
Δημοσιεύθηκε αρχικά από
Δεινόσαυρος
Way more than enough data. In fact, data overload may be the root cause of the problem.
Και για να τα κάνω λίγο πιο λιανά:
ΚΑ-ΝΕ-ΝΑ απόλυτως πρόβλημα δεν είχαν οι ιδέες του Βαρουφάκη.
Όλα θεωρητικά που έλεγε μπορούσαν να είχαν ισχύσει. Και για την ΕΚΤ και για τα IOU και τα πάντα.
Αλλά μπορούσαν να είχαν ισχύσει μόνο αν υπήρχαν τα κότσια από πίσω να τα στηρίξουν. Που δεν υπήρχαν βέβαια, ούτε για αστείο του αστείου.
Για να έχουν φερεγγυότητα οι θέσεις του Βαρουφάκη (και γενικά της Ελλάδας) έπρεπε να έχει την ίδια φερεγγυότητα ο λόγος του Βαρουφάκη (και γενικά της Ελλάδας).
Αλλά όλοι αυτοί οι λεονταρισμοί δεν είχαν την παραμικρή ουσία να τους στηρίξει και γι αυτό απέτυχαν. Αν όλα αυτά που λεγόσαντε, περί δημοκρατίας κα @@ καπαμά, και αντίστασης στην Ευρώπη είχαν την παραμικρή ουσία, το θέμα θα είχε εξελιχθεί αλλιώς. Άλλα για να προτάξεις τέτοια ρίξη πρέπει - τουλάχιστον - να είσαι διατεθημένος να υποστείς και επακόλουθα.
Ο πολεμιστής δεν πάει στον πόλεμο με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος αλλά σας παρακαλώ μη με σκοτώσετε, ΟΚ θα κάνω ο,τι πείτε!!!». Μπορεί και να σκοτωθεί. Μπορεί και να νικήσει. Το αποτέλεσμα θα φανεί πάνω στη μάχη. Αλλά ο Τσίπρας εκμεταλέυτηκε την πασήγνωστη Ελληνική θρασυδειλία, με το παπατζιλίκι οτι δεν υπήρχε @μια στο εκατομύριο@ περίπτωση να αντιμετωπιστεί η μπλόφα. Αυτο χάιδεψε πολλά αυτιά. Δεν είχε ρόλο σε αυτό ο Βαρούφ. Και βασικά το ο,τι δεν είχε ούτε κουβέντα να αντιπαραθέσει ο Τσίπρας ήταν το όλο πρόβλημα. Ήταν ξεβράκωτος, Το ξέραν όλοι. Και του την φύλλαγαν. Όπως ξεβράκωτοι ήταν και οι Έλληνες γενικά που τον ψήφησαν. Από τη στιγμή που δεν μπορούσε να στηρίξει το ΟΧΙ, έπρεπε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να ξαναεπεστρεφε άλλο δημοψήφισμα, «Μάγκες δεν μας έκατσαν , τί κάνουμε τώρα; Ναί σε όλα, ή άταχτη και bye-bye» Βέβαια το τι θα έκανε είχε φανεί ήδη από την βλαμμένη διατύπωση του ΔΨ.
Εδώ λοιπόν κολλάει η Τουρκία. Ο,τι άλλο και να κάνει, τις διεθνείς της θέσεις της προβάλει και με δύναμη και με πονηριά. Δεν έχεις ποτέ την αίσθηση οτι δεν θα δημιουργήσουν προβλήματα αν τους στριμώξεις. Εν αντιθέσει με τους «Έλληνες». Δεν είναι καρπαζοεισπράκτορες. Το σθένος τους και η αφοσίωση τους στο κράτος τους δεν έχει αντίστοιχο στην Ελλάδα. Κάνουν διαπραγμάτευση και χορεύει όλη η Ευρώπη στο ρυθμό του νταουλιού τους. Όπως μόλις είδαμε, για άλλη μια φορα.
ΜΙλάω με πιτσιρικάδες Τούρκους και μου λένε χωρίς να πάρουν ανάσα: «Εγώ θα πέθαινα για τον Ατατούρκ». Γυαλίζει το μάτι τους, και το βλέπεις οτι το εννούν. Ο Έλληνας για ποιόν θα πέθαινε; Για τον φραπέ; Πληζ.
Δεν έφγταιγε λοιπόν κανείς Βαρουφάκης, που εξαπάτησε τον τίμιο πλην αθώο Ελληνικό λαό. Ο όχι-και-τόσο-τίμιος πλήν τέρμα-ντηπ-χαζός Ελληνικός λαός εξαπάτησε τον εαυτό κυνηγόντας την πιο φυγόπονη λύση. Αν δεν ήταν αυτός ο Βαρουφάκης θα υπήρχε κάποιος άλλος.
Και δεν είναι μόνο αυτό! Αν δεν υπήρχε μόνο ένας Βαρουφάκης στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χιλιάδες, θα είχαν υποχωρήσει το ίδιο γρήγορα, άραγε; Μια χαρα λύση είναι το φερέγγυο IOU (λέγε το και γραμμάτιο). Αλλά ήταν ένας φουκαριάρης Δον Κιχώτης σε μια θάλασσα πρώην Πασόκων. Το μόνο για το οποίο φταίει είναι η βλακεία του που πίστεψε οτι οι άλλοι θα τον στήριζαν.
Τώρα για τα υπόλοιπα που ρωτάς σχετικά με σχέση Τουρκίας-ΕΕ, Ευρώ, κλπ, κοντός ψαλμός...