Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
......, αφ' ετέρου για να έχουμε κατι να ασχολούμαστε το χειμώνα.
Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
......, αφ' ετέρου για να έχουμε κατι να ασχολούμαστε το χειμώνα.
Όλα άλλαξαν
"..δεν είναι απίστευτα... αλλά πιστευτά... γι'αυτο γίνονται."
H Ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια με μοναδικότητα σε κά-θε μία λέξη, η σύγχρονη αργκό επίσης με άλλες τόσες ερμηνίες, αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο φτωχή και με τόσα κενά, που δεν υπάρχει συνδυασμός και σειρά γραμμάτων για να εκφράσουν κάποια πράγματα. Keyboards, monitors, βιβλία, ομιλία... κάποια πράγματα εκφράζονται μόνο με ένα βλέμα... έστω και αν δεν μπορεί να αποδώσει στο 100% την βαρύτητα και την σημαντικότητά τους.
cpt, road, κλπ ιθαγενείς ΨΗΝΟΣΤΕ μωρέ για μια αναγνωριστική βολτούλα (εν όψη της ετησίας του 2011) αυτή τη Κυριακή αν δεν ρίχνει καρέκλες. Για πείτε για πείτε!!!
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Ειναι πολύ νωρίς ακομα ρε συ. Εγω δεν μπορώ παντως για διάφορους λόγουςΑρχικά δημιουργήθηκε από vaska
cpt, road, κλπ ιθαγενείς ΨΗΝΟΣΤΕ μωρέ για μια αναγνωριστική βολτούλα (εν όψη της ετησίας του 2011) αυτή τη Κυριακή αν δεν ρίχνει καρέκλες. Για πείτε για πείτε!!!
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
Αρχικά δημιουργήθηκε από vaska
cpt, road, κλπ ιθαγενείς ΨΗΝΟΣΤΕ μωρέ για μια αναγνωριστική βολτούλα (εν όψη της ετησίας του 2011) αυτή τη Κυριακή αν δεν ρίχνει καρέκλες. Για πείτε για πείτε!!!
Που όμως?
H διαδρομή βγαίνει, αλλά ούτε ο προορισμός, ούτε τα πέριξ έχουν κάτι το πολύ ενδιαφέρον. Είχα πάει πέρυσι (από Δομοκό) και δεν είδα κάτι που να με εντυπωσιάσει ιδιαίτερα: Ένα συμμαζεμένο αγροτικό χωριό είναι σε όχι και τόσο όμορφη τοποθεσία. Εντάξει αξίζει να πας μια βόλτα (ΟΛΑ τα μέρη αξίζουν) αλλά όχι να κουβαλήσεις τόσο κόσμο για ετήσια.Αρχικά δημιουργήθηκε από vaska
Από τότε που διάβασα για "Το θαύμα της Ανάβρας", θέλω να επισκεφτώ το χωριό αυτό.
Κορωνησια
Οι μοτοσυκλέτες δεν εχουν πια ψυχή γιατί οι άνθρωποι δεν εχουν πια ψυχή
Είτε έχεις είτε δεν έχεις αν δεν σε τρέχουνε μην τρέχεις...
Αν δεν ξερεις που πας γυρνα πισω!!!
+675Αρχικά δημιουργήθηκε από npat
H διαδρομή βγαίνει, αλλά ούτε ο προορισμός, ούτε τα πέριξ έχουν κάτι το πολύ ενδιαφέρον. Είχα πάει πέρυσι (από Δομοκό) και δεν είδα κάτι που να με εντυπωσιάσει ιδιαίτερα: Ένα συμμαζεμένο αγροτικό χωριό είναι σε όχι και τόσο όμορφη τοποθεσία. Εντάξει αξίζει να πας μια βόλτα (ΟΛΑ τα μέρη αξίζουν) αλλά όχι να κουβαλήσεις τόσο κόσμο για ετήσια.
moto.gr on Instagram: https://www.instagram.com/motogrforum/
moto.gr on Facebook: https://www.facebook.com/groups/1800...3?locale=el_GR
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια 2
+1 (και στα 2)Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Ειναι πολύ νωρίς ακομα ρε συ. Εγω δεν μπορώ παντως για διάφορους λόγους
2012: 150 ημέρες στη νότια Αμερική
2010: Βόρειο Ακρωτήρι, 2009: Πυρηναία, Χώρα Βάσκων, Άλπεις, 2008: Άλπεις
@ λοιπούς Ιθαγενείς. Το "αναγνωριστική" είναι η αφορμή για ξεκούνημα και όχι για να δούμε τον δρόμο 1 χρόνο πριν
Τες πα
Όσο για τις ομορφιές της περιοχής δεν νομίζω να παίζουν ιδιαίτερο ρόλο σε μι α ετήσια που σκοπός είναι "to know us better". Χώρος και καταλύματα να υπάρχουν και όλα οκ.
