Ξημέρωσε 1η Απριλίου, την ημέρα όπου θα "λέγαμε πολλές αλήθειες" .![]()
Έχω ξυπνήσει κατά τις 9 και πίνω τον καφέ μου. Περιμένω να πάει 10 για να κατέβω προς το πεδίο του Άρεως.
Η ώρα έφτασε, έχω ντυθεί ελαφριά, καθώς έχει λιακάδα και κατεβαίνω να πάρω το παπί. Ξεκλειδώνω το σκουλήκι και βάζω μπρος τη μηχανή. Πάω να ξεκινήσω αλλά το παπί .... ζορίζεται. Μα λέω τι στο καλό έχει γίνει και δεν φεύγει αφού ξεκλείδωσα. Κατεβαίνω και τι να δω ....
το πίσω λάστιχο πίτα. :hypnotize . Βιδάκι δύο πόντων είχε καρφωθεί την προηγούμενη το βράδυ.
Ευτυχώς που ήταν Σαββάτο και ο λαστιχάς μου είναι 10 λεπτά περπάτημα. Το κόβω στην πλάτηκαι πάω περπατώντας. Άλλαξα και τα δύο λάστιχα αφού είχαν φαγωθεί και ήταν στο πρόγραμμα να τα αλλάξω σε 1-2 μήνες. Η ώρα είχε πάει 11.30 και το πεδίο του Άρεως ήταν μακριά.
Ε λέω από μέσα μου, μην πάει χαμένη η μέρα, δεν πάω κατα πάνω αφού η πορεία-διαδήλωση ματεώθηκε ...
Γέμισμα σε βενζινάδικο(Αχαρναί) και πορεία για πάνω...