μοτο+γυναικα+βουνο+θαλασα
κατα το<πυρ γυνη και θαλασσα....>
μοτο+γυναικα+βουνο+θαλασα
κατα το<πυρ γυνη και θαλασσα....>
Με αυτες τις βροχες πανε και αυτες οι μοναχικες-βραδυνες βολτες που σου καθαριζουν το μυαλο.
Τι ψαχνετε ρε μαγκες?
Τα πρωτα εκατο ειναι τα δυσκολα...
Δεν ξερω τι μου συμβαινει, παλια, με τα μικρα μοτο, εβγαινα το βραδυ και γυριζα μεχρι να τελειωσει η βενζινη, ή ανεβαινα πανω σε κανενα ερημο δρομο σε κανα βουνο, εσβηνα και κυλουσα μεχρι κατω, ρουφωντας καθαρο αερα.
Τωρα που εχω αρχισει να παλιωνω ναι μεν κατι βραδια ψαχνω αφορμες να μην γυρισω σπιτι, αλλα με το θηριο εκει που παω χαλαρη βολτα δαιμονιζομαι , βγαζει τον χουλιγκαν απο μεσα μου και καταληγω να κανω drift παντου... (ενταξυ, προσπαθω να μην ειναι κατοικημενες περιοχες)... οχι οτι αυτο δεν εχει τη φαση του, αλλα οι μνημες απο νυχτερινες βολτες ειναι διαφορετικες...
Γκούστι να πάρεις...
Κάπου στη Βόρια Ελλάδα, σ ένα καφέ, βράδυ αργά, γνωρίζω Ρουμάνο δημοσιογράφο με τη γυνάικα του.
Πολύ καλοί άνθρωποι.
Οδηγούσαν ένα παλιό Ντάτσια αυτοί, μηχανάκι εγώ.
Έχω παρατηρήσει πως όταν οδηγώ μόνος μου και για μέρες είμαι πιο ανοιχτός
στη κουβέντα με αγνώστους.
Είπαμε λοιπόν για την Ελλάδα, πως τα μουσεία είναι κλειστά στις γιορτές και
πόσο απογοητευμένοι ήταν που έσκασαν τα λίγα τους λεφτά για να έρθουν και δεν είδαν τίποτα.
Είπαμε για τη Ρουμανία, την κρίση κλπ
Είπαμε για τα ταξίδια γενικά
Δημοσιογράφοι ήταν οι άνθρωποι.
Τελειώσαμε το Γκαφέ μας και φεύγοντας ο τύπος μου λέει
-Ξέρεις, τα Γιαμάχα δε ν καλά μηχανάκια, μοτο γκούτσι να πάρεις !
Έχω κι εγώ ένα...
ανανήψαντας
Γειά σου ρε Νίκο φίλε!
Σπύρος Π.Φάληρο από το tdm....Χάζευα εδώ και τσούπ!
Χάρηκα μετά από καιρό!
H ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή,
η ζωή είναι μεγάλη μην την κάνεις καρναβάλι
Ειπα να σε παω μια βολτα αποψε μιας και αυριο θα σε κανω κομματια για να σου φτιαξω την αναρτηση,και θα μου λειψεις για καμποσες μερες...πολυ κρυο,εβρεχε κιολας..νεκρα εξω,ουτε ανθρωπος.πηγαμε στο λιμανι της Στυλιδας,και αναψα τσιγαρακι και σε κοιτουσα..σου ζητησα για αλλη μια φορα να με βγαλεις ασπροπροσωπο σε λιγο καιρο,και ας εισαι γρια και φορτωμενη χιλιομετρα..το τσικ τσικ που εκαναν τα μεταλλα το πηρα ως ναι..
γυριζαμε ωσπου το λαμπακι της βενζινης αναψε,και σε πηγα παλι στο παρκινγκ για να σε εγχειρησω αυριο...
Εδω και 4 χρονια,καθε φορα που σε βαζω στο σταντ πριν κλεισω την πορτα νιωθω σαν να με κοιταζεις..
καληνυχτα μας