Αρχικά δημιουργήθηκε από BELZEBOYLIS
κοστίζουν οι σφαίρες και έχουμε το ΔΝΤ .... κονσερβοκούτι κάνει μια χαρά !!
(να θυμηθούμε τα παλιά )
Με βελη τοτε για να τα ξαναχρησιμοποιουμε!
Αρχικά δημιουργήθηκε από BELZEBOYLIS
κοστίζουν οι σφαίρες και έχουμε το ΔΝΤ .... κονσερβοκούτι κάνει μια χαρά !!
(να θυμηθούμε τα παλιά )
Με βελη τοτε για να τα ξαναχρησιμοποιουμε!
heil...Αρχικά δημιουργήθηκε από kokos08
Με βελη τοτε για να τα ξαναχρησιμοποιουμε!
Ειναι κάπως αγνωστική η θέση. Δεν ειναι με βάση τη λογικη στο βαθμο που αυτη συνδιάζει και συσχετίζει με σκοπο να συμπεραινει, αλλα με βάση τη λογικη στο βαθμο που αυτη αντιλαμβάνεται την αδυναμία της να γνωρίζει περα απο κάθε αμφιβολία τι είναι ορθό για όλους.Αρχικά δημιουργήθηκε από npat
Ξαναδιάβασα πιο προσεκτικά... όχι (ευτυχώς) δεν το κάνεις. Αν κατάλαβα καλά αυτό που λες είναι ότι δίκαιο είναι αυτό που εσύ, προσωπικά, αντιλαμβάνεσαι ως δίκαιο---ελπίζοντας ότι αυτό, τελικά, αντικατοπτρίζει, έστω και στη γενική του μορφή, μια (αυθαίρετη και συνεχώς μεταλλασσόμενη μεν, συλλογική δε) αντίληψη.
Βέβαια το "συλλογική" δεν είναι "καθολική" και όταν δύο τέτοιες "συλλογικότες" (εξίσου σίγουρη για τον εαυτό της η κάθε μία) αδυνατούν να βρουν κοινό (ή κοινώς αποδεκτό) παρονομαστή τότε αρχίζει το μεγάλο τουρλουμπούκι.
Τεσπα... σόρυ για τη διακοπή, συνεχίστε. Διαβάζω με εξαιρετικό ενδιαφέρον...
Δικαιο, δεν μπορει να είναι παρα για μένα λοιπον, αυτο που έγω αισθανομαι οτι επιδρα πάνω μου και το ονομάζω δικαιο, το αίσθημα που λέμε της δικαιοσύνης .Και οπως το αισθημα μου ειναι ευμετάβλητο, ετσι είναι και η έννοια μου του δικαίου ευμετάβλητη.
Με το "υ π ε ρ τ α τ ο σημειο αναφορας της συλλογικης συνειδησης" δε μπορει παρα να εννοω το όλο ,ή όλους κι όλα δηλ. το καθολικό μα δε μπορω να γνωρίζω τίποτα γι αυτο ολα ειναι συμβάσεις του νου μου, πάλι εγω ειμαι αναγκαστικα το μέτρο για το τι είναι καθολικο ή για το αν υπάρχει.
Εσυ πως αντιληφτικες τη διαφορα συλλογικότητας και καθολικότητας?
Όλο το παραπάνω μπορεί να παρερμηνευτεί κατ εμε ως μεταφυσικη. Αν εχει πρωτα θεωρηθει το φυσικο, τετελεσμενο δηλαδη όρισμενο δηλαδη με όρια. Δηλαδη ειναι σα να λεω: δε ξερω ποια ακριβώς είναι η φυση του ανθρώπου πως ακριβως επιδρα ο πολιτισμός .άν και που διαχωρίζονται μεταξι τους. Οποτε το μονο που μου μένει να κάνω και κάνω οπως ολοι μας είναι να αρθρώνω λόγο.
that I was where I would be,
Then I would be where I am not,
Here I am where I must be
Go where I would, I can not
οποτε ειναι και "λογ(ο)ικο"Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Οποτε το μονο που μου μένει να κάνω και κάνω οπως ολοι μας είναι να αρθρώνω λόγο.
