρνουν παντού βροχή και τους λέω πως δε χρειαστήκαμε 5 μέρες αδιάβροχα θα τα χρειαστούμε να πάμε μέχρι το καράβι!!!! Η βροχή αυξομειώνεται και μια σταματά μια ξεκινά...ανάλογα που φυσάει και πως έρχονται μοναχικά αλλά βαριά σύννεφα...έχει φτάσει η ώρα να πάμε στο καράβι...περιμένουμε ακόμα κανα μισάωρο και με το που η βροχή σταματά ξεκινάμε...τα παιδιά έφευγαν με άλλη εταιρεία και έφαγαν πακέτο από καθυστέρηση. Ξεκινάμε εγώ,ένας Ιταλός με transalp με τη γυναίκα του,και ένα ζευγάρι μεσήλικες ολλανδοί,αυτός με R1100GS και η μαντάμ με KTM SMT!!!!! Μπροστά νταλίκες,πίσω αυτοί,απόσταση μέχρι την αποβάθρα 800 μέτρα...και ανοίγουν οι ουρανοί ξανά!!!! Γινόμαστε μούσκεμα περιμένοντας να μπούμε στην αποβάθρα!!!!! αρχίζω τα γαμίδια για τη γκαντεμιά και λέω στον ολλανδό να περάσει καμιά νταλίκα να μη φάμε βροχή,αυτός ατάραχος,πίσω από τις νταλίκες...για κανα 5λεπτο τρώμε απίστευτη βροχή και δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα...κατευθυνόμαστε στην αποβάθρα 13 με τα πολλά και μια χαζή Ιταλίδα λιμενικός με ρωτά κάτι στα ιταλικά...της λέω ότι δεν καταλαβαίνω και της αναφέρω τον αριθμό 13,dock 13...μας σταματά μέσα στη βροχή και μας λέει να περιμένουμε!!! Τελικά ο Ιταλός με το transalp μιλά μαζί της κ μου κάνει νόημα να τον ακολουθήσω...η χαζοβιόλα είδε 3 μηχανές μαζί και νόμιζε πως ήμασταν από club και με ρώταγε πόσοι είναι ακόμα πίσω μας...εγώ τις έλεγα αποβάθρα 13 κι αυτή κατάλαβε πως περιμέναμε ακόμα 13 μηχανές!!!!:rotflmao: :rotflmao:
Μπαίνουμε μέσα αλλά το πλοίο ακόμα φορτώνει...Η βροχή σιγά σιγά σταματάει...βγάζουμε τα ρούχα που στάζουν και λέω στην Ιταλίδα πως 6 μέρες στην Τοσκάνη σταγόνα και βρεχόμαστε στην αναμονή στην Ανκόνα...ο άντρας της αποστομωτικός..."θα προτιμούσες να έτρωγες 6 μέρες βροχή στην Τοσκάνη και να έμενες στεγνός εδώ;;;;" Σωστόοοοος.....τα λέμε...οι ολλανδοί αντιπαθητικοί και απόμακροι...βγάζει ένα απίστευτο ήλιο που σε καίει και στεγνώνουμε ζούμπιντο!!! Οι Ιταλοί έρχονται εδώ και 25 χρόνια Ελλάδα και τώρα πάνε Ηγουμενίτσα για Τουρκία...με 1 ώρα καθυστέρηση επιβιβαζόμαστε...στο καράβι το αδιαχώρητο...χιλιάδες Τούρκοι μετανάστες με Audi,BMW και Mercedes με εισιτήριο κατάστρωμα δημιουργούν απίστευτη βαβούρα...Καθόμαστε στις αεροπορικές και οι καμαρώτοι ελέγχουν τα εισιτήρια...κάθε λίγο Τουρκαλάδες με τις γυναίκες με τις μαντήλες να τους ακολουθούν και γεμάτες πλαστικές τσάντες και παρατσάντες,κάνουν φασαρία να κάτσουν στις θέσεις χωρίς να πληρώσουν...γίνεται πανικός...τελικά τα μεσάνυχτα εισβάλλουν (κατά την προσφιλή τακτική τους ως λαός...) στις θέσεις μας και γίνεται της πουτάνας!!! σιχαίνεσαι ακόμα και να πας να κατουρήσεις...κάνουμε υπομονή μέχρι Ηγουμενίτσα που ξεκουμπίζονται όλοι και μέχρι Πάτρα έχουμε μείνει 5 άτομα όλοι κι όλοι μέσα...Το υπόλοιπο ταξίδι κυλάει βασανιστικά και αδιάφορα,ενώ για λίγο μας διασκεδάζει ένας ζουμπάς που μας λέει ότι είναι ναυτικός και ταξιδεύει ΣΟΥΗΔΙΚΗ Αραβία και ΚΑΡΑΒΑΪΚΗ και επιμένει να μου λέει για τις ερωτικές του περιπέτειες με μια Βουλγάρα μπαργούμαν που την τρέλανε λέει στο πήδημα και τώρα του κλείνει το τηλέφωνο και πως πήδαγε από το κατάστρωμα στη θάλασσα όταν χρειαζόταν να σώσει κόσμο όταν ταξίδευε...αμφισβητώ αμφότερα τα πηδήματά του και καταντά εκνευριστικός...έρχεται να πιάσει συζήτηση με τη Μαρίνα και αρχίζει τα υπονούμενα...ευτυχώς κατάλαβε ότι είναι ανεπιθύμητος γιατί λίγο ακόμα και θα τον πήδαγα εγώ...
