Με είδα να κάνω την πρώτη βόλτα με την κούρσα στον Πειραιά. Μικρή απόσταση, για έναν καφέ πήγα στο πασαλιμάνι.
Μετά από σχεδόν 3 μήνες Ελλάδα τώρα το αποφάσισα.
Απελπίστηκα λίγο, να πω την αλήθεια. Λακουβες σε στενάκια και κεντρικούς, κίνηση, σφήνες από αμάξια, μια γενικότερα τραγική κατάσταση για ποδήλατο.
Πάντως σκέφτηκα πολύ σοβαρά να το βάλω για πούλημα και να πάρω ένα ΜΤΒ.
Θα προσπαθήσω να κάνω και κανένα χιλιόμετρο και πιο έξω, αλλά ήδη εχω αρχισει να αποθαρρυνομαι. Ηρωες όσοι κάνετε ποδήλατο στις πόλεις.
Γενικά δεν έκανα ποτέ ποδήλατο, τώρα τελευταία το ξεκινησα που ημουν στην αγγλία. Στο Λίβερπουλ δεν ήταν έτσι. Υπηρχε σεβασμός, ποδηλατόδρομοι και γενικότερα τελείως διαφορετική κατάσταση. (Τι συγκίρνω τώρα θα μου πείτε....)
Και μια αναμνηστική φωτό