αυτο για τον άνθρωπο που κατηγοριοποιεί για να λειτουργήσει, είναι μεταφυσικόΑρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Δικαιο, δεν μπορει να είναι παρα για μένα λοιπον, αυτο που έγω αισθανομαι οτι επιδρα πάνω μου και το ονομάζω δικαιο, το αίσθημα που λέμε της δικαιοσύνης .Και οπως το αισθημα μου ειναι ευμετάβλητο, ετσι είναι και η έννοια μου του δικαίου ευμετάβλητη.
Npat ακους για σένα το λέειΑρχικά δημιουργήθηκε από tai
οποτε ειναι και "λογ(ο)ικο"
έ β ε β α ι α !
αυτο για τον άνθρωπο που κατηγοριοποιεί για να λειτουργήσει, είναι μεταφυσικό
that I was where I would be,
Then I would be where I am not,
Here I am where I must be
Go where I would, I can not
ρουφ-ρουφΑρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Npat ακους για σένα το λέει
Κοίτα τώρα αρχίζουμε να κολυμπάμε σε πολύ βαθιά οντολογικά νερά, με τον κίνδυνο να μας πάρουν με τις λεμονόκουπες οι αγαπητοί συμφορουμίτες... αλλά τέλος πάντων...Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Με το "υ π ε ρ τ α τ ο σημειο αναφορας της συλλογικης συνειδησης" δε μπορει παρα να εννοω το όλο ,ή όλους κι όλα δηλ. το καθολικό μα δε μπορω να γνωρίζω τίποτα γι αυτο ολα ειναι συμβάσεις του νου μου, πάλι εγω ειμαι αναγκαστικα το μέτρο για το τι είναι καθολικο ή για το αν υπάρχει.
Εσυ πως αντιληφτικες τη διαφορα συλλογικότητας και καθολικότητας?
Όλο το παραπάνω μπορεί να παρερμηνευτεί κατ εμε ως μεταφυσικη. Αν εχει πρωτα θεωρηθει το φυσικο, τετελεσμενο δηλαδη όρισμενο δηλαδη με όρια. Δηλαδη ειναι σα να λεω: δε ξερω ποια ακριβώς είναι η φυση του ανθρώπου πως ακριβως επιδρα ο πολιτισμός .άν και που διαχωρίζονται μεταξι τους. Οποτε το μονο που μου μένει να κάνω και κάνω οπως ολοι μας είναι να αρθρώνω λόγο.
Το "δίκαιο" (ως βαθύτερο "αίσθημα δικαίου") είναι, κατ' αρχήν, μια Λέξη. Την κληρονομήσαμε απ' τους πατεράδες και τους παππούδες μας (τη Λέξη) όταν μαθαίναμε τη γλώσσα και αυτοί απ' τους δικούς τους, οι οποίοι την πήραν από κάποια αρχαιότερη γλώσσα και πάει λέγοντας (ή ενδεχομένως μεταφράσαμε ως "δίκαιο" κάποια λέξη μιας άλλης γλώσσας υποθέτοντας ότι εννοούμε το ίδιο πράγμα) και---τέλος πάντων---μάθαμε να την χρησιμοποιούμε. Φαίνεται, πάντως, να πιστεύουμε ότι η λέξη ανταποκρίνεται σε μια γενικότερη αίσθηση κοινή σε όλους τους ανθρώπους και ίσως εγγενή στην ανθρώπινη φύση. Υποθέτουμε, δηλαδή, ότι λέγοντας "δίκαιο", εγώ και εσύ, καταλαβαίνουμε το ίδιο πράγμα χωρίς όμως να έχουμε κανέναν (μα κανέναν) τρόπο να το επιβεβαιώσουμε πραγματιστικά. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν αναφέρομαι στις ΠΡΑΞΕΙΣ δικαίου (οι οποίες ΞΕΡΟΥΜΕ ότι διαφέρουν---λιγότερο ή περισσότερο---από άνθρωπο σε άνθρωπο ή από πολιτισμό σε πολιτισμό ή από ιστορική περίοδο σε ιστορική περίοδο) αλλά στο βαθύτερο αίσθημα δικαίου που οι (εκάστοτε και για τον καθένα) πράξεις δικαίου εγείρουν. Υποθέτουμε, δηλαδή, ότι υπάρχει ένα βαθύτερο αίσθημα (το ίδιο και σε όλους) το οποίο ερεθίζεται από συγκεκριμένες πράξεις (που μπορεί να είναι διαφορετικές για μένα και για σένα---ιδίως αν ερχόμαστε από διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο ή ιστορική εποχή) αλλά το αίσθημα στο οποίο ανταποκρίνονται είναι το ίδιο.
