Να εξηγηθω..
Το Σαββατο που περασε, σηκωθηκα το πρωι και εντελως αυθορμητα, ξεκινησα για Επιδαυρο, μονος.Παρ'οτι εχω παει Κορινθο και Ναυπλιο αρκετες φορες δεν ειχε τυχει ποτε να περασω απο εκει να δω πως ειναι.
Πριν απο λιγες μερες ετυχε να παω μια βολτα με τον KaTanaS, και θυμαμαι χαρακτηριστικα που μου ειπε, οτι η Επιδαυρος ειναι ολα τα λεφτα.
Ακουγα και γω απο φιλους και γνωστους, για ωραιες κλειστες στροφες, καλοστρωμενη ασφαλτο και τα λοιπα, και σκεφτηκα οτι πρεπει να αξιζει.
Μεσα στο μυαλο μου, φανταζομουνα μια διαδρομη με ασφαλτο και ορατοτητα σαν το Μπραλο (που δεν ειναι και οτι ιδανικοτερο), αλλα πιο κλειστη.
Ωραια, λεω απο μεσα μου, το SV θα βρεθει στο στοιχειο του...
Φτανοντας λοιπον στην πολυποθητη διαδρομη, αρχισα σιγα-σιγα να ξενερωνω και αυτο γιατι βρεθηκα αντιμετωπος με εναν δρομο καρμανιολα, στενο, με αυτοκινητα να πηγαινουν οπως τους καπνισει, χωρις ορατοτητα (φοβερα επικινδυνο για καποιον που δεν εχει ξανακανει την διαδρομη),και με εναλλαγες καλης και σκαρτης ασφαλτου, και αρκετη υγρασια, κατα διαβολικη συμπτωση, στα φρεσκοστρωμενα κομματια μονο.
Στα πρωτα κιολας χιλιομετρα σταματησα, εκανα αναστροφη, και εφυγα...
Βεβαια εγω καλυψα ενα μικρο κομματι αυτου του δρομου, οποτε δεν εχω την γενικοτερη εικονα,.. δεν ξερω ισως παρακατω να βελτιωνοταν η κατασταση, αλλα οπως και να εχει ηταν μια διαδρομη που μαλλον για μενα ηταν ακαταλληλη.
Γυρνωντας, εβλεπα ορδες απο Ντουκατι στην κυριολεξια, αλλα δεν ειχα πλεον ορεξη ουτε να τους παιξω τα φωτα....
Δεν κατακρινω κανεναν που αποφασιζει να ξεδωσει στην συγκεκριμενη διαδρομη, καταλαβαινω οτι ειναι μια προσιτη αποσταση για εναν Αθηναιο, και οχι μονο,αλλα εγω μονος μου δεν την ξανακανω.
Επιστρεφω παλι σε αυτα που μου ειπε ο Σταυρος, (KaTanaS), σχετικα με την εμπειρια του στα Μεγαρα, με ενα μηχανακι που πολλοι θα εκριναν ακαταλληλο, και με την σειρα μου αυτοφασκελωνομαι.
Μαλλον μονο για Σουνιο ειμαι σε τελικη αναλυση... γαμωτο.