(Αν το θέμα είναι λάθος παρακαλώ μετακινήστε το στη κατάλληλη ενότητα )
Σκοπός του εν λόγο θέματος είναι να μεταφέρουμε τις εμπειρίες μας από ατυχήματα που είχαμε με τις μοτοσυκλέτες και παραλίγο να μας στοιχίσουν τη ζωή μας . Όχι φυσικά για να τρομάξουμε το κόσμο , ούτε για να ακούσουμε ευχολόγια και περαστικά ...κτλ .
Ο μοναδικός σκοπός είναι να μεταφέρουμε την εμπειρία μας , τα λάθη μας που οδήγησαν στο ατύχημα , και κυρίως το τρόπο που επιβιώσαμε .
(αν πιστεύετε ότι το θέμα τρομάζει ή οτιδήποτε στείλτε το στο καιάδα )
Ανοίγω τη κουβέντα ξεκινώντας με το δικό μου ατύχημα 6 μήνες πριν .
Παρέα 4 μοτοσυκλέτες ανηφορίζουμε από Αγρίνιο προς γέφυρα επισκοπής με προορισμό τα Βρουβιανά εν μέσω γέφυρα Τατάρνας . Περνώντας τη Φράγκιστα είμαστε λίγα χλμ πριν τη Τατάρνα , και μερικές δεκάδες μέτρα πριν το βενζιναδικο για υτους που γνωρίζουν τη περιοχή .
Ο ρυθμός είναι πολύ χαλαρός και για την ακρίβεια για άγνωστο λόγο εγώ έχω χαλαρώσει ακόμα περισσότερο απο τους άλλους 3 , έχοντας μείνει 100 μέτρα παραπίσω τους .
Δεν κυνηγάω να τους φτάσω γιατί ξέρω ότι η Τατάρνα είναι κοντά και έτσι και αλλιώς σε λίγο θα σταματάγαμε . Ακριβώς στο βενζινάδικο έχει ένα κομμάτι ευθείας 500 μέτρων max . Από το απέναντι ρεύμα βλέπω να έρχονται 2 αγροτικά . Τίποτα δεν προμηνύει αυτό που θα ακολουθήσει . 20 μέτρα πριν διασταυρωθώ με το πρώτο αγροτικό , βλέπω το 2ο να φορτώνει γκάζι και να βγαίνει full αριστερά κατά πάνω μου για να κάνει προσπέραση.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά να έχω μία απόλυτη διαύγεια . Οι αισθήσεις μου ξαφνικά λειτουργούν στο 200% . Βλέπω , ακούω και επεξεργάζομαι με 4πλάσσια ταχύτητα . Ο χρόνος παγώνει . Μια κατάσταση 4 sec είναι σαν να την έχω ζήσει για 10 λεπτά.
Είμαι ψύχραιμος , αριστερά είναι το πρώτο αγροτικό και δεν μπορώ να πάω , δεξιά δεν υπάρχει χώρος και μπροστά μου πλησιάζει ένας μεταλλικός τοίχος 2000κιλών και 250 ίππων .
Μένω σταθερός και περιμένω να κάνει τη κίνηση του για να επιλέξω την αντίθετη κατεύθυνση . Όντως κόβει δεξιά σχεδόν ακουμπώντας στο 1ο αγροτικό . Ξεπροβάλει ένας διάδρομος από τα δεξιά μου που δεν με έπαιρνε αλλά έτσι και αλλιώς θα έπαιρνα τα ρίσκα μου να περάσω . Ξεκινώ να στρίβω δεξιά full φρεναριστός , και εκεί είναι που το αγροτικό κάνει τη κίνηση ματ και αλλάζει πορεία κόβωντας και αυτό προς την ίδια κατεύθηνση πλέον .
Δεύτε λάβετε φως εγώ έψελνα από μέσα ... και με όσα κουράγια μου είχαν μείνει προσπάθησα να αλλάξω εκ νέου πορεία στο μηχανάκι αντίθετα πλέον . Λίγο στρίβω εγώ , λίγο αυτός αλλά δεν ήταν αρκετό . Μπααααμμμ , και ξαφνικά πετάω . Θυμάμαι να είμαι στον αέρα και να βλέπω τα πλατανόφυλλα από πάνω μου λες και θα άπλωνα το χέρι να το ακουμπήσω . Καθώς πετάω ακούω το μηχανάκι μου να συνθίβεται και να σέρνεται στην άσφαλτο . Ανατριχιαστικός θόρυβος μεν αλλά εγώ ακόμα πετάω και αναρωτιέμαι τι γίνεται μετά , μιας και δεν έχω καθόλου έλεγχο πλέον της κατάστασης .
Δεύτερο Μπαααμμμ και εγώ στο έδαφος .
Ησυχία ξαφνικά και μία αίσθηση όπως είναι όταν είσαι κάτω από το βυθό της θάλασσας και ακούς τους από πάνω να μιλάνε . Πρώτες σκέψεις : " Μαλάκα Γιώργη αυτό ήτανε , αύριο τέτοια ώρα θα έισαι 2 μέτρα φυτεμένος " .....ανατρίχιασα στην ιδέα , τρόμαξα , και μετά μου ήρθε θλίψη για τα παιδάκια μου .
Όλα αυτά 5 sec υπόθεση . Ξαφνικά οι αισθήσεις μου επανήλθαν , οι μακάβριες σκέψεις έφυγαν μακρυά και καλωσόριζα τον πόνο πλέον που λεπτό το λεπτό γινόταν όλο και μεγαλύτερος .
Ανήμπορός να κουνηθώ , και αφού πλεόν ημουν στο έλεος του Θεού και των δημοσίων υπηρεσιών ( ΕΚΑΒ ...κτλ ) , επιστρατευσα τη τελευταία μου άμυνα για να επιβιώσω . Το χιούμορ .
Με θυμάμαι ξαπλωμένο κάτω να κάνω σχέδια για το μέλλον , να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να επιβιώσει . Να μιλάω για το raid που θα πάρω τώρα με την αποζημίωση , για το 36ωρο που θα έχανα ...κτλ
Η συνέχεια εν τάχει , ασθενοφόρα , 2 νοσοκομεία , 1 χειρουργείο , 5 σπασμένα πλευρά 1 πνεύμονας που γλυτώσαμε οριακά και 1 σπλήνα που την άφησα σουβενίρ στο νοσοκομείο .
Το λάθος μου
αν και τα λάθη είναι το τύπου με το αγροτικό που βγήκε να κάνει προσπέραση ενώ με είχε φάτσα κάρτα μπροστα του , το δικό μου "λάθος" είναι ότι άφησα μεγάλη απόσταση από το γκρουπ μου . Αυτός υποθέτω βλέποντας 3 μοτοσυκλέτες να περνάνε θεώρησε πως δεν υπάρχει άλλη , και βγήκε για προσπέραση .
Αν ήμουν κοντά στο group θα είχα περάσει ατσαλάκωτος .
Πως επιβίωσα
Θετική σκέψη , μελλοντικά σχέδια και χιούμορ . Μην αφήσετε να σας πάρει από κάτω , όσο και αν πονάτε . Μην λυγίσετε στο πόνο , αν πιστέψετε ότι θα επιβιώσετε και πως είστε δυνατοί θεωρώ πως έχετε ένα μεγάλο αβαντάζ να το πετύχετε .