Υπό αυτή την έννοια το δίκαιο είναι μεταφυσικό. Και επειδή---εγώ προσωπικά---με την μεταφυσική δεν τα πάω καθόλου (μα καθόλου) καλά, προτιμώ να ορίσω το δίκαιο απλά ως ένα, βασικά αυθαίρετο, σύνολο των πράξεων που εξαιτίας κοινωνικών αντανακλαστικών (σχεδόν πλήρως επίκτητων) έχω συνηθίσει να θεωρώ "δίκαιες" (να γκρουπάρω δηλαδή κάτω απ' αυτή τη λέξη). Όταν, λοιπόν, ερχόμαστε από ίδιο ή παραπλήσιο υπόβαθρο (κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό) μπορούμε να μιλάμε για "δίκαιο" και να εννοούμε λίγο-πολύ το ίδιο πράγμα. Όταν όμως όχι (όταν οι καταβολές μας είναι πολύ διαφορετικές) τότε το δίκαιο (ελλείψει μεταφυσικού υποβάθρου) γίνεται απλά μια εντελώς κενή (χωρίς κανένα νόημα) λέξη. Μπορεί να χρησιμοποιούμε το ίδιο γλωσσικό σημείο αλλά εννοούμε και καταλαβαίνουμε τόσο διαφορετικά πράγματα που θα μπορούσαμε, κάλλιστα, να χρησιμοποιούμε διαφορετικές λέξεις. Ανάλογα δηλαδή με το ποιος είμαι "εγώ" και ποιος είσαι "εσύ" το "δίκιο μου" και το "δίκιο σου" μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά, με την απολύτως κυριολεκτική έννοια.
Ελπίζω να ΜΗΝ έβγαλες νόημα!
Απολύτως όμως!Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
αυτο για τον άνθρωπο που κατηγοριοποιεί για να λειτουργήσει, είναι μεταφυσικό
(κουφάλα παππού!
ε ψιτ .. εσεις οι απο πανω ..... το σκισατε ......
πρωτη ντοματα απο μενα ......
περα δωθε , πανω κατω , πισω μπρος ..... θα το πετυχω .. πού θα παει ..
Βίτσιο να φτιάξει ορισμό για το έγκλημα, έχουν συνήθως τα κράτη και οι ανώτερες τάξεις.Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Η εγκληματικοτητα ειναι αστικος οπως λες όρος κι εγω μικροαστος θρέμα.
Αλλα τους δειχτες και τα ποσοστα δεν τα διαβάζω κι εχω δικη μου αποψη για το τι ειναι εγκλημα η οποια δεν αλλαζει τοσο γοργα οπως τις κοινωνιας αλλα πιο πολυ βαση της δικής μου αναγκης και συμφεροντως. Οπως σχεδον όλοι δεν ειμαι ακεραιος, κι αυτο δε με χαλαει.
