Μετά από 350κάτι περίπου χιλιόμετρα εθνικής και μια βόλτα μέσα από την Δρέσδη, έφτασα στο Βερολίνο στο οποίο δυσκολεύτηκα πραγματικά να μπω. Οι πινακίδες στον περιφερειακό του δεν ήταν ιδιαίτερα κατανοητές με αποτέλεσμα να χαθώ 2-3 φορές.
Ο Δημήτρης έφευγε για διακοπές την επόμενη μέρα οπότε θα είχε να μαζέψει τα πράγματα του και να πήγαινα να μείνω στο δωμάτιο του με όλο τον εξοπλισμό και τις βαλίτσες θα ήταν λίγο άβολο. Βρίσκω λοιπόν εύκολα ένα hostel με 13 ευρώ, παρατάω τα πράγματα και πάω για sightseeing.
Το πρώτο πράγμα φυσικά που ήθελα να δω ήταν το τείχος. Απομεινάρια υπάρχουν σε διάφορα σημεία στην πόλη αλλά το μεγαλύτερο κομμάτι είναι το East Side Gallery. Ένα κομμάτι μήκους 1,3km γεμάτο ζωγραφιές με θέμα κυρίως την αλλαγή και την ελπίδα. Συνέχεια είχε το κέντρο του Βερολίνου και βόλτα με την μηχανή στα διάφορα κτήρια και μνημεία. Το βραδύ θα συναντούσα τον Δημήτρη σε ένα μαγαζί που έπαιζε μουσική (DJ) με έναν φίλο του, οπότε όταν άρχισε να βρέχει έντονα το απόγευμα είπα να μην πάρω την Leela και να χρησιμοποιήσω το μετρό.
Πριν πάω από το μαγαζί που ήταν ο Δημήτρης πέρασα μια βόλτα από το Absinth Depot για να ικανοποιήσω την περιέργεια μου σχετικά με αυτό το ποτό. Είχα πιει άλλη μια φορά στην Ελλάδα ένα σφηνάκι αλλά εκεί είχε πάρα πολλά είδη. Μετά από 2 διαφορετικά και ένα πουράκι σηκώνομαι για να φύγω. Ενώ δεν ήμουν μεθυσμένος και το κεφάλι μου ήταν μια χαρά, στον δρόμο περπάταγα zig-zag. Fun!
Το μαγαζί που έπαιζε ο Δημήτρης ήταν ένα πολύ ωραίο bar σε έναν δρόμο με πολλά άλλα bar και μαγαζιά. Ήπιαμε μερικές μπυρίτσες με 3? την μία και αφού του ευχήθηκα καλές διακοπές έφυγα γιατί η κούραση είχε αρχίσει να κάνει έντονη την παρουσία της. Το περπάτημα μέχρι το hostel ενίσχυσε την ήδη καλή εικόνα που είχα για το Βερολίνο. Έχει τα στοιχεία της μεγαλούπολης χωρίς να χάνει το χαρακτήρα του. Έχει έναν αέρα, μια πολύ έντονη δυναμικότητα σαν να σου λέει «Άντε γαμήσου, εδώ είναι Βερολίνο». Σύμφωνα με τον Δημήτρη ίσως να με επηρέασε και η περιοχή στην οποία έμενα, κοντά στο East Side Gallery, οπού ήταν αρκετά κοντά στις δικές μου προτιμήσεις, rock μπαράκια με τραπεζάκια έξω, άραγμα με μπύρες σε παγκάκια και πλατείες και ακομπλεξάριστα βλέμματα.
Την επόμενη είχα πολλά χιλιόμετρα μπροστά μου. Ο προορισμός ήταν οι Βρυξέλλες οπού θα συναντούσα την ξαδέρφη μου που σπουδάζει εκεί. Ήξερα από την αρχή ότι δεν θα είχα πολύ χρόνο στο Βερολίνο μιας και ήταν προσθήκη τελευταίας στιγμής οπότε δεν με ενόχλησε που δεν είδα τα πάντα. Πριν φύγω όμως στην λίστα μου βρισκόντουσαν 3 πράγματα: Check Point Charlie, Ramones Museum, κατανάλωση Currywurst. Αφιέρωσα αρκετή ώρα σε αυτά με αποτέλεσμα να φύγω από το Βερολίνο κατά τις 14:00. Φυσικά όσο δύσκολο ήταν το να μπω, τόσο δύσκολο ήταν και το να βγω.
Απάντηση με παράθεση