Πρέπει να ήταν δευτέρα η τρίτη πρωί στο δρόμο για τη δουλειά με τη μηχανή (Hornet 600 07')
Κατέβαινα έναν κεντρικό δρόμο της Γλυφάδας 2πλής κυκλοφορίας, αρκετά μεγάλο και απλωτό με 1 και 1 λορίδα στην κάθε κατεύθυνση με πολύ λίγη κίνηση.
Μπροστά και δεξιά μου ένα μαύρο τζιπ audi.
Πήγαινε αρκετά αργά και είχε κάτσει στη μέση του δρόμου, εγώ άκρη αριστερά στη λορίδα μου.
Δίνω λοιπόν γκάζι για προσπέραση απ' τα αριστερά και προς μεγάλη μου έκπληξη κάνει αυτό που πολλοί δυστυχώς κάνουν.
Σκέψη-απόφαση-εκτέλεση-φλάς όλα σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Αποφασίζει ότι στρίβει αριστερά για να μπεί σε έναν παράδρομο και την ώρα που στρίβει βγάζει και το φλάς.
Έχοντας λοιπόν εγώ μαζέψει λίγα χιλιομετράκια για την προσπέραση βρέθηκα στην δυσάρεστη θέση να είμαι στο έλεος του οδηγού μπροστά.
Βλέπω αρχικά την κίνηση ότι πάει για στροφή, βλέπω φλάς, γίναμε.
"Δες με, δες με, δες με"
Ε.....
δε με είδε.
Σκάει πάνω μου στο κέντρο και στην πίσω ρόδα καθώς περνούσα δίπλα του.
Νοιώθω το δεξί μου πόδι που πατούσε το πετάλι του φρένου να χτυπιέται από τον προφυλακτήρα. Πρέπει να πήγαινα με καμιά 80ρα εκείνη τη στιγμή.
Θα ήθελα να πω ότι είμαι οδηγάρα αλλά η αλήθεια είναι οτι απλά κρατήθηκα από τα grips όσο ποιο γερά μπορούσα αναλογιζόμενος μήπως τελικά το ότι δεν πήγαινα ποτέ εκκλησία ήταν λάθος.
Αυτά καθώς μετά από τη μεγάλη πρόσκρουση (και ναι ήταν πολύ δυνατή) η μηχανή πέταξε κώλο αριστερά, λίγο πριν διπλώσει άλλαξε και πέταξε δεξιά και μετά λίγο λίγο σε 5-10 μέτρα ήρθε στα ίσια της μόνη της (?)
Σταματησα 5 μέτρα ακόμα ποιό κάτω, σήκωσα το τζαμάκι μη πιστεύοντας ότι δεν έπεσα αλλά και φοβούμενος να κοιτάξω μία το πόδι, μία τη ζημιά στη μηχανή.
Σταμάτησαν και ότι αμάξια έρχονταν από πίσω και με ρώτησαν "ρε φίλε, τι έγινε μόλις τώρα, είσαι καλά ? Πως είσαι ακόμα όρθιος"
Το μόνο που μπόρεσα να πω ήταν "δεν ξέρω αν είμαι καλά, ο άλλος σταμάτησε? "
"όχι φίλε έφυγε, του κρέμασε ο προφυλακτήρας κι όμως απλά έφυγε..."
Μόλις διαπιστώνω οτι μπορώ να πατήσω το πόδι μου κοιτάω τη μηχανή...δε βλέπω κάτι λάθος πέρα από ένα τσαλακωμένο τελικό εξάτμισης.
Κάνω να ξεκινήσω, όλα φαίνονται καλά. Πάω εκεί που έστριψε το Audi...λούης ο άρχοντας.
Αφήνω τη μηχανή σε ένα συνεργείο που ήταν δίπλα στο περιστατικό, ρωτάω αν έχουν κάμερες που να βλέπουν το σημείο μπας και βρούμε καμιά πινακίδα (άτυχος), και την αφήνω εκεί για έναν έλεγχο πιστεύοντας ότι έχει πάθει χοντρή ζημιά.
Πάω δουλειά σχολάω....."φίλε η μηχανή δεν έχει πάθει τίποτα, καλό δρόμο και προσοχή"
Εν τέλει δεν έχει τόση σημασία ποιός έφταιγε, ποιός δε σταμάτησε κτλ. μπορεί να έφταιγα κι εγώ πατούσα διπλή γραμή και στο σημείο αυτό στρίβουν πολύ συχνά αμάξια, ήμουν κι εγώ βιαστικός και απερίσκεπτος.
Σημασία έχει ότι Η ΜΗΧΑΝΗ !!! με έσωσε από έναν βαρβάτο τραυματισμό πιθανότατα ή κάτι χειρότερο.
Πείτε ότι θέλετε για τις Honda αλλά μετά από κάτι τέτοιο σκέφτεσαι...τι άλλο να ζητήσεις ? όλα τα άλλα φαντάζουν αμελητέα μπροστά στη ζωή σου και την υγεία σου.
Μπράβο λοιπόν στην εταιρία που έφτιαξε μια τόσο μελετημένη και αλεξίσφαιρη μηχανάρα.
1 χρόνο οδηγός μηχανής, ξεκίνησα με αυτή τη μηχανή λόγο έρωτα (φάουλ για πολλούς η 600ρα σπόρ για 1η) και δηλώνω 10 φορές ποιό ερωτευμένος με την επιλογή μου.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΛΕΣ ΒΟΛΤΕΣ
Με προσοχή !!!
Και....μόνο Honda ρεεε