
Δημοσιεύθηκε αρχικά από
BLiTzER
Τα motard είναι ιδανικά εργαλεία πυκνοκατοικημένης πόλης (και σφιχτών διαδρομών γενικότερα). Έχουν οτιδήποτε μπορεί να ζητήσεις από ένα μηχανάκι που κινείται στην Αθήνα. Είναι ελαφριά, ροπάτα, τρομερά ευέλικτα, αρκετά ψηλά για να μη σε ενοχλούν οι καθρέπτες των αυτοκινήτων στη διήθηση, καβαλάνε πεζοδρόμια και λοιπές ανωμαλίες σαν να μην υπάρχουν. Οπότε θα σου πω τα αρνητικά:
Δεν είναι άνετα. Δεν έχουν την πιο εργονομική σέλα. Δε θα σε αγαπήσει η γυναίκα που θα κάτσει πίσω σου. Δε μπορείς να τα φορτώσεις με 15 βαλίτσες. Δε μπορείς να πηγαίνεις με παρατεταμένα ανοιχτό γκάζι για μεγάλες αποστάσεις.
Είναι μονοκύλινδρα. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη οικονομία, πιο φθηνή συντήρηση, πιο απλό μοτέρ, ροπή χαμηλά, αλλά επίσης σημαίνει κραδασμοί, χαμηλότερη ιπποδύναμη, μικρότερο εύρος στροφών. Τα 2 τελευταία δε νομίζω ότι σε ενδιαφέρουν, οπότε κράτα τους κραδασμούς.
Αυτά, δε μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Αν δε σε ενοχλούν αυτά, θα ξυπνάς το πρωί και θα ανυπομονείς να καβαλήσεις και να κάνεις περίπατο στο πηγμένο κέντρο.
Συγκεκριμένα για τα ΧΤ, τα περισσότερα είναι ταλαιπωρημένα, αλλά αν βρεις ένα σε καλή κατάσταση, θα σου στοιχίσει γύρω στα 1500€ η αγορά του και θα το κρατήσεις για μια ζωή. Ψάξε για μοντέλο 2002-2003 και με καλή μετατροπή σε motard. Ένα ΧΤ δεν είναι ακριβώς αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως motard-μπιστόλι, αλλά είναι μια καλή αρχή, ειδικά εφόσον έρχεσαι από 250αράκι.