Έγιναν οι κύκλοι όλοι την τελευταία 10ετία, λες και έφευγε ένα παιδικό άχτι. Πέρασα δύσκολες και σπάνιες μηχανές, η μια πιο εξαιρετική από την άλλη. Μετά το Xj Diversion 900 (πόσο μου λείπει ακόμα και τώρα) πήγα στο CB400 versionR που επίσης λάτρεψα, ΑΧ250, και μετά τρελάθηκα και άρχισα ένα μπαράζ με Suzuki RF900R και GSXR1100W '93. Για να μείνω άνεργος ενάμισι χρόνο και να πάρω ένα crypton-x135 να μην καιει τίποτα και να γουστάρω, μέχρι να αποφασίσω πως δεν είμαι εγώ για τέτοια. Η κατηγορία που πραγματικά αγάπησα στα 4κύλινδρα που επίσης δεν αλλάζω, είναι τα 400cc, ιδανική για μένα στην Αθήνα και οικονομικότατη σε σήματα ασφάλειες συντήρηση αναλώσιμα, σε σχέση ίσως με τα 600cc που εκεί ανεβαίνει πολύ το πράγμα αλλά βέβαια -να τα λέμε κι αυτά- είναι η κατηγορία που τα μηχανάκια γίνονται μοτοσυκλέτες. 400 λοιπόν. CB400 είχα, και έτοιμος ήμουν να το ξαναγοράσω. Θυμήθηκα πόσο μο άρεσαν τα σπανιότατα XJR. Διαβάζω φόρουμς, τεχνικά, αερόψυκτο το ένα, μπλα μπλα το άλλο κλπ. Στις αγγελίες τίποτα. Μετά από κανα 3μηνο σκέψη ψάξιμο κλπ βρέθηκε η αγαπημένη χοντρούλα μου, σε κατάσταση πολύ καλή και που σιγά σιγά την έφερα στα μέτρα μου. Ερωτευμένος! Πολύ!
Αναρωτιέμαι εάν υπάρχουν άλλοι 400άρηδες πλέον εδώ στο φόρουμ, για κουβέντα και ανταλλαγή απόψεων.
Καλώς βρεθήκαμε ξανά λοιπόν συνφορουμερς!