...σας πω μια ιστορία αγάπης...
Ήταν μια Πέμπτη απόγευμα, 4 μέρες μετά από έναν άσχημο χωρισμό μιας σχέσης 4.5 χρόνων. Η ψυχολογία, όσο και να προσπαθούσες να τα δεις θετικά, ιδιαίτερα πεσμένη και τίποτα δε μου άρεσε. Μετά το έργο, είπαμε να πάμε μια βόλτα στο Αλλού για να παίξουμε σαν παιδιά και εμείς. Έξω από το Αλλού παρκαρισμένο ένα 600RR. Κόκκινο. Πρώτη φορά το έβλεπα από κοντά. Πολύ όμορφο. Αλλά από 600 να πάω σε 600? Δε νόμιζα ότι άξιζε τον κόπο, άλλωστε δεν ήθελα να αλλάξω το μηχανάκι μου σώνει και καλά, απλά το είχα ήδη 3 χρόνια και δεν ήθελα να παλιώσει πολύ για να μη χάσει αξία. «Αν το έβγαζε αυτό σε 1000, το έπαιρνα τώρα» είπα. «Μα το βγάζει, τώρα το είδα σε ένα περιοδικό στο περίπτερο» απάντησε ο αδελφικός μου φίλος και μηχανικός μου.
Γρήγορα η επίθεση στο περίπτερο, αγορά του περιοδικού και χάζι στις φωτό από την έκθεση που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά. Μα ήταν χρώματα αυτά για 1000άρι? Άσπρο? Πάντως ήταν αυτό ακριβώς που ευχήθηκα και το μόνο που έμενε να το βρω σε χρώμα που να μου αρέσει.