το σπίτι με την διχάλα τελικά ειναι ενα σπίτι πάνω στην κορυφή!
το μαθαμε οταν τερματησαμε!
αρχισαν το λοιπόν τα μοτορια να τσουλάνε σταθερα με 40 εως 50 χιλιομετρακια!
οι προσπεράσεις άρχισαν, και ο ρυθμός ανέβαινε, ακθώς η χθεσινή "προπονηση" απέδιδε!
πράγματι πολύ περισσότερη πέτρα φυτευτή, λιγότερη λάσπη, αλλά ύπουλη λάσπη, την πατούσες και σε έριχνε μεσα στο λούκι της!
εκει αν δεν ανοιγες γκάζι σου δίπλωνε τιμόνι!
όλα καλά συνεχίζαμε!
φθανω στο 1ο ΣΕΧ (ειχε απο ενα σε κάθε 50 χιλιόμετρα) και εκεί που ο ένας μου συμπληρωνει την ώρα, ο αλλος με χωνει μια σοκοφρετα στο μπουφαν έρχεται και ενας τρίτος!
και μου λέει , άνοιξε το στόμα σου!
τον κοιτάω (φορουσα το κρανος με το γύσο) το αμοίγω και με χώνει ενα κομμάτι πανσέτα λουκούμι!
ειχαν αναψει φωτια, και ψήναν, 10,30 η ώρα το πρωι!
με την πανσετα στο στομα να λιωνει, έχω ανοίξει το γκάζι και φέυγω!
κάθε τόσο κοιτουσα πίσω να δω αν έρχεται κανένας να μου ανέβει και η ψυχολογία!, συνδίαζςα πατήματα και δρομοβιβλλιο περισσότερο, καμμια σχέση με του σαββατου την κατασταση!
αλλά φοβομουν κιόλας μη μας είχαν οδηγήσει στα ίδια μονοπάτια σε καποιοα τμήματα και μπερδευτώ με χθεσινά πατήματα!
τέσπα, σε όποια στάνη πέρναγα, ρώταγα, γιαγιαααααα πέρασε κανα μηχανάκι;
"μονο ένα;" με έλεγε!
και έτσι έφθασα καλάβρυταααααα (σα παραμυθι δεν ακούγεται;
αααχχχχχ τα σκέφτομαι και γουστάρω και γελαω μόνος μου!
στα Καλαβρυτα, βάζω βενζίνη, και εκεί που τάπωνα το ρεζερβουαρ με κουτουλαει καποιος απο πίσω ροδα με ροδα!
κοιτάω, ήταν ο Markd (γραφει στο οφφ-ροαντ! )
σε έπιασα μου λέει! πολύ γέλιο!Ενα άλλο όμορφο γεγονός, να συναγωνιζόμαστε και να γελάμε...
γλίστραγε ο ένας και βοηθούσε ο άλλος!
τρέχω στο ΣΕΧ που ηταν στα 200 μετρα! και φευγωωωωωωωωω
κοιταω πίσω ερχόταν το ηρίο (130 κιλά αχαχαχα) με το θηρίο DR800 (300 κιλά)
στρίβω μέσα σε ενα χωματοδρομο και συνεχίζω...
πιάνω μια 120αρα στην φλαταδούρα και χάνω την διοασταυρωση!
μια κολιά 50 μέτρα και ανστροφή...
ο Μαρκδ να μ4ε εχει δέι και να ειναι έτοπιμος να στριψει...
και να πλησιάζουμε και οι δύο τη στροφή απο αντιθετες μεριές να δουμε ποιος θα μπει πρώτος!
σα μονομάχοι! ή σα κριαρια που θα βαρ4εσουν κεφάλια!
τελικά!...
απεδειξε πόσο κύριος και αθλητικό πνέυμα έχει και με κάνει νόημα με το κεφάλι να μπω...
τα χώνω και ακολουθεί, μεσα; στη φούρια κερδίζω απόσταση αλλά ξαναχάνω διασταύρωση! ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑ
ακουστε διαδικασια που εκανα ισα με 30 φορές!
αναστροφή
κοιτάω ροαντμπούκ και βλεπω τα μερικα χλμ της επόμενης τουλίπας
στη διασταυρωση πάνω κοιταω τη γράφει το κοντερακι μου και
γκαζωνοντας όρθιος κάνει προσθαφαιρέσεις, 5και 8 13, κρατα την μονάδα, 5και 6 κανει 11, αρα 1 και 1 = 2 , όχι μαλακια έκανα!
πάλι απο την αρχή, μετά ξεχναγα τι χιλιομετρα εγραφε το κοντερακι!