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Αν κι αυτή την φορά λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων (κρίμα) δεν τα κατάφερα να έρθω ελπίζω να μπορέσω την επόμενη. Όχι για σας, αλλά για τον φουκαριάρη τον εαυτό μου.
Παίρνοντας αφορμή το παραπάνω ποστ του Σταύρου, μια και θυμάμαι με αρκετές λεπτομέρειες εκείνη την μέρα, θα ήθελα να γράψω κάτι σχετικό με τις πολυπληθείς βόλτες οι οποίες είναι αναπόφευκτο ότι περιέχουν πάντα μια δομή παρέας όπου οι περισσότεροι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους.
Το είχα ξαναπεί και τότε, σαν δική μου άποψη, και το ξαναγράφω και τώρα.
Δεν έφταιγε ούτε η ταχύτητα, που έπεσε, ο Σωτήρης αν θυμάμαι καλά το όνομα του, ούτε ο δρόμος με τα χώματα που είχε στην άκρη, (όλοι περάσαμε από εκεί), ούτε κανείς άλλος "έμπειρος" έφταιγε επειδή προπορευόταν η ακολουθούσε, ούτε κανείς θα μπορούσε να αποτρέψει επιτόπου αυτή την μικρή ατυχία, που σε όλους μπορεί να συμβεί όταν οι συγκυρίες συνδυαστούν. Ίσως το παιδί που έπεσε να έφταιγε. (πρακτικά μόνο), στο ότι δεν φόραγε σωστό παπούτσι όσον αφορά τα αποτελέσματα της πτώσης του, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Πολλές φορές σε όλους μας έχει συμβεί να συνταξιδεύουμε κατά καιρούς με σχετικά άγνωστη παρέα που μας γνώρισε καποιος και που ναι μεν έχουν σχεδόν την ίδια πείρα με μας αλλά ο ρυθμός μας δεν ταιριάζει για ένα και μοναδικό λόγο. "ΤΟ ΤΡΑΚ του πρωτάρη σε μια παρέα".
Είναι η ίδια ακριβώς αίσθηση που έχει κάποιος όταν βρίσκεται σε μια παρέα που δεν γνωρίζει από πριν. Σκέφτεται τι θα πει, πως θα το πει, πως θα ακουστεί, πως θα το πάρουν οι υπόλοιποι.
Μετατρέψτε λοιπόν αυτό το παραπάνω, από μια παρέα σε μια ομαδική οδήγηση 15 ατόμων, από τους οποίους οι 13 είναι κολληταρια και ξέρουν καλά ο ένας τον άλλον, και απ' την άλλη τους υπόλοιπους να είναι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων.
"...πάω καλά?...τρέχω?... πάω αργά?...έστριψα καλά? μη με πούν και κουλό...κλπ κλπ κλπ..."
Ερωτήσεις φυσιολογικές και γνωστές στον καθένα μας.
Έτσι λοιπόν κι εκείνη την ημέρα ενώ είχαμε ξεκινήσει μετά απο την τελευταία ομαδική σταση πριν την ταβέρνα, στην μέση των γκρούπς έγινε το συμβάν όπου το αποτέλεσμα ήταν τα μισά γρούπ που ακολουθούσαν να αποκοπούν εντελώς απο τα πρώτα.
Στο σημείο εκείνο σταματήσαμε αρκετοί, θυμάμαι ότι ο tai του έφτιαξε έναν επίδεσμο στο πόδι και του μιλούσε συνέχεια, κάποιοι άλλοι όπως, hornet, crs-k, SF, KATANAS, και μερικοί άλλοι που δε θυμάμαι τώρα, έμειναν ακόμα και μέχρι να πάρουν την μηχανή. Οι υπόλοιποι (το δεύτερο κομμάτι των γρουπς) φτάσαμε στην ταβέρνα μετά από 1-2 ώρες αφού ήταν λογικό να μην είμαστε όλοι εκεί εμποδίζοντας την κυκλοφορία.
