ΑΔΕΙΑ
Η μηχανή μετά από servis, και διάθεση για πολλά χλμ.
Προορισμός, ΚΡΗΤΗ.
Ξεκινάμε με τα απαραίτητα ρούχα.
Λογικά σε μια τσάντα η ένα τακ μπακ των 50-60 λίτρων είμαι εντάξει.
ΛΑΘΟΣ μέγα.
Υπάρχει και γυναίκα συνταξιδιώτης.
Έτσι λοιπόν τα 70 λίτρα του τακ μπακ και τα 80 + 80 στα σαμάρια, μας κάνουν ένα σύνολο 230 λίτρα, συν η σκηνή στην σκαρίτσα.
Άντε λέω χωρέσαμε.
Βάζουμε τα μπουφάν τα κράνη μας και βάζω μπροστά την μηχανή.
Άντε ανέβα να φύγουμε, έχουμε αργήσει.
Ανεβαίνω ντε, κάτσε να βολευτώ.
Τι είναι αυτό?
Έλα μωρέ μια τσαντούλα είναι στο χέρι θα την κρατάω δεν σε εμποδίζει.
Δεν ξέρω την χωρητικότητα της τσάντας αλλά έμοιαζε σε όγκο με το σακίδιο εκστρατείας του στρατού.
Όπως ζυγίζω την μηχανή για να βάλω πρώτη, υπολογίζω το βάρος μας συνολικά στα230 με 250 κιλά +220 η μηχανή, έπρεπε να έχω το νου μου μην περάσω γέφυρα με όριο τονάζ.
Ξεκινάμε με το καλό, και μετά της πρώτες δοκιμές να δω τι κάνουν τα φρένα με τόσο βάρος, βουρ για Πειραιά.
Για μας το ταξίδι ξεκινά από το καράβι. Δεν είναι ταξίδι, είναι κρουαζιέρα μέχρι τον προορισμό.
Διαλέγω λοιπόν το βραδινό καράβι έτσι ώστε να είμαστε πρωί στα Χανιά.
Πιάνουμε ένα ωραίο τραπεζάκι με θέα, και τσιμπάμε κάτι, γιατί, (δεν πρέπει να ταξιδεύεις με άδειο στομάχι ) έτσι έλεγε η μάνα μου. Είχε και ένα ωραίο γύρο το μπαρ στο κατάστρωμα, είδα και κάτι παγωμένα ποτήρια στο ψυγείο του, ε! ξεφύγαμε λιγάκι.
Μετά από ένα ελαφρύ (?)δείπνο και αφού απολαύσαμε την φεγγαράδα, καιρός για ύπνο γιατί, έχει αγώνα από αύριο