τέσπα είχα το θηριο καβαλα στο θηρίο απο πίσω και ενοιωθα τα χνωτα στο σβερκο μου
ώσπου φθανουμε σε μαι ανηφορικη πλαγιά με γρασίδι! και εκει ήρθε η εκδίκηση του αλαφροίσκιωτου ΚΤΜ (εδω γελάμε) :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
κατι 950 και το DR κόλλησαν στο γρασίδι, και το πήραν στα χέρια, εγω έψαχνα πέτρες να πατήσω...
βρήκα μια συστάδα, πάτησα σε κατι θαμνους μηπως καθαρισει το λάσστιχο και τα καταφερα και ανεβηκα!
ετσι κερδισα καποια διαφορά!~
κατηφορίζω απο την άλλη και...
ρε παιδιά τετοια ομορφιά δεν εχω ξαναδει στην πραγματικότητα παρα μοο σε φωτογραφιες...
ενα δασος γεματο κατακιτρινα πλατανοφυλλα (τετοια εμοιαζαν) και γυμνούς κορμούς να στεκωντε ορθιοι!
τα φυλλα ειχαν σκεπασει τα παντα
και δεν ήξερες που πατούσες!
Η φύση είναι απίστευτη!
διασχίζω το δάσος, ο τροχος δεν άφηνε πάτημα , τόσες στρώσεις φύλλων υπήρχαν!
και βγαίνωντας συναντάω λάσπη, δεξιά γκρεμός!
φοβαμαι και κόβω στο πιό λάθος σημείο(μολις βουτηξε ο μπροστινος στη λασπη)
διπλωνει το τιμονι, και πέφτω...
αν δεν ειχα κομένο χιαστο ισως τον έκοβα εχθες! :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
σηκώνω το μηχανάκι απο τη λάσπη, ισιώνω την μανετα και την χούφτα, και φευγω!
πάω ευθεία , και με το δεξί χέρι κόντευα να ακουμπήσω στη κοιλιά , τόσο είχε σταβωσει το τιμόνι!
ηξερα τι ήθελε!
λύσιμο για να παραλληλισουν οι μπουκαλες!
εγω κυνηγουσα τα δευτερολεπτα ομως!
συνεχιζω με στραβο τιμονι για καμμια 10αρια χιλιομετρα!
μεχρι που μπαινω σε χωριό!
στη κεντρική διασταυρωση έχουν πάρει πρέφα κατι πιτσιρικαδες οτι πάιζει αγώνας και στέκονται και εκλιπαρούν με τα χεράκια τους για μια σούζα!
εγω ψάχνω κολώνα!
βρισκω μια ξύλινη της ΔΕΗ!
το κοκκαλωνω διπλα της, κοντραρω την ρόδα και του ρίχνω δυο σπροξίδια!
ίσιωσε αμέσως το τιμόν!
οι πιτσιρικάδες κοιτουσαν απορημενοι!
ξεκινάω, σηκωνω λίγο τον τροχο να χαρούν και φεύγω!
ρε μη με βαζεται να γραφω άλλο , πονανε οι καρποι και οι παπιες μου
ΑΠΑΠΑΠΑΠΑΠΑΠΑΠΑΠΑΠΑΠΑ
συνεχιζω συνεχίζω!
ο μαρκδ δε με εχει πιάσει ακόμα και ειμαι ανεβασμένος!
τσουλάω τσουλάω! διαβάζω πολύ καλά, δε κάνω λάθη στις προσθέσεις...
επιβεβαιωνουν και οι ροδιές των προηγουμένων τις επιλογές μου!
και ξεκινάει η πέτρα!
αλλά μιλάμε για πολύ πετρα!
ΑΑΑΑΑΑΑΑ
ξέχασα να γράψω...
σε κατι λάσπες νωρίτερα (δεν ειναι σα να το ζείτε και εσείς;
εκεί που πατούσα το μαρσπιέ, μου πέφτει το πόδι!
ωωχχχχχ
κοιτάω έλειπε το αριστερό μαρσπιέ!!
σταματάω!
σκεφτομαι, να φυγω;
ξανασκεφτομαι! και αμα κανει κανα 50αρι ευρα; να τα αφησω μεσα στη λάσπη;
αχψαχαχχαχαχαχα
αναστροφή, χέστους χρόνους χέστα όλα, ψαχνω ψάχνω κανα 5λεπτο, το βρίσκω φυτεμενο στη λάσπη!
στη μπανανα, και βουρ!
απο δω και επιετα φιλοι μου το πηγα ολο καθιστός!
αν δεν εχωψ μεση στα 40 μου, αυτο θα φταιει!
ξεκινησα οπως ειπα μετα η πέτρα, και είχε πολύ κοτρώνα!
πιάνωω και εναν γουρουνά π[ου είχε κόψει πολύ, και εγω κατέβενα μαλλιοκούβαρα (κατηφόρα)
το καλό με τις κοτρωνες ειναι οτι δεν υπαρχουν λούκια διοτη το νερο κυλά ανμεσα τους!
οτι δύναμη είχα την έβγαζα στα χέρια!
γκάπα γκούπα, το περναω και αυτό και ερχεται μια φλαταδούρα, 20 χιλιόμετρα απο τον τερματισμό!
δεξιά και απότομη πλαγιά με λούκια ...
κατεβαίνω, τα φρενα δε μπορω να τα ελεγξω!
κοκκαλωνω μη με παρει η κατηφορα...
κάνω κωλοτουμπα απο πάνω και φερνω και 2-3 κουτρουβαλες 4 μετρα πιο χαμηλα απο το μοροτι, το οποιοπ ηταν αναποδα και δουλευε ακομα!
σηκωνομαο αρων αρων και τρεχω με τα τεσσερα!
να προλαβω να σβησω τον κινητηρα μη δουλεψει στεγνα η αντλια του λαδιού!
ελπίζω να το πρόλαβα!
καβαλάω και βούρ!
επιτέλους τερμάτησα!
γραφουν τον χρόνο μου, βγάζω το κράνος, και με μπουκώνουν μια πανσετα (ψηνανε και εκει)
αλλα τοσο ωραια να βλεπεις χαρουμενα πρόσωπα (της οργανωσης) να εχουν ανεβει στο βουνο να κρυωνουν αφιλοκερδως και να ψηνουν και να σε καλοδέχονται με χαμογελα να σε ρωτανε αν εισαι καλά!
κατηφοριζω για την πόλη!
εκει εχω και την μοναδική μου φωτο! ειναι στο κατεβασμα προς Κρηνη!
οι συνήθεις υποπτοι ο Χαρης , ο Κυριος τασουλης και ολοι οι πρωτοι καθονταν(μερικοι ειχαν αλλαξει κιόλας
μα καλα πόσο άργησα;
αφου δε πήγαινε πιο γρηγορα!
ο Αλεκος ειχε πρόβλημα με το καρμπ, και εγκατελειψε!
ο Αντωνης ηρθε αργοτερα!
και τερματίζεις πρώτα εσύ και μετά το μοτόριΑρχικά δημιουργήθηκε από KaTaNaS
20 χιλιόμετρα απο τον τερματισμό!
κοκκαλωνω μη με παρει η κατηφορα...
κάνω κωλοτουμπα απο πάνω και φερνω και 2-3 κουτρουβαλες 4 μετρα πιο χαμηλα απο το μοροτι...
συνέχισε συνέχισε..
FAMOUS LAST WORDS:
"Helmet? I don need no steenking helmet!"
το Σαββατο τερματησα 23ος γενικής, στη κατηγορια μου δε θυμαμαι!
την κυριακη τερματησα 13ος γενικής και 6ος στη κατηγορία μου!
και τελικα ειχα μεγαλη διαγορα χρόνου και στον συμψηφισμό των 2 ημερων με βγαλανε 6ο!
δε το χα παρει χαμπαρι, και εδενα το μηχανακι στο τρευλερ, και ο DOC με φωναξε 3 φορες!
Σταυρος κατανας!
απορω γιατι γελαγανε ολοι!
ουφφφφφφφφφφφ
κουραστηκα, καλυτερα να οδηγεις παρα να γραφεις!
ΟΡΘΙΟΙ ΟΛΟΙ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ KOSDRO
ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ, ΤΟΝ ΑΛΕΚΟ , ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ και την οργανωση!
ευχαριστω τον στουμπι, που με επεισε να βαλω το μικρο ντεπόζιτι, το μεγαλο θα το έκλεγα ίσως και σιγουρα δε θα εστριβα ετσι!
Τι dakar και μ....ες, μπράβο ρε katana, φοβερή περιπέτεια... πολύ ζηλεύω όπως το διάβαζω έτσι
(btw δεν ξέρω τι δουλειά κάνεις αλλά ίσως να το γύρναγες στα διηγήματα..!;!;!;
FAMOUS LAST WORDS:
"Helmet? I don need no steenking helmet!"
για σου ρε Σταύρακα!!!
και μεις ακόμα να γράψουμε για την 2η Περιήγηση Πελοποννήσου... :a13: :a13: :a13:
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση