Ενας γάμος, ένας Πανουργιάς, μια ιδέα, ένα όνειρο ζωής και άλλες τυρολεζικες ιστορίες

**Cpt. Haddock** · 23/07/2008, 21:06

Να έπινα μια καλά θα ήταν....

Ουτε θυμαμαι πόσες ήπια και πόσα λουκάνικα έφαγα

Πάντως έκανα και διάλλειμα για κανονικό (!) φαγητό

(να μη σχολιάσετε τον τιτλο του βιβλίου παρακαλώ...)

Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος.

Όνομα: europe2008resized_295.jpg
Προβολές: 457
Μέγεθος: 58,6 KB
ID: 137550

**Cpt. Haddock** · 23/07/2008, 21:07

Σας είπα οτι η πόλη ήταν ένα χάλι ε;

Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος.

Όνομα: europe2008resized_298.jpg
Προβολές: 456
Μέγεθος: 63,2 KB
ID: 137551

**Cpt. Haddock** · 23/07/2008, 21:11

.....

Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος.

Όνομα: europe2008resized_299.jpg
Προβολές: 451
Μέγεθος: 61,8 KB
ID: 137552

**Cpt. Haddock** · 23/07/2008, 21:13

Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος.

Όνομα: europe2008resized_304.jpg
Προβολές: 450
Μέγεθος: 42,0 KB
ID: 137553

**Cpt. Haddock** · 23/07/2008, 21:15

εμμμμ...

Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος.

Όνομα: europe2008resized_308.jpg
Προβολές: 455
Μέγεθος: 46,6 KB
ID: 137554

**Cpt. Haddock** · 23/07/2008, 21:17

Η συνέχεια της βραδιάς δε νομίζω να ενδιαφέρει κανέναν

(Ας βάλω μια φωτό απ' το δωμάτιο πάντως

)

Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος.

Όνομα: europe2008resized_314.jpg
Προβολές: 520
Μέγεθος: 61,6 KB
ID: 137555

**Cpt. Haddock** · 27/07/2008, 20:47

Συνεχίζουμε...

Η επόμενη μέρα ήταν ουσιαστικά μέρα επιστροφής. Θα κατέβαινα απο _Bayreuth και μέσω (σχεδόν) Nuremberg θα ξαναέβγαινα στο Grassau για να βρω τον Πανουργια και να κατέβουμε προς Μιλάνο.

.................................

Ειναι σημαδιακό ίσως οτι οτι συνεχίζω την αφήγηση ακουγοντας απο αναμετάδοση της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, την τρίτη πράξη της Οπερας "Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης" του Βαγκνερ, τις πρόβες της οποίας άκουγα την προηγούμενη μέρα έξω απο το "ναό"

"Eva im Paradies" λέει στο τέλος της πρώτης στροφής ο Walther...

Τι σας ενδιαφέρουν άραγε όλα αυτά. Μένω στο θέμα. Μάζεψα τα πράγματα, πρωινό και δρόμο. Με μια μικρή επισκέψη στο "ναό" πάλι

Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος.

Όνομα: europe2008resized_317.jpg
Προβολές: 385
Μέγεθος: 23,3 KB
ID: 137826

**Cpt. Haddock** · 27/07/2008, 21:18

"Αναγκαστικά" θα πήγαινα απο αυτοκινητόδρομο. Βάζω τα εισαγωγικά γιατί το να διασχίζεις, να οδηγείς αυτό το θαύμα μηχανικής αλλά και διαχείρισης που λέγεται Deutsche Autobahn, είναι απο μόνο του μια εμπειρία και όσοι έχετε βρεθεί εκεί καταλαβαινετε για τί μιλάω. Δε μιλάμε απλά για δρόμο, για το παλιότερο δίκτυο αυτοκινητοδρόμων (δεκαετίας 1930), δε μιλάμε απλά για προδιαγραφές. Μιλάμε για ένα ολοκληρωμενο σύστημα διαχείρισης κυκλοφορίας με ασφάλεια (και φοβερή παρακολούθηση όπως διαπίστωσα).

Εάν πετύχετε στο Discovery ντοκυμαντέρ για Αουτομπαν, δείτε το. Οι άνθρωποι ειναι απλά αλλου...

Ειδικά το κομμάτι που βρισκόμουν ειναι απο αυτά που δεν έχουν όρια ταχύτητας (τα οποία οι οδηγοί δε θέλουν ΓΙΑ λόγους ασφαλείας και όπου μπάινουν είναι για λόγους περιβαλλοντικούς). Αλλα σκεφτείτε οτι έχουμε να κάνουμε με οδηγούς που για γενιές τώρα μαθαίνουν να οδηγούν εκεί...

