Τρίκυκλη Goldwing πρώτη φορά είδα…
Φεύγοντας...
Τρίκυκλη Goldwing πρώτη φορά είδα…
Φεύγοντας...
Πέρασα και το επίσης κοντινό Oberalppass στα 2046m.
Είχε πάει 15:00, είχα ακόμα δυνάμεις και παρόλο που έπιασε λίγη βροχή…
…συνέχισα προς St Moritz, υπολογίζοντας να βρω εκεί κάπου να κοιμηθώ.
Απλά δε χορταίνεις να βλέπεις την εξοχή της Ελβετίας...
Φτάνοντας στην κορυφή του Julierpass, βλέπω δυο μοτοσυκλέτες, η μια με ελληνικές πινακίδες! Κατεβαίνω και αφού δεν είχαν δει την πινακίδα μου, το ένα παιδί μου λέει “Hello where are you from?”. “Τι από πού είμαι ρε? Από την Ελλάδα είμαι!” απάντησα…
Ο Γιώργος με το TDM και ο Γρηγόρης με την BMW είχαν ταξιδέψει ως εδώ παρέα, αλλά ο Γρηγόρης θα έμενε μόνιμα στη Ζυρίχη αφού είχε βρει δουλειά εκεί και ο Γιώργος θα γυρνούσε μόνος του πίσω. Με ρώτησαν για το που πήγαινα και τους είπα ότι θα συναντούσα σε δυο μέρες έναν φίλο στη Ζυρίχη και θα ταξιδεύαμε μαζί μέχρι την Γερμανία. Πρότειναν να πάμε όλοι μαζί και φυσικά δέχτηκα…
Κατεβήκαμε παρέα το Julierpass...
...κάνοντας μια στάση σε μια μαγική περιοχή για φωτό.
Συνεχίσαμε προς St Moritz για να βρω κάπου να μείνω. Το τουριστικό γραφείο είχε κλείσει και ευτυχώς βρήκα ανοιχτό ένα δίκτυο WiFi και έκλεισα μέσω Booking ένα ξενοδοχείο στα 8 km…και μάλιστα φθηνό για τα δεδομένα της περιοχής! 52 ευρώ…
Ήπιαμε ένα καφέ δίπλα στο ξενοδοχείο στο Silvaplana με θέα τη λίμνη και δώσαμε ραντεβού για Σαββάτο πρωί. (Ήταν Πέμπτη…)
Ήταν μια γεμάτη μέρα, αρκετά κουραστική με το ανέβα-κατέβα στα βουνά, αλλά είχε κλείσει απρόσμενα και ευχάριστα…
Ένα από τα (πολλά) καλά του μοναχικού ταξιδιού είναι ότι έχεις να κάνεις αποκλειστικά και μόνο με τον εαυτό σου, να γράψεις ή όχι χιλιόμετρα, να σταματήσεις για ξεκούραση ή να το πας σερί, να φας σαν άνθρωπος ή να την βγάλεις με σοκολάτες… Δεν δίνεις αναφορά σε κανέναν, κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις! Έτσι και αυτή τη μέρα, μη έχοντας κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα παρά μόνο τον χάρτη μπροστά μου, αποφάσιζα τι θα κάνω κοιτώντας το μέρος που βρισκόμουν και την ώρα και παράλληλα γούσταρα που ήμουν από το πρωί στο δρόμο και γυρνούσα στην ελβετική εξοχή…
Διαδρομή
Χλμ ημέρας : 340 (πολλά και δεν βγαίνουν εύκολα στα passa με τη χαμηλή μέση ωριαία)
Βενζίνη: 50 ευρώ
Ξενοδοχείο : 52 ευρώ (με πρωινό)
Λοιπά (αναμνηστικά, φαγητό) : 45 ευρώ
ΜΕΡΑ 6η
Το πρωινό ήταν μαζί και μεσημεριανό και βραδινό με την πείνα που με είχε θερίσει από την προηγούμενη μέρα…
Silvaplana... Συνιστάται!!!
Ξεκίνησα για το τελευταίο passo του ταξιδιού. Η μέρα ήταν πάλι καλή, ο δρόμος ήταν αδιάφορος αρχικά όμως από το St Moritz προς το Davos, γίνονταν και έργα, οπότε και δε σταμάτησα για φωτό στα πρώτα χιλιόμετρα.
Έφτασα στο Fluelapass στα 2383m και έκανα την πρώτη στάση.
Με πλησίασαν δυο Ιταλοί και πιάσαμε την κουβέντα για το που πάμε.
Πήγαιναν και εκείνοι προς Λιχτενστάιν και συνεχίσαμε μαζί μέχρι που τους έχασα.
Αργότερα, μπαίνοντας στο Λιχτενστάιν…
Το Λιχτενστάιν είναι ένα μικρό κρατίδιο με πληθυσμό μόλις 35.000 κατοίκους και έκταση 160 τ. χλμ. Πρωτεύουσα είναι η Vaduz και έχει συνολικά 11 δήμους. Αποτελεί φορολογικό παράδεισο και το βιοτικό επίπεδο είναι αρκετά υψηλό. Εντύπωση προκαλούν οι μαύρες πινακίδες στα αυτοκίνητα.
Πήγα προς το Vaduz Castle το οποίο έχει θέα όλη την πόλη…
Γυρνώντας πάλι στην πόλη, έψαχνα να βρω κάπου να φάω και περνώντας έξω από τα McDonalds είδα τους δυο Ιταλούς που συνάντησα και στο Fluelapass. Πήγα κοντά και καθίσαμε οι τρεις μας για φαϊ και καφέ.
Μαζί με τον Alberto και τον Aldo…
Πέρασε η ώρα και έπρεπε να αναχωρήσω σιγά σιγά για Ζυρίχη.
Εκεί με περίμενε ο φίλος μου ο Στέλιος. Με το Στέλιο μιλούσαμε από το facebook από πέρυσι που είχα γυρίσει από το ταξίδι και είχαμε συναντηθεί μια φορά τα Χριστούγεννα. Έχει στο ρεπερτόριο του πάρα πολλά ταξίδια : Nordkapp, Καζακστάν, Μογγολία, Νότια Αφρική κτλ. Πάρα πολλές εμπειρίες στο δρόμο, ταξιδεύει με Africa Twin, έχει μάλιστα όχι μία αλλά τρεις!!! Μένει πλέον μόνιμα στη Ζυρίχη τα τελευταία 3 χρόνια…
Ένα από τα όνειρά μου...
Πάρκαρα το Tenere δίπλα στα δικά του…
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση