Ολόκληρη την εβδομάδα παρακολουθούσα τον καιρό και ήλπιζα να μη βγουν αληθινές οι προβλέψεις ώστε να μπορέσω να παρευρεθώ στην πανελλήνια συνάντηση του Ncclub Hellas.Το βράδυ του Σαββάτου τα πράγματα εξακολουθούσαν να δείχνουν χάλια ειδικά απο τη Λαμία και πάνω αλλά και γενικότερα σε ολόκληρη την Ελλάδα.Μέχρι και στην Ερμιονίδα που σπάνια την πιάνει βροχή έδειχνε και εκεί πέρασμα απο καταιγίδες.Δεν το έβαλα κάτω και είπα να πάρω την τελική απόφαση το πρωί της Κυριακής που θα ξύπναγα.Αν τα πράγματα έδειχναν ακόμα χάλια θα ήταν μια απο τις σπάνιες Κυριακές που θα έμενα σπίτι χωρίς να φύγω.
Ξυπνάω το πρωί της Κυριακής και μπαίνω να δω τον καιρό για να ξεκινήσω για Ράχες έστω απο Εθνική.Τζίφος,εξακολουθούσε και έδινε βροχές απο τη Θήβα και πάνω για το υπόλοιπο της μέρας.Κλείνω το τηλέφωνο και ξαπλώνω λίγο ακόμα,κάτι όμως μέσα μου με έτρωγε.Ξανανοίγω μετά απο κανά μισάωρο να δω καιρό στην Εύβοια που είχα συνειδητοποιήσει ότι δεν είχα προσέξει καν μιας και περίμενα-ήθελα να έχει καθαρίσει ο καιρός απο τη Λαμία και πάνω.
Παρατήρησα ότι ο καιρός στη Νότια Εύβοια έδειχνε καλός χωρίς καθόλου βροχή όλη μέρα.Με σύννεφα μεν αλλά μέχρι το μεσημέρι,μετά έδειχνε οτι καθάριζε.
-''Πάλι Κάβο Ντόρο?'' σκέφτηκα προς στιγμή.Είχα γυρίσει 3 χρόνια πριν την περιοχή και αναρωτιόμουν αν είχε να μου δώσει κάτι περισσότερο.Θα μου πει καποιος,το να κάτσω σπίτι στη βροχερή Αθήνα ήταν καλύτερη επιλογή απο τη Νότια Εύβοια?Ε μάλλον όχι...
Έτσι λοιπόν ξεκίνησα για τη Νότια Εύβοια οδικώς και κοντά στο Μαρμάρι έκανα μια σύντομη στάση για να τσιμπήσω κάτι πρόχειρο.
Χαμηλά το Πόρτο Λάφια
Συνέχεια μετά την Κάρυστο απο τον παραλιακό δρόμο προς τον Μπούρο.Ο καιρός δείχνει φορτωμένος αλλά είναι εντυπωσιακό το πως απο ένα σημείο και κατω είναι πεντακάθαρος.Σαν τα σύννεφα να μαγνητίζονται απο τα βουνά της Εύβοιας και να αποφεύγουν το πέλαγος.Στο βάθος η Τζια με λιακάδα.Όλα δείχνουν ότι και εδώ θα καθαρίσει μέσα στις επόμενες ώρες.
Ακόμη μια ωραία παραλία της νότιας Εύβοιας.
Δύο διαφορετικοί κόσμοι σε ελάχιστη απόσταση
Άφιξη στον Μπούρο με το παράξενο άγαλμα που αναπαριστά έναν κένταυρο και πάνω του μια νύμφη.Δε βρήκα πληροφορίες ή κάτι που να σχετίζεται με την περιοχή.Μάλλον κάποιος καλλιτέχνης λάτρης του Πηλίου θα κατασκεύασε αυτό το άγαλμα μιας και το Πήλιο είναι το βουνό των Κεντάυρων.
Απο εδώ ξεκινά η χωμάτινη περιπλάνησή μου σε μια απολαυστική διαδρομή την οποία είχα ξανακάνει τον Μάιο του 2018.