Mια και μολις ανακαλυψα οτι επαναλητουργησε το moto και για να γιορτασω το γεγονος δεν μενει παρα να επανεκινησω την πιο αγαπημενη ενοτητα αυτου του φορουμ.
Πριν ποσταρω ομως την φωτογραφια του μηχανακιου που εζητητω η μαρακα θα ηθελα να πω μια μικρη και συντομη ιστορια γιατ την συνδεση μου με αυτο .
Απ τα 3 χρονια η αγαπη για τα μηχανακια αρχηζει να γινετε ορατη απ τις προσπαθειες να σκαφαλωσω στο zundapp του συνχωρεμενου πια μπαρμπα μου , του Χρηστου , οπου το μονο που καταφερα ειναι ενα σημαδι απο καψειμο στην εξατμηση στην επανω μερια του δεξιου μου χεριου το οποιο με συντροφευει για ολη μου την ζωη.
Στα 7 μου κι ενω το ποδηλατο ειναι αναποσπαστο κοματι της ζωης μου τα ονειρα παραμενου μοτοσυκλετηστικα ερχετε και η χαριστικη βολη .
Ο Μητσος (πρωτος εξαδελφος του πατερα μου ) γυριζει απ το πρωτο του μπαρκο μαζι με τον πατερα του τον καπτανΓιωργη εναν χιωτη λοστρομο που ειχε θαλασσα αντι αιμα στις φλεβες του αφου 11 χρονων πηδηξε απ το παραθυρο του σχολιου και εκανε το πρωτο του μεροκαματο σαν ναυτικο σε καικι και εκτοτε η στερια γι αυτον ηταν αναγκαιο κακο , ετσι και τον γιο του αφου δεν τα θελε τα γραμματα 16 χρονων τον πηρε μαζι.
Καθε που γυριζε ο ΚαπτανΓιωργης ολο και καποιο δωρο μου φερνε ετσι η προσμονη καθε που μου ελεγε η θεια η τασια οτι ξεμπαρκαρε ηταν μεγαλη , αυτη την φορα ομως το δωρο το εφερε ο Μητσος ετσι ειχε προσταξει η γιαγια μου η Καλιοπη ο γενικος δερβεναγας στο σοη , μια και με τον καπτανΓιωργη δεν ειχε πολα πολα και εξαλου ηθελε να δει και να στερνιασει τον ανηψιο της για τον πρωτο του γυρισμο.
Το δωρο μου ενα μινι ακορντεον(περα τα τυπικα ευχαρηστηρια δεν εδωσα καμια σημασια σε αυτο παρα μετα απο 2 ημερες και ο λογος ειναι τα παρακατω) , αλλα η πραγματικη εκπληξη ηταν η εισοδος στην αυλη μας του Μητσου με το μηχανακιπου μολι ειχε αγορασει .
Συγνωμη για την πολυλογια και την.... ορθογραφια
Δημοσιεύθηκε αρχικά από sotos 8