Εκεί που είσαι με 200χλμ στη αριστερή με τις πλαϊνές βαλίτσες και τον τίγρη να ψιλοτρέμει, να παλεύεις με τα στοιχειά

, πρέπει να κάνεις και δεξιά γιατι κατεβαίνει με φόρα το Audi Α6 3.2 Tdi. Το ίδιο και μια Μ5, το ίδιο κι ενα πορσικό...

Γειά σας

Προσοχή θέλει στο θέμα της αυτονομίας γιατι τα χιλιόμετρα φεύγουν με τρελούς ρυθμούς.

Νοτίως Μονάχου βέβαια τα πράγματα έσφιξαν. Η κίνηση αυξήθηκς, ήταν Κυριακή και ευδοκιμούσε το παγκοσμιως εξαπλωθέν είδος των Sunday Drivers...

(το γιατί ενας άνθρωπος που έχει πάρει σύνταξη και έχει ελεύθερο χρόνο, πρέπει ακόμα να προγραμματίζει τη ζωή του με βάση το πενθήμερο είναι ένα απο τα παγκόσμια και άλυτα μυστήρια

)

Η κίνηση πύκνωνε και εγώ ως γνήσιος Ελλην, αδημονούσα και άρχισα τις σφήνες και τις προσπεράσεις, αρκετά κολλητά. Δε με πτόησε το γεγονός οτι δύο φορές μου κορνάρανε (στη Γερμανία για να κορνάρουν ΥΠΑΡΧΕΙ λόγος) και οτι ΟΛΕΣ τις μηχανές που έβλεπα τις προσπερναγα...

Οπότε...

Ενώ πλησιάζω στο Rosenheim και είμαι στη μεσαία λωρίδα, διακρίνω στους καθρέφτες το χαρακτηριστικό ανοιχτό πράσινο των γερμανικών μπατσικών...

Ενιωσα αμέσως οτι ήταν για μενα :rotflmao:

Μου έκαναν σήμα να κάνω δεξιά, σταματήσαμε στο πρωτο παρκινγκ, κατέβηκαν, ζήτησαν τα χαρτιά μου και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:

- Zo, Mr Ztamatis, in Germany it iz not allowed to overtake from ze right
- [αθώα περιστερά] Well.... (ηλίθιο χαμόγελο), maybe I did it once... [/αθώα περιστερά]
- Once iz enough.
- .....
- Zer iz fine you vill have to pay. Ze fine iz 50 euros plus 20 for ze letter we vill send you
-

(ντροπιαστηκα). Ok.

Για να μην τα πολυλογώ, πήραν τα στοιχεία, συμπλήρωσαν, τα έσκασα. Οι τύποι, αψογοι επαγγελματίες, ευγενέστατοι, με χαμόγελο, αλλά και με τρόπο που δε σου άφηνε περιθώριο να "παζαρέψεις". Εικάζω οτι είτε με είδαν απο κάμερα ειτε καποιος οδηγός τους ειδοποιησε (χαφιέδες γκεσταπίτες

).

Αλλωστε το ποσό είναι ευτελές και έχει σκοπό να λειτουργεί αποτρεπτικά, κάτι που το πετυχαίνει. Μετά ήμουν "κυρία"

Το μονο που με ανησύχησε ήταν η ατάκα: "If you do it again I will have to take you off ze highway"

( λες

)

Στο τέλος με παρακάλεσε να προσέχω "ειδικα σήμερα, έχει πολλά αυτοκίνητα, πολλούς γέρους που δε βλέπουν καλά, σας παρακαλώ να πηγαινετε σιγά και να προσέχετε... και οταν προσπερνάτε να αφήνετε τουλάχιστον 1.5 μέτρο απόσταση"

Με τα πολλά άργησα πολύ κι ο Πανουργιάς περίμενε σε αναμένα καρβουνα (και πεινουσε :rotflmao: )

**Cpt. Haddock** · 27/07/2008, 21:23

Βρήκα τον Πανουργιά, τα "'ακουσα" και φύγαμε. Διαδρομή αποφασίσαμε επιτόπου. Θα πηγαίναμε απο αυτοκινητόδρομο έως λίγο μετα το Ινσμπρουκ και μετά απο επαρχιακό θα βγάιναμε St. Moritz, Malojapass, Leco, Milano.

Μια ιδέα για το τι χάλι μας περίμενε...