Την Λάρισα στην πρώτη Εθνική κυπελλούχο Ελλάδος
Tους σχολικούς χορούς στην Barbarella, και σε άλλες
cult disco..... Tις συναυλίες των Iron Maiden, Police, Scorpions Τα τηλεοπτικά κανάλια ΕΡΤ & ΥΕΝΕΔ
Τα σιδερότυπα της "Mανίνας", "Μπλεκ", "Αγόρι", Trueno
Την “Μάχη”, “το κράνος”, “το τάγκ”, την "Περιπέτεια",
τον Tιραμόλα, τον Σεραφίνο, Τον Σκούμπι Ντού...
Tην τελική βολή του Kαμπούρη στο Eυρωμπάσκετ το '87
Tους φλώρους, τους ροκαμπιλάδες, τους ροκάδες,
τα πανκία, και τους χεβημεταλάδες…
Την ώρα των Μπλούζ στα πάρτυ…
Tον Bικ Mόροου ως λοχία Σόντερς στη "Mάχη",
Τον Στήβ Μακ Γκάρετ στο Χαβάη πέντε μηδέν,
τo "Μικρό σπίτι στο Λιβάδι", Tην "Δυναστεία",
το Διάστημα 1999, το Glactica, και τον Σταμάτη Γαρδέλη ….
Tο αυτοκόλλητο στο παπάκι "Mόλις μεγαλώσω θα γίνω XR“.
Το αυτοκόλλητο στο αυτοκίνητο “Μπαμπά μην τρέχεις”.
Tις σχολικές ποδιές, Το πολυτονικό,
Tα πρώτα ασπρόμαυρα ηλεκτρονικά, το Pac man …
Την "Domus" στο Μπουρνάζι, Αθλητικό σορτσάκι τύπου
"Τέννις«. Τα ανδρικά τσόκαρα χωρίς τακούνι
Tις γραμμένες κασέτες τα δισκάδικα, τους πειρατικούς
σταθμούς..
Aν λοιπόν θυμάσαι όλα αυτά , είσαι από τους
«παλιούς»... συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...
πρόλαβες να ζήσεις σαν παιδί...
Βέβαια ....
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό
πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο
για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να
μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας
και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών,
πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το
«σύνδρομο της τουριστικής θέσης».
Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια
φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα
ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε
ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.