4 μέρες γυρεύοντας του βουνού τα παραμύθια...

[Mr Pif]

Η υπόθεση σήκωνε κρουασάν βουτύρου,νεράκι απ’την πηγή και μελέτη,

[Mr Pif]

Και όταν λέω χαλάρωση για όλους,εννοώ για όλους,

[Mr Pif]

Τα συχαίνομαι τα διλλήματα.ιδιαίτερα όταν μου χαλάνε τα σχέδια έτσι όπως τα έχω καταστρώσει μέσα στο μυαλό μου.με ξεβολεύουν και με αγχώνουν παράλληλα για το άγνωστο και το απρόοπτο που τυχόν συναντήσω.αλλά απ’την άλλη πλευρά παίζει και το ένστικτο.αυτή η πουτάνα η ακαταλαβίστικη αίσθηση την οποία όλοι την παραδέχονται μα όχι όλοι την εμπιστεύονται.και με τσίγκλαγε να λοξοδρομήσω.στο χάρτη ο δρόμος-παράκαμψη σημειωνόταν ως δευτερεύον χωματόδρομος,αυτή η πιο λεπτή κίτρινη γραμμούλα.όπερ και σημαίνει πως τον διαβαίνεις και με ποδήλατο αλλά και με caterpillar.μα όσο το σκέφτεσαι όμως απλά χάνεις τον χρόνο σου.εξάλλου τόσα χιλιόμετρα,τόση ξενιτιά και ταλαιπωρία δεν την κάνεις για να κινηθείς εκ του ασφαλούς,ε; οπότε λές δε γαμιέται,ας ρισκάρω.για αυτό ζώ και είμαι εδώ πάνω.αλλιώς θα τράβαγα φωτογραφίες περιχαρής στo ασφαλέστατο αστικό περιβάλλον της κεντρικής Ευρώπης,έχοντας κολλήσει άλλο ένα αυτοκολλητάκι στην πλούσια συλλογή από δαύτα που έχω στις βαλίτσες μου.
Μάζεμα λοιπόν τα πράγματα,μια τελευταία τζούρα καθαρό οξυγόνο και ντού στο απρόσμενο.και αυτό το γαμημένο το ένστικτο συνήθως δεν λαθεύει,

[Mr Pif]

Στα πρώτα του μέτρα ο δρόμος με καλόπιανε.βατότατος και πλατύς.χαιρόμουν γιατί κέρδιζα χρόνο,χιλιόμετρα και ταυτόχρονα δεν άλλαζε και το σκηνικό.όσο όμως χωνόμουν όλο και πιο βαθειά,η μαμάκα φύση μου εμπιστευόταν μερικά από τα καλά κρυμμένα μυστικά της.απο αυτά που πρέπει να την εμπιστευτείς απόλυτα για να στα εμπιστευτεί και εκείνη με την σειρά της.απο αυτά που δεν τα λέει σε όλους παρά μόνο σε εκείνους που την σέβονται και τολμούν μαζί της.δεν καυχιέμαι,μη με λιδορείτε,απλά χαίρομαι αυτό που έζησα και πραγματικά δεν το ανταλλάζω με πολλά φιλόδοξα ταξίδια στο εξωτερικό.να με συγχωρείτε κιόλας.
Ο δρόμος όλο και στένευε και γινόταν σχεδόν μονοπάτι.θαρρείς πως θα σου πεταγόταν καμμία νύμφη,από αυτές που μας παραμύθιαζαν για να κοιμηθούμε όταν είμασταν πιτσιρίκια,και θα σου γυρέψει το λόγο που σεργιανάς στα λιμέρια της και της χαλάς την σιέστα.και αν έχει και βυζάρες,άντε να το παλέψεις εδώ στην ερημιά...

[Mr Pif]

Όσο προχωρώ,η εικόνα γίνεται όλο κια πιο μαγική.μου έρχεται στο νού ένα άρθρο του ΜΟΤΟ,τον μακρυνό Σεπτέμβρη του 2003.ο αρθρογράφος έχει πάρει ένα 640 adventure και περιπλανιέται για ενα διήμερο στους πρόποδες του Ολύμπου.γράφει τις εμπειρίες του,τα συναισθήματα του.ήταν η μέρα που αποφάσισα για ποιό λόγο θέλω να πάρω μοτοσυκλέτα και που θέλω να ταξιδεύω με αυτήν.9 χρόνια μετά δεν το έχω μετανιώσει,συμπορεύομαι ακόμα με την πρώτη μου δίτροχη επιλογή και κάθε μέρα που περνάει γίνομαι ακόμα πιο εξαρτημένος απο την μαγική αυτή αίσθηση που προσφέρει η περιπλάνηση στους δύο τροχούς.το ίδιο εύχομαι δια υμάς,

[Mr Pif]

Και η αναζήτηση μου βάδιζε σε όλο και πιο extreme μονοπάτια,

[Mr Pif]

Κάποια στιγμή πίστεψα μάλιστα πως βρισκόμουν στο δρόμο του θανάτου(σε μια πιο light εκδοχή του),στη μακρυνή Βολιβία και όχι στον Κάτω Λόγγο όπως με πληροφορούσε ο χάρτης,

[Mr Pif]

Ούτε για μια στιγμή δε μου πέρασε απο το μυαλό το αν περιπλανιόμουν στο σωστό δρόμο ή όχι.μαγεμένος απο το εκπληκτικό σκηνικό άγριας ομορφιάς συνέχιζα να προχωράω προσδοκώντας σε ακόμα πιο δύσβατο τερέν .και όμως,απο την αρχή που μπήκα στη διαδικασία να περιπλανηθώ στο Γράμμο ένιωσα πως σε αυτό το μέρος δεν υπήρχε περίπτωση να χαθώ.ακόμα και χωρίς χάρτη η περιήγηση εδώ πάνω δεν είναι και τόσο δύσκολη μιας και η νομαρχία σε συνεργασία με το δασαρχείο έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά σε ό,τι αφορά την οδική σήμανση.και να ήθελα λοιπόν να χαθώ,δε θα το κατάφερνα εύκολα,

[Mr Pif]

Συνεχίζοντας απο αυτή την διασταύρωση,το τερέν γινόταν πιο ''πούδρα χωμά''.τα δέντρα αναλάμβαναν για την προστασία απο τον ήλιο,έτσι για να μην ιδρώνω και κουράζομαι ακόμα περισσότερο,

[Mr Pif]

[Mr Pif]

Το όλο σκηνικό συμπληρονόταν απο στάνες χωμένες μέσα στα δέντρα,





καθώς και εκτάσεις που παρέπεμπαν σε μεγάλο υψόμετρο,

[Mr Pif]

το ξέρω πως επαναλαμβάνομαι αλλά είναι διαδρομές που δε θές να τελειώσουν.που σταματάς να κοιτάς τα σημεία που έχεις μαρκάρει στο χάρτη ή στο gps για να καταλάβεις αν προσεγγίζεις κάπου.όπου απο ένα σημείο και μετά απλά μοτοσυκλετίζεσαι και απολαμβάνεις.και για να σε ευχαριστήσει η μαμάκα φύση για το σεβασμό που τις τρέφεις με το να μην την λερώνεις και καταστρέφεις σου αποκαλύπτει άλλο ένα της μυστικό.νερό,

[Mr Pif]

ή για να είμαι ακριβέστερος,υποαλπική λίμνη Αρρένες ή Μουτσάλια στα 1740 μέτρα υψόμετρο,

[Mr Pif]

Μια μικρή όαση δροσιάς,ένα τοπίο για πολλές φωτό και ξεκούραση.η καλύτερη κατάληξη για μια όμορφη διαδρομή,

[Mr Pif]

Πρίν προλάβω καλά καλά να ξεκαβαλήσω,αλαφιασμένη γυναίκα τρέχει πρός το μέρος μου προσπαθώντας παράλληλα να χαμογελάσει μα ούτε αυτό της βγαίνει με ευκολία,
-χαίρετε,να σας κάνω μια ερώτηση;
Το μόνο που δεν περίμενα να ακούσω απο αυτήν ήταν να μιλάει ελληνικά.και μάλιστα άπταιστα.σε μια άκρη είναι παρκαρισμένο ένα ford s-max με γερμανικές πινακίδες ενώ ο πιτσιρίκος με τον πατέρα και τον σκύλο χαζεύουν στις όχθες της λίμνης.
-ερχόμαστε απο Αετομηλίτσα αλλά θέλουμε να κατευθυνθούμε προς Νεστόριο και Καστοριά χωρίς να επιστρέψουμε πάλι απο τον ίδιο δρόμο.έχετε υπόψη σας κάποια άλλα διαδρομή σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση;
Πανεύκολο για μένα.ο χάρτης άνοιξε και απο κεί και πέρα όλα ήταν ένα παιγχνίδι με το δάχτυλο πάνω του.
-α,είστε και οργανωμένος με την μοτοσυκλέτα.έχετε και χάρτη.
-Μα άμα δεν έχω χάρτη,παρόλη την καλή σήμανση στο βουνό θα καταλήξω με το δίκτυο δασικών δρόμων που υπάρχει να γευματίζω αργά το απόγευμα με λύκους σε ειδυλλιακή αλάνα(πάντα μπορούμε να το κάνουμε λύσσα.τονίζει το πόσο επικό μπορεί να χαρακτηριστεί ένα ταξίδι στο βουνό με μοτό...).
-έχετε δίκιο.οι δρόμοι δεν είναι και οι καλύτεροι δυνατοί εδώ πάνω.
Η όλη στοιχομυθία κίνησε φυσικά και το ενδιαφέρον του γερμαναρά.εφόσον και αυτός καθοδηγήθηκε επί χάρτου στα αγγλικά απο μένα και στα γοτθικά απο την κυρά του,είπε και αυτός να με συμβουλέψει κομματάκι για την διαδρομή που μου απέμενε μέχρι την Αετομηλίτσα.και η καθοδήγησή του μόνο ενθαρρυντική δεν ήταν μιας και μου περιέγραψε σχεδόν 10 χιλιόμετρα χωματόδρομου κακής βατότητας.δεν τον πολυπίστεψα μιας και θεωρούσα ότι το βαρύ s-max δεν ήταν κατασκευασμένο παρά μόνο για τις ανοιχτές autobahn της γερμανικές επικράτειας.το προσπέρασα έτσι ανοίγοντας κουβέντα για το πώς ο ένας μιλάει γερμανικά και η άλλη ελληνικά.Fritz λοιπόν ο σύζυγος,λαρισαία η σύζυγος,κάθε καλοκαίρι τον Αύγουστο το ford ροβολάει από τις κρύες ευθείες της Baden-Württemberg κατά Θεσσαλία μεριά για να δεί και τα πεθερικά του ο Fritz.και μιάς και είμαστε εδώ πάνω,ας κάνουμε καμμία βόλτα και πρός Μακεδονία πλευρά,δίπλα είναι.
Μετά τις απαραίτητες φιλοφρονήσεις,είχα λίγη ώρα στη διάθεσή μου για να απολαύσω και την ομορφιά της λίμνης.Δίπλα σχεδόν στην όχθη της υπάρχει πάγκος για πίκ νίκ μα και πληροφορίες σχετικά με το μέρος,την χλωρίδα και την πανίδα του,