Την κλεψια σπανια την ονομάζω εγκλημα αντιθετα τα μαχαιρωματα τα θεωρω εγκλημα αλλα και πάλι δεν μπορω να επιβαλω στο μαροκινο μαφιοζο την δικη μου αποψη περι εγκληματος, γιατι ξερω οτι πρεπει να εξαληφτουν οι αιτιες των εγκληματων , και φυσικα να ξέρω μια αντικειμένικη θέση για το τι ειναι εγκλημα
Αρα δε θα μπορουσα να βασιστω στην αποψη του νόμου ,περι δικαίου που αντιπροσωπευει ενα μέσο όρο πάντα ,άρα ποτε δεν ειναι ακριβής, ποτέ συνχρονος αρα και ποτέ δίκαιος. αλλα σε καποια φανταστικη αντικειμένική θέση που δε θα μπορουσε να είναι άλλη απο ένα υπέρτατο σημειο αναφοράς της συνειδήσεως της συλλογικης κι επειδη δεν γνωριζω αν αυτη υπάρχει , τοτε της προσωπικης του μόνου σταθερού σημείου που έχω που οπως ομως ειπα δεν ειναι ακέραια. Οπως και να χει την εννοια του δικαίου πρεπει να την αναζητησω μέσα μου κι όχι σε συλλογικα σχηματα
Κι οσο συλλεγω το ρευστο παζλ της προσωπικοτητας μου όπως κι άλλοι (ετσι πιστευω ) μπορω να επηρεαστω απο τα προσκαιρα συμφεροντα μου (πχ αν κλεψουν εμενα αλλαζω αποψη για το εγκλημα, αν βγαλω χρήματα αλλαζω αποψη για τον καπιταλισμό) , η απο την κοινωνία ,η απο την πολιτεια και τις σκοπιμοτητές της άλλα δε μπορω να βασιστω η να ξεγελαστω, τουλαχιστο οσο ειμαι "ζωντανός".
Αυτα απο εμένα ξερω οτι ειναι κάπως μη πρακτικό αυτο που είπα πως αφερεί μέρος της ικανότητα δρασης ή συμετοχής σε συλλογικές προσπάθειες ,αλλα αυτο είναι.
Ο ιντερνετικος λογος ειναι όπως λες, αφαιρεση αλλα αυτη είναι πιο ορισμένη επειδη ακριβώς ειναι φτωχότερη επικοινωνία
Ο νόμος ως αντίμετρο στην "εγκληματικότητα" δεν είναι τιποτα άλλο απο μια μαντεψιά της εξουσίας σε βαθος αιώνα για την ηθικη της κοινωνιας που αλλαζει συνεχως. Αρα πρεπει να "παγώσει¨ (παγιώσει) την ηθική αυτη σε κάποια στιγμη στο παρελθόν της.Αν αυτο δεν είναι φαντασία κι αφθαιρεσία συλλογική τότε τι είναι .Και δεν αναφερα σκοπιμότητες και συμφεροντα στη διαμορφωση του νόμου.
Ο ελληνικός νόμος για τον ορισμό του μειωμένου καταλογισμου έχει 3 μεταβλητές. Η ψυχιατρικη έχει καμια 30 και δεν ειναι καλα καλα επιστήμη.
ελπιζω να κουρασα,
Οι άνθρωποι κατώτερων, λαχανιάζουν για το μεροκάματο (αν και συνήθως τρώνε τα σωθικά αναμεταξύ τους στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν δια του "εγκλήματος") δεν έχουν τέτοιες σκοτούρες. (όχι πάντα βέβαια)
Αν έχεις εντοπίσει τη βασική αδικία-αντινομία των κοινωνιών εδώ και 1,5 περίπου αιώνα, θα μπορείς σίγουρα από μόνος σου να φτιάξεις πλαίσιο για τον "ορισμό" του δικαίου και συνεκδοχικά του εγκλήματος. Ο εμπειρισμός και η προσωπική ηθική, βοηθάνε όταν ενέχουν αντιφατικές και ποικίλες παραστάσεις, όταν είναι μονόπαντες σε πάνε αλλού. Και οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν διαθέτουμε πλήθος παραστάσεων αλλά καθημερινές επαναλαμβανόμενες διαδικασίες.
Ο νόμος δεν είναι μαντεψιά αλλά εκκρεμές διάκενο εντός του οποίου συγκαταλέγονται συμπεριφορές που προσβάλλουν (εκούσια και ακούσια) τις υλικές και ιδεολογικές βάσεις των αστικών ισσοροπιών των κοινωνιών μας.
