Πριν από δύο enduro-σεζόν αποφάσισα να αγοράσω ένα φτηνό enduro για προπόνηση και χαβαλέ έτσι ώστε να το χαίρομαι χωρίς τύψεις (ως έσπασα το πλαστικό ή πώωωωω το γρατσούνισα κλπ) η επιλογή ήτανε ένα RMX250R του 93 από γνωστό όπου το είχε πρώτο χέρι και σε πολύ καλή κατάσταση ..
Πραγματικά το μοτοσυκλετάκι ήτανε παιχνίδι και καμιά σχέση με τα βαριά τετράχρονα που είχα συνηθίσει μέχρι τότε (ΚΤΜ620SC κλπ).
Στα μέσα του προηγούμενου χειμώνα ήρθε το πρώτο κόλλημα (πράγμα φυσιολογικό και δίχρονο καθαρόαιμο) οπότε κατέβηκε κινητήρας και αλλάχτηκαν όλα!!!! (πιστόνια βαλβίδες χιτώνιο κλπ) και με την ευκαιρία και λάστιχα γρανάζια εν όψη της νέας σεζόν.
Σε μία χωμάτινη βόλτα από τις τελευταίες περσινές παρέδωσε πνεύμα η λαστιχένια βάση του καρμπιρατέρ με αποτέλεσμα να μείνει η μηχανή στην Χασιά, και να την πάρω την επόμενη μέρα από το βουνό με την βοήθεια του φίλου Val-de-mparierino.
Πάλι στο μάστορα για αλλαγή του ανταλλακτικού και ενώ έπρεπε να πάω να το πάρω, βροντάω στην πίστα στα Σπάτα και είναι 3 μήνες εκτός
Την Κυριακή που πέρασε, αποφάσισα να πάω την πρώτη μου προπόνηση-βόλτα να δώ κατά πόσο θα αντέξει το πόδι με τα τιτάνια και κατά πόσο θα με ενοχλήσει.
Κανονίζω με τον φίλο συνendura συνεργιατζη να αλλάξουμε λάδια-υγρά φρένων και γενικά να τσεκάρουμε το μηχανάκι μια και είναι 4 μήνες σε ακινησία.
Όλα καλά, Σάββατο πρωί πάω να το παραλάβω, κάποιες τελευταίες ρυθμίσεις στο καρμπιρατέρ και την κάνω. Είχα ξεχάσει πόσο ποροτικός είναι ο θόρυβος από το δίχρονο καθαρόαιμο μοτέρ, αλλά το RMX είχε άλλη γνώμη
Στο δεύτερο φανάρι κάνει ένα τσούφ και σβήνει!!! Η μανιβέλα κόκαλο δεν πήγαινε ούτε χιλιοστό κάτω!!!! Μεγάλη πίκρα μια και 3.5 μήνες τώρα σκέφτομαι λάσπη και (δεν το λέω γιατί είναι ακατάλληλο)
Σπρώχνοντας πάω πίσω στο συνεργείο, ανοίγουμε το καπάκι του βολάν και . ΝΤΟΙΝ!!!!! Έχει ξεκολλήσει ο ένας μαγνήτης, έχει κουρέψει τα πηνία των φώτων (ευτυχώς μόνο αυτά και όχι του κινητήρα) και έχει σφηνώσει το βολάν.
Μόνο τα κλάματα δεν έβαλα εκείνη την στίμη, μεγάλη πίκρα.
Η ζημιά δεν είναι μεγάλη (νέο βολάν περιέλιξη πινίων) αλλά όλο το υπόλοιπο ΣΚ δεν μιλιόμουνα, το αποκορύφωμα το Σάββατο το απόγευμα με παίρνει τηλέφωνο μέλος της λασπο παρέας μου και μου λέει ότι κανονίστηκε βόλτα, θα πάνε με τα τρειλερ μέχρι τον Μαραθώνα και θα λιώσουνε εκεί και καπάκι μπριζόλες στο σπίτι ενός φίλου.
Κόντεψα να φάω το τηλέφωνο.
Τώρα γιατί σας τα λέω αυτά? Γιατί θέλω να πώ σε κάποιον τον πόνο μου που με καταλαβαίνει μια και η κυρία Julius όταν έμαθε το συμβάν μόνο πάρτι δεν έκανε
Μπουυυυυ χου χου χου, λιγμ