Το συμπέρασμα (το δικό μου) είναι τελικά ότι:
Καλό θα είναι σε κάθε βόλτα που πάει κάποιος, και δεν γνωρίζει τους πάντες, η δεν έχει ξαναβρεθεί σε παρόμοια παρέα, και αφού πρώτα απ΄όλα και κατά κύριο λόγο έχει εξασφαλίσει απαραιτήτως την παθητική του ασφάλεια, να είναι πιο χαλαρός και ήρεμος, να μην είναι τρακαρισμένος γιατί δεν δίνει εξετάσεις σε κανέναν, και να έχει στο μυαλό του πόσο ωραία θα αισθάνεται μετά την εκδρομή βλέποντας τις φωτογραφίες.
Το ξαναγράφω. "ΤΟ ΤΡΑΚ του πρωτάρη σε μια παρέα". Σπάνια είναι κάτι άλλο. Αυτό πρέπει να το έχουν υπόψη του πάντα όλοι, ακόμα κι οι διοργανωτές μιας διαδρομής.
Επίσης και το θέμα της προστασίας. Δεν έχω διαβάσει ποτέ στις οδηγίες "ΦΟΡΕΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ", αλλά έχω όμως δει παπούτσι τίμπερλαντ, να κουνιέται σταυροπόδι στο ρυθμό της μουσικής στη στάση για καφέ που έχουμε κάνει, (κι όχι μόνο μια περίπτωση), αλλά τι να του πεις εκείνη την ώρα?
Ότι θα σου χαλάσει τη βόλτα? ότι μπορεί να χαλάσει όλων η βόλτα? Να του πεις γύρνα πίσω? να φύγεις μόνος σου? Τι?
Αλλά όπως είπαμε αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Συγχωρέστε με για την πολυλογία, άλλωστε τα τελευταία χρόνια δεν πολυγράφω, αλλά έχω ένα θέμα με αυτά τα ατυχήματα που μπορούν τις περισσότερες φορές να "προβλεφθούν".
Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad
αλλοςΑρχικά δημιουργήθηκε από jimmis5
Κορωνησια
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
Αν κι αυτή την φορά λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων (κρίμα) δεν τα κατάφερα να έρθω ελπίζω να μπορέσω την επόμενη. Όχι για σας, αλλά για τον φουκαριάρη τον εαυτό μου.
Παίρνοντας αφορμή το παραπάνω ποστ του Σταύρου, μια και θυμάμαι με αρκετές λεπτομέρειες εκείνη την μέρα, θα ήθελα να γράψω κάτι σχετικό με τις πολυπληθείς βόλτες οι οποίες είναι αναπόφευκτο ότι περιέχουν πάντα μια δομή παρέας όπου οι περισσότεροι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους.
Το είχα ξαναπεί και τότε, σαν δική μου άποψη, και το ξαναγράφω και τώρα.
Δεν έφταιγε ούτε η ταχύτητα, που έπεσε, ο Σωτήρης αν θυμάμαι καλά το όνομα του, ούτε ο δρόμος με τα χώματα που είχε στην άκρη, (όλοι περάσαμε από εκεί), ούτε κανείς άλλος "έμπειρος" έφταιγε επειδή προπορευόταν η ακολουθούσε, ούτε κανείς θα μπορούσε να αποτρέψει επιτόπου αυτή την μικρή ατυχία, που σε όλους μπορεί να συμβεί όταν οι συγκυρίες συνδυαστούν. Ίσως το παιδί που έπεσε να έφταιγε. (πρακτικά μόνο), στο ότι δεν φόραγε σωστό παπούτσι όσον αφορά τα αποτελέσματα της πτώσης του, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Πολλές φορές σε όλους μας έχει συμβεί να συνταξιδεύουμε κατά καιρούς με σχετικά άγνωστη παρέα που μας γνώρισε καποιος και που ναι μεν έχουν σχεδόν την ίδια πείρα με μας αλλά ο ρυθμός μας δεν ταιριάζει για ένα και μοναδικό λόγο. "ΤΟ ΤΡΑΚ του πρωτάρη σε μια παρέα".