Οι καπιταλιστικές κοινωνίες ήταν πάντα και θα είναι μεταφυσικές μέχρι το μεδούλι. Απλά κάθε φορά αλλάζει το στοιχείο της ετερονομίας τους. Αλλά πέφτει βαρύ να λες σήμερα ότι μεγάλες κοινωνικές μάζες συμπεριφέρονται εκτός ορθού λόγου, όπως κάνουν και οι πολυβρισμένοι Ανατολικοί λαοί. Ταλιμπαν οι μεν , ταλιμπαν οι δε (με τη διαφορά ότι σε αυτή τη στροφή της ιστορίας η δυτική κουλτούρα θεωρείται, λόγω πολεμικής υπεροχής, ανώτερη.)
[Οι αφαιρέσεις είναι καλές για την τέχνη, αν κάποιος αντιλαμβάνεται το αφαιρούμενο. Για τη ζωή οι αφαιρέσεις είναι πάντα χασούρα, στο μυαλό και στην καρδιά. Στην επικοινωνία είναι δε καταστροφή]
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ, ΝΑ ΜΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΡΕΝΤ
ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΖΑΛΙΖΕΙ
οσοι γουστάρουν συνεχίζουν
+1Αρχικά δημιουργήθηκε από ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΑΣ
ε ψιτ .. εσεις οι απο πανω ..... το σκισατε ......
πρωτη ντοματα απο μενα ......
...ντομάτα.
....ξάπλωσε τ' ανάσκελα και χύθηκαν οι μυαλοί του στις πέτρες.
μιλτο και τοτο ριχτε σε μενα τις ντοματες!
ενα θρεντ που ηταν επικινδυνο να γινει της πορνης (και παρα τις προσπαθειες ορισμενων ανεγκεφαλων) τα παιδια παραπανω το εχουνε πιασει και το συζητανε φτανοντας το σε αλλο επιπεδο!!!
απο μενα μαγκες εχετε
υ.γ.@εχετλαιος:προσεξε το λιγο...εισαι ετοιμος να παραχωρησεις αμαχητι κοματια της ελευθεριας σου για να διασφαλισεις ενα αισθημα ασφαλειας(προσεξε και τις λεξεις που χρησιμοποιω).φιλικα
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Ok, +1 ντομάτα για σέναΑρχικά δημιουργήθηκε από TROOPER
μιλτο και τοτο ριχτε σε μενα τις ντοματες!
ενα θρεντ που ηταν επικινδυνο να γινει της πορνης (και παρα τις προσπαθειες ορισμενων ανεγκεφαλων) τα παιδια παραπανω το εχουνε πιασει και το συζητανε φτανοντας το σε αλλο επιπεδο!!!
απο μενα μαγκες εχετε
υ.γ.@εχετλαιος:προσεξε το λιγο...εισαι ετοιμος να παραχωρησεις αμαχητι κοματια της ελευθεριας σου για να διασφαλισεις ενα αισθημα ασφαλειας
....ξάπλωσε τ' ανάσκελα και χύθηκαν οι μυαλοί του στις πέτρες.
Φιλαράκι ούτε η μεταφυσικη τα πάει καλα μαζι σου .Ειχε ερθει προχθες Pulp και μου ειπε τα χειρότερα για σένα.Αρχικά δημιουργήθηκε από npat
Υποθέτουμε, δηλαδή, ότι υπάρχει ένα βαθύτερο αίσθημα (το ίδιο και σε όλους) το οποίο ερεθίζεται από συγκεκριμένες πράξεις (που μπορεί να είναι διαφορετικές για μένα και για σένα---ιδίως αν ερχόμαστε από διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο ή ιστορική εποχή) αλλά το αίσθημα στο οποίο ανταποκρίνονται είναι το ίδιο.
