Καλησπέρα στην παρέα. Μοιράζομαι εμπειρία.
Προχθές στις 18.02.15 στα τελευταία χιόνια στην Αττική βρέθηκα να τελειώνω ενα ραντεβού στις 23:00 στον Βύρωνα και έπειτα να κατευθύνομαι για Μαρκόπουλο μέσω Κατεχάκη / Α.Ο στην Περιφερειακή Υμηττού. Πληρώνω τα 1.25€ (μοτοκάρτα) στις 11:10 όπου και ξεκίνησε να χιονίζει καλά. Τι όμορφα! Λέω απο μέσα μου ικανοποιούμενος με την προνοητικότητα μου να φοράω μπότες, γάντια, επιγονατίδες, μπουφάν και όλα τα τριβόλια. Ο δρόμος γυαλί με το χιόνι ακόμα στις άκρες του. Οι φωτεινοί σηματοδότες ειδοποιούσαν πως γίνεται ρίψη άλατος και όλα αυτά τα ωραία "Ευρωπαϊκά". ΟΚ λέω Αττική Οδός με γαμώ τσι ασφάλτους και γω με ΟΝ-ΟFF ημιτακουνάτο (Tenere με Sahara) τι διάολο;
Το χιόνι όλο και πύκνωνε και ο δρόμος όλο και άσπριζε. Λέω απο μέσα μου - μην κόβεις και πολύ και το φοβηθείς, όλα στο μυαλό είναι. Έτσι έπιασα και κάτι κατοστάρες που τις μετάνιωσα στην 1η επιβράδυνση και έπεσα τελικά στα μαξ 50χλμ/ώρα με 2α, 3η το πολύ.
Ε; 11:15 δεν έβλεπα μπροστά μου απ'τα χιόνια και ξεκινήσανε και οι κατηφορικές στροφές. Τα ΙΧ με προσπερνούσανε αναγκάζοντας με να βγαίνω δεξιά στο απάτητο και γενικά να αρχίζω να νιώθω αυτό που λέμε άβολα.
Λίγο πιο κάτω βρίσκω εναν τύπο σταματημένο με ενα Kawa 650 δικύλινδρο σλικάτο. Σταματάω (εκεί και οι φωτό) του ανάβω τα αλάρμ να τον βλέπουνε και του λέω να ακουλουθήσει τη ροδιά μου. Ταχύτητες 5-15χλμ/ώρα τώρα πια - ίσα που τσουλάγαμε. Ένιωθα πως 1 μοίρα να στρίψω το μηχανάκι θα πέσω. Το χιόνι παιδιά απο άλλο τόπο - τόσο πυκνή χιονόπτωση στο Καρπενήσι θυμάμαι. Αναγκαστήκαμε να ανοίξουμε πια τις ζελατίνες απο τα κράνη γιατί ήταν κάτασπρες και δεν βλέπαμε Χριστό. Κόντρα φώτα, νερά, χιόνια, προσπεράσεις στο τσίμα τσίμα και άγχος στο μάξιμουμ.
Μετά απο ξύλιασμα σοβαρό φθάσαμε στον Alpha λίγο πριν τα μεσάνυχτα όπου και παρκάραμε εκεί για προστασία. Κοίτα λέω περιπέτεια στα καλά του καθουμένου;
Πάντως μου έμεινε και η αίσθηση πως είχα κι άλλα περιθώρια αλλά ο "φόβος" με κυρίεψε με την έννοια πως ήμουν ψυλλιασμένος πως θα βρεθώ ξάπλα εκεί που δεν το περιμένω και να σέρνομαι μαζί με τα μέταλλα. Σαν εμπειρία πάντως καλοδεχούμενη αν και φορτική. Απορώ αυτοί που ταξιδεύουν χειμωνιάτικα στον Βορρά πως την παλεύουν;