Επιτέλους φτάνουμε Πάτρα...με μιάμιση ώρα καθυστέρηση...αποβίβαση και αναχώρηση άμεσα...στα διόδια ταξιτζήδες έχουν κάνει κατάληψη και αφήνουν να περνάς ελεύθερα...Ο δρόμος άδειος και εξίσου απολαυστικός με την πρώτη φορά...Φτάνουμε σπίτι...χαρούμενοι...κοιτάω το κοντέρ...είχα βάλει βενζίνη 190χλμ πριν την Ανκόνα,έκανα άλλα 140 και ακόμα δεν έχει ανάψει η ρεζέρβα...ή έχει καεί η ενδεικτική λυχνία ή αυτή η μηχανή καίει αέρα κοπανιστό...Τη λατρεύω ακόμα περισσότερο τη μικρή μου Βαυαρή...με έβγαλε ασπροπρόσωπο,δεν έκανε κίχ και ζήταγε μόνο ιταλική βενζίνα και αυτή σε οικονομικότατες ποσότητες...την αράζω τη χαϊδεύω στιγμιαία και μπαίνω μέσα...βγάζουμε τα κράνη και αγκαλιαζόμαστε και φιλιόμαστε τρελλά με τη Μαρίνα...Όλα πήγαν κατ' ευχήν και χωρίς απρόοπτα...Πήραμε το βάπτισμα του πυρός με απόλυτη επιτυχία...οι προσωπικοί δαίμονες κατατροπώθηκαν...Έκανα το ταξίδι της ζωής μου μέχρι τώρα,το έκανα όπως ήθελα,είναι ολότελα δικό μου και το έκανα με τον τρόπο μου...
ΡΙΖΟΥΛΤΑΤΟ ΦΙΝΑΛΕ
Στην έκθεση μας έλεγαν πάντα ότι ο επίλογος είναι η μισή έκθεση...Ήμουν πάντα καλός στο κυρίως θέμα και στην ανάπτυξή του αλλά ενίοτε χώλαινα στον επίλογο...
Το είπα και στην αρχή...Για κάποιον που έχει γυρίσει τον κόσμο με τη μηχανή το παρόν ταξιδιωτικό θα του φανεί αστείο και αδιάφορο.Εμένα πάλι μου φάνηκε ότι έκανα κάτι το σημαντικό δεδομένων πάντα των μέχρι τώρα αναλογιών και εμπειριών μου.Όλα κύλησαν ρολόϊ και χωρίς δυσάρεστα επακόλουθα.
Θέλω να ευχαριστήσω το Θεό που μας αξίωσε να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξίδι και μας τα έφερε όλα δεξιά.Έχει σταθεί μέχρι τώρα εξαιρετικά γενναιόδωρος απέναντί μου και δεν του το έχω ανταποδώσει...
Θέλω να ευχαριστήσω τη Μαρίνα μου,αυτό το υπέροχο πλάσμα που είναι τόσα χρόνια κοντά μου και με ανέχεται,το ταξίδι αυτό μας έφερε ακόμα πιο κοντά και μας ένωσε θέλω να πιστεύω ακόμα περισσότερο...
Τέλος να ευχαριστήσω όλους εδώ μέσα που τα ταξιδιωτικά τους έγιναν το εφαλτήριο για το ταξλιδι αυτό και μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους μαζί μας ώστε να πάρω κάποια στοιχεία και βάσεις.Ευχαριστώ και όλους εσάς που μπήκατε στοβ κόπο να το διαβάσετε και να μοιραστείτε το δικό μου ταξιδιωτικό.
Χαρείτε τη μοτοσυκλέτα σας και μην αναλώνεστε σε ανούσια πράγματα...είμαστε τυχεροί μου μπορούμε να έχουμε το προνόμιο να γευόμαστε στιγμές της ζωής μας πάνω σε δύο τροχούς...
Εκμεταλλευτείτε το... Τίτλοι τέλους...
εξαιρετικη περιγραφη, υπεροχες εικονες, ευχομαι να ειναι η αρχη για πολλα πανεμορφα ταξιδια!
just ride...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση