Είναι να φυγω ταξίδι Κυριακή πρωί.
Σάββατο πρωί μου χαλάει η αλυσίδα, αλλαγή στα γρήγορα μονο αλυσίδα, μια κινεζιά με ασφάλεια,στο γυρισμό, δηλαδή μετά από 500+500 χλμ, θα αλλάξω όλο το σετ με κάτι σοβαρό.
Ξεκινάω Κυριακή πρωί, με άδειο ντεπόζιτο, σταματάω να φουλάρω στην ιερά οδο, στο τελευταιο bp δεξια πριν βγω Δαφνί.
Στα 2 χιλιόμετρα είμαι μούσκεμα, έχω ξεχάσει να αφαιρέσω την επένδυση από το μπουφάν.
Σταματάω στο γνωστό σταθμο/περίπτερο, βγάζω την επένδυση , τη σφηνωνω στο χταπόδι που έχω επάνω από τη μπαγκαζιερα και εύχομαι να μην την παρέι ο αέρας. Στα διυλιστήρια συνειδειτοποιω ότι δεν έχω τσιγάρα, 2η στάση στον Ασπρόπυργο για τσιγάρα και by the way χτυπάω κι έναν καφέ.
Έχω φύγει ήδη 1 ώρα και είμαι ακόμα Ασπρόπυργο.
Δε γαμιεται, αδειούχος είμαι, δε βιάζομαι.
Συνεχίζω σε ρυθμό συνταξιούχου flower Power, περνάω Κόρινθο, στριβω για Τρίπολη.
Λέω να ανοίξω λίγο το γκάζι, αλλά έκπληξη, μετά τις 7000 στροφές κομπιαζει, ζοριζεται, πάει μέχρι 100 kmh και μπουκώνει.
Μέχρι εκεί πάει. 100-110 και τέλος. Σκέφτομαι μπουζί, σκέφτομαι φιλτρο αέρα, ασχετος είμαι, σκέφτομαι ο,τι μαλακια θέλω.
Τι να κανω, συνεχίζω μέχρι Αρτεμισιο και σταματάω για καφέ. Διαδρομή 1,5 ώρας και ήμουν ήδη 3 ώρες στο δρομο. Βλέπω ένα παλικάρι να έρχεται με στολή με μπότες , του λέω καλημέρα, φαίνεσαι να κατέχεις από μηχανάκια, να σε ρωτήσω κάτι?"
Του λέω τα συμπτώματα, μου λέει ότι του πάει το μυαλό σε μπουζί, η σε σκουπιδακι στο καρμπυρατέρ.
Αν είναι σκουπιδακι μου λέει, προσπάθησε να το πας στον κόφτη για 4-5 χλμ.
Το δοκιμάζω, τίποτα.
Συνεχίζω τσούκου τσουκου το ταξίδι με 80 χαω, κάπου μετά τη Σπάρτη σταματάω για βενζίνη. Υπολογίζω ότι είχα δεν είχα 2-3 λίτρα μέσα.μπορει και λιγότερο.
Σταματάω, γεμίζω, πίνω καφέ, και ξαφνικά το μηχανάκι πετάει. Ούτε μπουκωματα, ούτε τίποτα.
ΒΡ, θα επανέλθω.......