Παρασκευή 26/1 πέφτει τηλέφωνο από φίλους που με καλούν να πάω Καρδαμύλη. Προβληματίζομαι αρκετά για το τι θα κάνω γιατί είναι και η πίτα του ΜΟΤΟ, αλλά τελικά αποφασίζω να πάω με την παρέα.
Δυστυχώς τα υπόλοιπα παιδιά δεν έχουν μηχανή εκτός από έναν, οπότε πήρα αμάξι. Ραντεβού μετά τη δουλειά για να πάμε Καλαματά κι από 'κει Καρδαμλύλη. Κάποια παιδιά έχουν φύγει ήδη οπότε σαν σημείο συνάντησης η Καλαμάτα (να μην σχολιάσω καλύτερα) και συγκεκριμένα παραλία.
Αφού μαζευτήκαμε κατά τις 7:30(εμείς κάναμε δυόμιση ώρες, μου ειπαν οτι πήγα γρήγορα) πάμε στο σπίτι ενός απ τα παιδιά για σπίτικό φαγητό, εφοδιασμό και βουρ για το χωριό.
Φτάνουμε Καρδαμύλη και με το που ανοίγω την πόρτα απ' το αμάξι ο πρώτος ήχος που άκουσα ήταν Θάλασσα..... μαγεία!!! Έκλεισα τα μάτια για ένα πεντάλεπτο και αφέθηκα στον ήχο της, που τόσο μου είχε λείψει.
Φωτογραφίες απ την πρώτη βραδιά λέω να μην βάλω καλύτερα.
Η νύχτα είχε αρκετό ποτό, αρκετά επιτραπέζια, κιθάρα με έντεχνα τραγούδια περισσότερο και φυσικά θεατρικό-σκετσάκια. Τα γέλια μας πρέπει να τα άκουσε όλο το χωριό
Κατά τις 7 πέσαμε και καλά για ύπνο ευτυχώς γιατί θέλαμε να πάμε Μάνη.