http://www.in.gr/news/article.asp?ln...7&lngDtrID=245
Ο άνθρωπος δεν παίζεται στη βλακεία...
Μήπως όμως η απέχθεια για ένα λαό που υπερψηφίζει εδώ και χρόνια μια πολιτική που έχει καταστρέψει τον κόσμο, έχει πάρει σάρκα και οστά στον εκάστοτε ηγέτη-ανδρείκελο αυτής της χώρας?
Μήπως έχουμε αποπροσανατολιστεί και κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος κατηγορώντας για τα πάντα τους ηγέτες και όχι την πολιτική που κρύβεται πίσω?
Τελικά τί αξίζει στη ζωή μας που φαντάζει σταγόνα στον ωκεανό που λέγεται αιωνιότητα?
Αξίζει να περάσουμε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα αδιαφορώντας για τα προβλήματα που μας παρουσιάζονται και νομίζοντας ότι οι αποφάσεις που παίρνονται μακριά μας δεν μας επηρεάζουν αλλά η σκληρή πραγματικότητα μας αποδεικνύει κάθε μέρα το αντίθετο?
'Η αξίζει σε αυτό το μικρό πέρασμα να αρνηθούμε να γίνουμε θύματα των άλλων και των αποφάσεών τους και να αντισταθούμε να μας καθορίζουν τη ζωή?
Αν υποθέσουμε ότι ανεξάρτητα από θρησκείες κτλ μετά τη ζωή θα έχουμε τη δυνατότητα να σκεφτούμε όλη μας τη ζωή και να την αξιολογήσουμε, σε ποιά περίπτωση από τις δύο παραπάνω θα νιώσουμε καλύτερα ?
Ίσως το πρόβλημα που έχουμε εμείς οι άνθρωποι που είμαστε σκεπτόμενα όντα είναι ότι μπορεί να σκεφτόμαστε για το μετά αλλά δεν σκεφτόμαστε για το έπειτα από το μετά.....και φυσικά δεν μιλάω για μεταθάνατον ζωή και τέτοιες βλακείες αλλά για το οποιοδήποτε πρόβλημα ή την οποιαδήποτε κατάσταση ή απόφαση...
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ανεξάρτητα σε ποιό Θεό πιστέυει ο κάθε άνθρωπος αυτό που γεμίζει τη ψυχή μας είναι η αγάπη και η βοήθεια προς τον άλλο.....
Από 'Περί Μπους ο λόγος ξεκίνησα' και που κατέληξα....
Is this the real life?
Is this just fantasy?
Caught in a landslide
No escape from reality
Open your eyes
Look up to the skies and see
I'm just a poor boy, I need no sympathy
Because I'm easy come, easy go
A little high, little low
Anyway the wind blows, doesn't really matter to me, to me\
Bohemian Rhapsody