Σκύλος αέσποτος ηρωϊκός αλητάμπουρας και αναρχοαυτόνομος εναντίον αλχημείου μηχανόβιου νυκτόβιου αναβάτη... σημειώσατε 1!
Εμ τι τις ήθελες και συ τις γλύκες χρυσέ μου;
Γύρω στις 11 το βράδυ επιστρέφω ο καλός σου από βιαστική δουλειά στο κέντρο της πρωτευούσης. Μία που πάω και μία που γυρνάω φτάνω πλατεία Πλααστήρα, του μεγάλου στρατηλάτη του νικητούς της μικρασίας του επονομαζόμενου και "μαύρου καβαλάρη". Φτάνω στην πλατεία κάνω αριστερά για να βγω σε γνωστό δρόμο όπισθεν του παναθηναίκού σταδίου. Κι εκεί στη γωνία έτοιμος ο κόπρος μεσαίου μεγάθους να εφορμήσει εις εμέ τον άμοιρο.
Τον κιαλάρω καταλαβαίνω ότι έχει ετοιμασθεί ο κόπρος για όλα καθώς έχει πάρει το ύφος το "με ενοχλείς με το χρέπι σου θα σε τιμωρήσω", οπότε κόβω αρκετά ταχύτητα και με το που φτάνω δίπλα του του κάνω:
"άχου το τι ναι μωρέ τι γλυκούλης που είσαι".
Τσάμπα το σάλιο που ξόδεψα χαλάλι πήγε και το γλύψιμο. Έχετε ακούσει το "χραπ τον κάνει ο καραχαρίας";
Ε μόνο που σε εμένα ήταν κόπρος.
Αρρρρ κάνει ο κοπρίτης και αρπάει το εμβούτιον μου!
Φτάνω σπίτι κατεβάζω παντελόνια... είμαι περήγανος κάτοχος ενός μικρού σημαδιού κυκλικού με δοντάκια στο δεξιό μπουτάκι μου.
Κόπρε... δεν είσαι οκ α όλα κι όλα. Δεν ξηγήθηκες σωστά
Απάντηση με παράθεση
)
) 
