Ήρθε όμως η ώρα να ασχοληθούμε πάλι με την οδήγηση & τη περιπλάνηση, το αγαπημένο μας σπορ. Ήδη είχε πάει σχεδόν απόγευμα & τα χρονικά περιθώρια στένευαν.
Συνεχίσαμε λοιπόν διανύοντας κάθετα τη πεδιάδα της Μεσσαράς, με προορισμό το Νότο. Στόχος ήταν το Ακρωτήρι Λίθινο & στη συνέχεια ο Λέντας όπου & θα κατασκηνώναμε.
Φτάνοντας στο ακρωτήρι..
Οι μηχανές αναπαύονται..
Η θέα από το ακρωτήρι.
Ουσιαστικά το ακρωτήρι είναι αυτό που φαίνεται στη photo, από κάτω μας όμως εκεί μπορεί κάποιος να πάει μόνο με βάρκα.
Με φόντο τα νότια παράλια..
Πάνω εκεί υπήρχε πολυβολίο & παρατηρητήριο κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου πολέμου. Από εκεί μεταφέρονταν προς την Αίγυπτο η Ελληνική Κυβέρνηση & γινόταν η παραλαβή πολεμοφόδιων.
Η παρέα άλλη μια..
Αφού απολαύσαμε τη θέα, έπρεπε να γυρίσουμε πάλι πίσω ένα κομμάτι δρόμου για τη Μονή Οδηγητρίας. Από εκεί θα οδηγούσαμε παραλιακά προς ανατολή με στόχο το Λέντα.
Είχε αρχήσει να σουρουπώνει. Κάναμε μια στάση για ανασυγκρότηση, τηλέφωνα & αποφάσεις στου Καλούς Λοιμένες.
Διακρίνονται οι δεξαμενές καυσίμων της οικογένειας Βαρδινογιάννη.
Άλλη μια..
Οι βάρκες ήταν στη στεριά..
& κάποιοι απολάμβαναν την επαφή τους με τη φύση..
Ενώ ετοιμαζόταν μια μεγάλη, λαμπερή πανσέληνο..
Συνεχίσαμε πιο ανατολικά για Λέντα. Η νύχτα πλέον είχε πέσει & εμείς θέλαμε να πάμε στην Ακτή Πετράκη (η δίπλα παραλία, ανατολικά του Λέντα), όπου θα αράζαμε στη ταβέρνα του Άρη.
Ο Άρης είναι φίλος, φίλου, ο οποίος είχε μιλήσει με τον Άρη & τον έχει ενημερώσει ότι θα πηγαίναμε.
Δυστυχώς η συννενόηση τους ήταν μπουζούκι, όμως η τύχη πάντα είναι μαζί μας.
Αφού η ώρα πλέον έχει πάει 21:00, φτάνουμε εκεί.
Σταματάμε.
- (MikeG) Γεια χαρά. Ψάχνουμε τη ταβέρνα του Άρη.
- (Άρης) (άγνωστος μέχρι τότε). Εδώ είναι!
- (MikeG) Α! & ο Άρης?
- (Άρης) Εγώ είμαι!!!!!
- (MikeG) Είμαι φίλος του Μοίρου, θα σου είχε πει, ότι ερχόμασταν παρέα.....
- (Άρης) Ναι, ναι!! Το μ@λ@κ@, του είχα πει να μου ξαναπεί πότε θα έρθετε... Μόλις ήρθα από Γερμανία, δεν έχω τίποτα έτοιμο. Αράξτε όμως εσείς εδώ με τις σκηνές σας & θα πάμε μετά στη ταβέρνα ενός φίλου να φάμε. Η τουαλέτα είναι εκεί, τα νερά εδώ, βάλτε τις μηχανές όπου θέτε, το πρωί θα σας κάνει καφέ μια κοπελιά ......
Τέλειος ο Άρης!!! Η καλύτερη φιλοξενία & ας είχε κλειστά τη ταβέρνα. Τον ευχαριστώ πολύ για όλα!
Αφού στήσαμε τις σκηνές μας, πλυθήκαμε, αλλάξαμε πήγαμε στο Λέντα στη ταβέρνα του φίλου του Άρη για φαγητό. Εκεί μας είχαν ήδη στρώσει το τραπέζι..
Παραγγείλαμε & η μάχη άρχισε!
Ήμασταν μια ωραία ατμόσφαιρα, στην οποία βέβαια συντελούσε το προσωπικό του μαγαζιού..
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
