Μετά από αρκετά χρόνια (από το 1993 αν θυμάμαι καλά) που την είχα παρατημένη και σε κομμάτια, παρακινούμενος κι από άλλα αντίστοιχα θέματα εδώ στο forum αποφάσισα να την αναστήσω.
Το 1992 το Δεκέμβριο είχα μία στενή επαφή με αυτοκίνητο, που μου την στράβωσε λίγο στο πίσω μέρος και ανέδειξε κι άλλα προβληματάκια που ήθελαν αποκατάσταση.
Αυτά συνέβησαν τρεις μήνες περίπου αφού η μοτοσυκλέτα είχε βαφεί και ανακατασκευαστεί, σε χρώμα το οποίο δεν συμπάθησα ποτέ.(λάθος επιλογή δική μου) ΒΥΣΣΙΝΙ
Ετσι ήταν τότε
Σκοπός μου είναι να την επαναφέρω σε όσο το δυνατό πιο αυθεντική κατάσταση, βελτιώνοντας ότι προβλήματα άφησε πάνω της ο χρόνος, το αυτοκίνητο και οι προηγούμενοι κάτοχοι, που εκτός από αυτόν που μου την είχε ΧΑΡΙΣΕΙ το 1980, μου είναι άγνωστοι.
Flashback
Ένα σοβαρό θέμα ήταν στο πλαίσιο. Η θήκη του πίσω αριστερού αμορτισέρ, είχε στραβώσει προς τα μέσα μαζί με τους σωλήνες του σκελετού στο επίπεδο πίσω από τον (νοητό) άξονα του ψαλιδιού. Αυτό αποκαταστάθηκε χρησιμοποιώντας γρύλο ανάμεσα στις θήκες, ζεσταίνοντας με ασετυλίνη τους σωλήνες στα σημεία που είχαν ''πάρει''.
Εννοείται ότι η μοτό είχε λυθεί.
Δεν ήταν όμως το σοβαρότερο.
Ξύνοντας και καθαρίζοντας το σκελετό ανακάλυψα ρωγμές στους παράλληλους σωλήνες πίσω από τις κάτω βάσεις του κινητήρα και αποφάσισα ότι το πιο σωστό θα ήταν να αντικατασταθούν με νέους μιας και εκτός από ρωγμές, ο αριστερός ήταν κακοποιημένος από το χτύπημα.
Επίσης υπήρχε κι ένα θεματάκι με τα στοπ του κεντρικού σταντ που ήταν αυτοσχέδια κι έπρεπε κι αυτά να πάνε στον αγύριστο.
Αρχισε λοιπόν το κόψε -ράψε.
Κόπηκε πρώτο το δεξί τμήμα από την βάση του κηνητήρα και πίσω έως το σημείο κάτω από τον άξονα του ψαλιδιού και αντικαταστάθηκε με σωλήνα χωρίς ραφή, ίδιας εξωτερικής και εσωτερικής διαμέτρου. Συγκολλήθηκε στα άκρα με ηλεκτροσυγκόλληση ηλεκτροδίου αφού εσωτερικά στο πίσω άκρο πέρασα μικρό κομμάτι σωλήνα σχεδόν εφαρμοστά. Το εμπρόσθιο άκρο φοριέται μέσα σε σωλήνα μεγαλύτερης διαμέτρου.Κολλήθηκε και η βάση του μασπιέ.Αυτό έγινε περίπου το 1997. Τότε αγόρασα το CANYON και άρχισα να ασχολούμαι με άλλα προβλήματα
Κατόπιν ο σκελετός ασταρώθηκε και αποθηκεύτηκε. Το παράτησα.
Τον ξανάπιασα πάλι φέτος τον χειμώνα όταν άρχισα να τρίβω τα εξαρτήματα ώστε να τα βάψω ξανά στο μαύρο χρώμα που πιστεύω ότι είναι και το πιο ταιριαστό για την συγκεκριμένη μοτό. Βρήκα και κομμάτι σωλήνα υψηλής πίεσης χωρίς ραφή, που δεν μπορούσα να βρω πουθενά στην διάμετρο που ήθελα, οπότε μπορούσα να συνεχίσω την επισκευή του πλαισίου.
Έκοψα λοιπόν και το αριστερό τμήμα και το αντικατέστησα με το νέο που το κόλλησα με MIG. Έχει κολληθεί μόνο στην πίσω πλευρά και απ'ότι δείχνει μάλλον πέτυχε. Κολλήθηκε και η βάση του
αριστερού μασπιέ.
Η ραφή συγκόλλησης