Υπό αυτή την έννοια το δίκαιο είναι μεταφυσικό. Και επειδή---εγώ προσωπικά---με την μεταφυσική δεν τα πάω καθόλου (μα καθόλου) καλά, προτιμώ να ορίσω το δίκαιο απλά ως ένα, βασικά αυθαίρετο, σύνολο των πράξεων που εξαιτίας κοινωνικών αντανακλαστικών (σχεδόν πλήρως επίκτητων) έχω συνηθίσει να θεωρώ "δίκαιες" (να γκρουπάρω δηλαδή κάτω απ' αυτή τη λέξη). Όταν, λοιπόν, ερχόμαστε από ίδιο ή παραπλήσιο υπόβαθρο (κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό) μπορούμε να μιλάμε για "δίκαιο" και να εννοούμε λίγο-πολύ το ίδιο πράγμα. Όταν όμως όχι (όταν οι καταβολές μας είναι πολύ διαφορετικές) τότε το δίκαιο (ελλείψει μεταφυσικού υποβάθρου) γίνεται απλά μια εντελώς κενή (χωρίς κανένα νόημα) λέξη. Μπορεί να χρησιμοποιούμε το ίδιο γλωσσικό σημείο αλλά εννοούμε και καταλαβαίνουμε τόσο διαφορετικά πράγματα που θα μπορούσαμε, κάλλιστα, να χρησιμοποιούμε διαφορετικές λέξεις. Ανάλογα δηλαδή με το ποιος είμαι "εγώ" και ποιος είσαι "εσύ" το "δίκιο μου" και το "δίκιο σου" μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά, με την απολύτως κυριολεκτική έννοια.
Ελπίζω να ΜΗΝ έβγαλες νόημα!
Δε διαφωνω με τιποτα.
ονομάζουμε τα πραγματα και σκεφτωμαστε .Ουτε οι λεξεις ηταν δικές μας ουτε οι σκεψεις. Και ίσως να γινονται δικές μας ,ισως κατα ένα μέρος.
Φυσικά και "εξαιτίας κοινωνικών αντανακλαστικών (σχεδόν πλήρως επίκτητων)"
που αθέλητα φορτώθηκα σε ολη μου τη ζωη και ηθελημένα προσπαθώ να ξεφορτωθώ ή να φορέσω ,να φέρω το φορτίο στα μέτρα μου (ποιά άραγε). ή αλλιώς να "μετουσιώσω το αναπόφευκτο σε δική μου ελέυθερη βούληση" που είπε κι ο Καζαντζάκης στο ζορμπα κι έπειτα σηκώθηκε ο βλαχος και χόρεψε τσιφτετέλι
Στη Wikipidia στον ορο "δικαιο" με πετάει τελείως έξω:
"Δίκαιο ονομάζεται το σύνολο των υποχρεωτικών και εξαναγκαστικών κανόνων οι οποίοι και ρυθμίζουν τις σχέσεις των, στη αυτή κοινωνία δια-βιούντων προσώπων"
Υ.Γ.1 Υπάρχει ένα λεκτικο παράδοξο. Εσυ αποδέχεσαι τον ορο "μεταφυσικη" και δεν τα πας καθολου καλά με αυτόν. Εμένα δε με νοιάζει ο όρος άλλα δε φαινεται να τον αποδέχομαι γιατι δε μπορω να αντιληφτω τα όρια του φυσικού άρα δε ξέρω που ξεκινα το μετά_φυσικο
Υ.Γ.2 Μεταφυσικό--> Φυσικό--> Φύση--> φύω δηλ. αναπτύσωμαι ,που με τη σειρα του είναι μεταβαλομενη διαδικασία. Πως οριζεις το μεταβαλώμενο? Πως οριζεις αυτο που ρέει ? (του Ηρακλειτου)
(ισως να σου φωναζει στο αυτί τη λέξη Θεος,αυτη να σε ενοχλεί,ως κάτι σταθερο και γι αυτο, μη ζωντανό)
Υ.Γ.3 Ξεφύγαμε απο τα της πόλης για να πουμε για το δικαιο και μετα για ενα σωρο αλλες εννοιες ,για το γούστο μας και τη παρέα, δε χρωστάμε τίποτα σε κανένα.
that I was where I would be,
Then I would be where I am not,
Here I am where I must be
Go where I would, I can not
Έτοιμος είμαι, αλλά για άλλο πράμα πια.Αρχικά δημιουργήθηκε από TROOPER
προσεξε το λιγο...εισαι ετοιμος να παραχωρησεις αμαχητι κοματια της ελευθεριας σου για να διασφαλισεις ενα αισθημα ασφαλειας
Την ελευθερία μου την πώλησα έναντι δανείων, μισθό τύπου πινακίου φακής και ανασφάλιστης εργασίας πολλά χρόνια πριν Γιώργο...
Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερόμενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα." (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32)
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση