Να ξεκαθαρίσω πως δεν ανήκω σε κάποια παράταξη και η συγκεκριμένη εξόρμηση είχε καθαρά ιστορικό και φυσιολατρικό χαρακτήρα. Στην άγρια χαράδρα του Φάγκου το 1945 ο Άρης Βελουχιώτης ο οποίος είχε στριμωχτεί με την ομάδα του από σχεδόν 400 άτομα που τον κυνηγούσαν αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει. Τώρα θα μου πει κάποιος '' θα μας τρελάνεις ρε Billy? Πήγες και έκανες σχεδόν 900km βόλτα για να δεις ένα μνημείο ενός κομμουνιστή χωρίς να ανήκεις ούτε στη μία ούτε στην άλλη πλευρά?''
Ναι, ακριβώς αυτό έκανα και δεν ήταν απλώς βόλτα για την πεζοπορία. Διάβασα ακριβώς τον τρόπο που η ομάδα του περικυκλώθηκε και κρύφτηκε σε αυτήν την χαράδρα και είδα με τα μάτια μου πως προσπάθησαν να ξεφύγουν από εκεί κάτω και θα σας τη μεταφέρω με οπτικό υλικό. Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα άνιση μάχη επιβίωσης.
Αυτή τη μέρα περίμενα αρκετό καιρό. Ήταν πεντακάθαρη και μετά από σχεδόν 6 μήνες βρέθηκα ξανά στην καρδιά της Πίνδου. Από παλιά εθνική μέσω Μάνδρας-Θήβας έφτασα στη Ναύπακτο και από εκεί ανέβηκα στην Άρτα και πήρα τον δρόμο για Βουργαρέλι.
Σύντομη στάση στην ευθεία της Θήβας για να αποτυπώσω αυτή τη μαγική εικόνα. Η ώρα ήταν 7.36 το πρωί
Η όμορφη στριφτερή διαδρομή από την Άρτα μέχρι την Άνω Καλεντίνη