Είναι η ίδια ακριβώς αίσθηση που έχει κάποιος όταν βρίσκεται σε μια παρέα που δεν γνωρίζει από πριν. Σκέφτεται τι θα πει, πως θα το πει, πως θα ακουστεί, πως θα το πάρουν οι υπόλοιποι.
Μετατρέψτε λοιπόν αυτό το παραπάνω, από μια παρέα σε μια ομαδική οδήγηση 15 ατόμων, από τους οποίους οι 13 είναι κολληταρια και ξέρουν καλά ο ένας τον άλλον, και απ' την άλλη τους υπόλοιπους να είναι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων.
"...πάω καλά?...τρέχω?... πάω αργά?...έστριψα καλά? μη με πούν και κουλό...κλπ κλπ κλπ..."
Ερωτήσεις φυσιολογικές και γνωστές στον καθένα μας.
Έτσι λοιπόν κι εκείνη την ημέρα ενώ είχαμε ξεκινήσει μετά απο την τελευταία ομαδική σταση πριν την ταβέρνα, στην μέση των γκρούπς έγινε το συμβάν όπου το αποτέλεσμα ήταν τα μισά γρούπ που ακολουθούσαν να αποκοπούν εντελώς απο τα πρώτα.
Στο σημείο εκείνο σταματήσαμε αρκετοί, θυμάμαι ότι ο tai του έφτιαξε έναν επίδεσμο στο πόδι και του μιλούσε συνέχεια, κάποιοι άλλοι όπως, hornet, crs-k, SF, KATANAS, και μερικοί άλλοι που δε θυμάμαι τώρα, έμειναν ακόμα και μέχρι να πάρουν την μηχανή. Οι υπόλοιποι (το δεύτερο κομμάτι των γρουπς) φτάσαμε στην ταβέρνα μετά από 1-2 ώρες αφού ήταν λογικό να μην είμαστε όλοι εκεί εμποδίζοντας την κυκλοφορία.
Το συμπέρασμα (το δικό μου) είναι τελικά ότι:
Καλό θα είναι σε κάθε βόλτα που πάει κάποιος, και δεν γνωρίζει τους πάντες, η δεν έχει ξαναβρεθεί σε παρόμοια παρέα, και αφού πρώτα απ΄όλα και κατά κύριο λόγο έχει εξασφαλίσει απαραιτήτως την παθητική του ασφάλεια, να είναι πιο χαλαρός και ήρεμος, να μην είναι τρακαρισμένος γιατί δεν δίνει εξετάσεις σε κανέναν, και να έχει στο μυαλό του πόσο ωραία θα αισθάνεται μετά την εκδρομή βλέποντας τις φωτογραφίες.
Το ξαναγράφω. "ΤΟ ΤΡΑΚ του πρωτάρη σε μια παρέα". Σπάνια είναι κάτι άλλο. Αυτό πρέπει να το έχουν υπόψη του πάντα όλοι, ακόμα κι οι διοργανωτές μιας διαδρομής.
Επίσης και το θέμα της προστασίας. Δεν έχω διαβάσει ποτέ στις οδηγίες "ΦΟΡΕΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ", αλλά έχω όμως δει παπούτσι τίμπερλαντ, να κουνιέται σταυροπόδι στο ρυθμό της μουσικής στη στάση για καφέ που έχουμε κάνει, (κι όχι μόνο μια περίπτωση), αλλά τι να του πεις εκείνη την ώρα?
Ότι θα σου χαλάσει τη βόλτα? ότι μπορεί να χαλάσει όλων η βόλτα? Να του πεις γύρνα πίσω? να φύγεις μόνος σου? Τι?
Αλλά όπως είπαμε αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Συγχωρέστε με για την πολυλογία, άλλωστε τα τελευταία χρόνια δεν πολυγράφω, αλλά έχω ένα θέμα με αυτά τα ατυχήματα που μπορούν τις περισσότερες φορές να "προβλεφθούν".
απο μενα +οσα θες...
ναι...σιγα μη βγει ακρη...!
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Αρχικά δημιουργήθηκε από TROOPER
ναι...σιγα μη βγει ακρη...!
γιατι φιλε μου ???
εγω λεω : αυτο
καταλαβες ?
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση