Κατ αρχήν εδώ δε θα σας πω για τον εξοπλισμό, τη μοτοσικλέτα και τις τεχνικές οδήγησης.
Θεωρείται δεδομένο ότι ο εξοπλισμός είναι δοκιμασμένα αποδοτικός, η μοτοσικλέτα σε πολύ καλή λειτουργική κατάσταση, ενώ όποιος ξεκινάει ένα μεγάλο ταξίδι 5 πράγματα τα ξέρει.
Αν κάτι από τα παραπάνω δεν ισχύει, τότε το μακρινό ταξίδι σας, αρχίζει να μετρά πιθανότητες και αυτό είναι ακριβώς ότι δεν θέλουμε.
Ξεκαθαρίζω ότι όταν λέω μεγάλο ταξίδι δεν μιλάω για Αθήνα Θεσσαλονίκη αλλά για πολλά χλμ και πολλές μέρες.
Το να κάνεις ένα πραγματικά μεγάλο ταξίδι δεν είναι απλή υπόθεση και για να γίνει πρέπει πριν απ όλα να θες να πας .
Εσύ να θες δηλαδή, για κάποιους λόγους που εσύ ξέρεις και για σένα είναι σημαντικοί.
Το ταξίδι δεν γίνετε για να αποδείξεις τίποτε στους άλλους, ούτε για να ξεφύγεις από κάτι.
Το ταξίδι γίνεται για να σε κάνει πιο πλούσιο σε εμπειρίες άνθρωπο. Για να καταλάβεις τον εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου. Για να νιώσεις όμορφα και να ισορροπήσεις σαν προσωπικότητα.
Το πρώτο που πρέπει να οριστεί είναι ο προορισμός και το γιατί θέλω να πάω.
Προσωπικά έχω βρει περιοδικά, εφημερίδες, ντοκιμαντέρ και βιβλία πολύ χρήσιμα.
Άλλοι βλέπουν εικόνες ή ακούνε ιστορίες.
Όλα καλά είναι.
Μετά αρχίζει η εργασία στο σπίτι.
Χάρτες, συλλογή πληροφοριών, ειδήσεις που αφορούν την περιοχή, έλεγχος του κλίματος κλπ κλπ.
Όσα πιο πολλά ξέρεις τόσο καλλίτερα.
Ταξιδιωτικά σε φόρουμ?
Ναι μεν αλλά…
Η υποκειμενική άποψη του κάθε ενός είναι σεβαστή αλλά δεν είναι και καθοριστική.
Στο ταξίδι ο κάθε ένας από εμάς βλέπει «άλλο έργο».
Αυτό συμβαίνει ανάλογα με τις εμπειρίες που διαθέτουμε, την ιδεολογία μας και γενικότερα από όλα όσα καθορίζουν την προσωπικότητα μας.
Άρα?
Το αν θα σου αρέσει ή όχι είναι μια δική σου υπόθεση.
Συχνά οι χάρτες δείχνουν τρομακτικοί.
Δεν μπορείς να διαβάσεις ούτε τι λένε, σε ξένες γλώσσες άγνωστες.
Το έχω νοιώσει συχνά αυτό αλλά το αντιμετωπίζω πάντα με δυο τρόπους.
Οργάνωση και χαμηλά το κεφάλι.
Για την οργάνωση θα πούμε πολλά παρακάτω, οπότε ας μείνουνε στο χαμηλό προφίλ.
Θυμήσου ότι εκεί που πας δεν σε κάλεσε κανένας. Μόνος σου πήγες και οφείλεις να σεβαστείς τα ήθη και τα έθιμα του τόπου. Οφείλεις να σεβαστείς τις αρχές, τους νόμους και γενικά να μη δώσεις ΚΑΝΕΝΑ απολύτως δικαίωμα.
Η ευγένεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Αν βρεθείς με την ακριβή σου μοτοσικλέτα, σε μια περιοχή που βασιλεύει η φτώχια…
ΕΧΑΣΕΣ και δε θα σου φταίει κανένας.
Αν θες και καλά και σώνει να πας σ ένα τέτοιο μέρος, ανάλογα πρέπει να είσαι και να φερθείς.
Κατανοητό?
Κάποτε στη Γιουγκοσλαβία έτρωγα ψάρια (που ήταν πανφτηνά) αλλά ντράπηκα όταν είδα γύρω μου ότι οι άλλοι θαμώνες της ταβέρνας έπιναν ΝΕΡΟ. (και δε μιλάμε γα Αφρική)
Συνοψίζοντας, η κοινωνική σου συμπεριφορά και η προσωπική σου υπόσταση θα καθορίσει και το ταξίδι σου.
Ένα θέμα που λίγοι θα θίξουν είναι η φυσική σου κατάσταση.
Οκ δε χρειάζεται να είσαι και πρωταθλητής ενόργανης αλλά να ξέρεις ότι όσο πιο καλά είσαι με το σώμα σου, τόσο πιο ξεκούραστος θα φτάσεις και πιο χαλαρός.
Υπολόγισε ότι ένα μακρύ ταξίδι θα σου φέρει φυσική καταπόνηση.
Μπύρες το βράδυ και ξενύχτι δεν πάνε μαζί.
Δυο απλά κόλπα.
Το κάπνισμα δε βοηθάει καθόλου. Δυσκολεύει τη κυκλοφορία του αίματος με ότι αυτό συνεπάγεται.
(Μυϊκές φλεγμονές, κράμπες, πονοκεφάλους κλπ κλπ)
ΑΝ προσθέσεις και την προβληματική αναπνευστική λειτουργία
και τις στάσεις για τσιγάρο…
Πέτα το ρημάδι!
Αν δε μπορείς να γυμναστείς ή δεν θέλεις, ένας καλός διαιτολόγος μπορεί να σου κόψει πολλά κιλά, πράγμα που θα είναι ευεργετικό για τη μέση και το γόνατα.
Όσο κι αν ακούγεται παράξενο Πιλάτες μπορούν να κάνουν περίπου όλοι.
Ένα πράγμα που με βοήθησε πολύ στην πολύωρη οδήγηση ήταν το CSS. Όχι γιατί έγινα γρήγορος αλλά γιατί σταμάτησα να παλεύω με τη μοτοσυκλέτα εξοικονομώντας ενέργεια.
Έμαθα και πολλά άλλα εκεί, που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια.