Εδώ βάζουμε τα θέατρα και τις παραστάσεις που θεωρούμε αξιόλογες προς θέαση, τις αξιολογούμε και τις σχολιάζουμε.
Παρακαλώ να κρατήσουμε το επίπεδο εκεί που πρέπει.
Και ξεκινάω με τις 3 παραστάσεις που φέτος παρακολούθησα:
1) ''Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν'' στο Θέατρο Άνεσις (Λεωφ. Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι Τηλ: 2107488881 2107488882). Είσοδος 12- 16 ευρώ
Του Τζεφ Μπάρον Διαρκεια : 100'
Σκηνοθ.: Γ. Μιχαλακόπουλος.
Ερμηνεύουν: Γ. Μιχαλακόπουλος, Τ. Ιορδανίδης.
Ο στρυφνός και συνάμα γλυκός ηλικιωμένος συναντά τον φιλότιμο νεαρό και δημιουργείται μια γλυκόπικρη κατάσταση που ταλανίζεται ανάμεσα στην αρτηριοσκληρωτική (πλέον) εμπειρία απο τη μια και την αισιοδοξία απο την αλλη με κοινό τόπο διεξαγωγής του μείγματος το χάσμα των γενεών.
Ένας καταπληκτικός Μιχαλακόπουλος κι ένας ελπιδοφόρος νέος ηθοποιός (Ιορδανίδης).
2) ''Η Ανάκριση'' στο θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3, Αθήνα Τηλ.: 2103636144, 2103644921). Είσοδος 14- 20 ευρώ
Του Πέτερ Βάις Διάρκεια: 105'
Σκηνοθ.: Σ. Τσακίρης.
Ερμηνεύουν: Κώστας Καζακος,Παύλος Ορκόπουλος, Τζένη Κόλλια, Θόδωρος Γράμψας, Γιάννης Γούνας, Μαρία Τζάνη, Εύα Κοταμανίδου, Δημήτρης Καλατζής, Σπύρος Τσεκούρας, Κωνσταντίνος Καζάκος, Κώστας Μπάρας, Ευθύμης Ξυπολυτάς.
Βασισμένο στα πρακτικά της δίκης βασικών στελεχών του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης και εξόντωσης του Άουσβιτς. Ένα δύσκολο θεατρικό έργο στο οποίο δυστυχώς ο θίασος προσωπικά δεν με ικανοποίησε. Φάνηκε στα μάτια μου ασύνδετος και κατώτερος των περιστάσεων. Παρ' όλα αυτα το τέλευταίο δεκαπεντάλεπτο σώζει ολοκληρωτικά την παράσταση αφού ξαφνικα ο θίασος με μια έκπληξη περνάει σε δεύτερη μοίρα και με έναν πανέξυπνο τρόπο η παράσταση γίνεται μάθημα ιστορίας που ξεπηδώντας απο το χτες αγγίζει βαθιά τα σημερινά και πολύ φοβάμαι και αυριανά δρώμενα.
3) ''Η κωμωδία του τυχαίου θανάτου ενός αναρχικού'' στο Θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης (Κυψέλης 54, Αθήνα Τηλ.:2108827000). Είσοδος 12- 18 ευρώ
Του Ντάριο Φο Διάρκεια: 120'
Σκηνοθ.: Σ. Παπαδόπουλος
Ερμηνεύουν: Σπ. Παπαδόπουλος, Χρ. Μπίρος, Ν. Κοτσαηλίδου, Τ. Γιαννόπουλος. Μετάφρ.: Ά. Βαρβαρέσου. Μουσ.: Κίτρινα Ποδήλατα. Φωτ.: Αν. Μπέλλης.
Μία καταιγιστική σάτυρα της εξουσίας με έναν Σπύρο Παπαδόπουλο που σαρώνει πραγματικά! Πήγα ομολογώ επιφυλακτικά εξ' αιτίας του να δω την παράσταση όμως μου επεφύλαξε μια ευχάριστη έκπληξη με την ερμηνία του, η οποία έκπληξη έγινε ακόμα πιο ευχάριστη με την ερμηνεία και του υπόλοιπου θιάσου!
Το έργο γράφτηκε το 1970 για να ασκήσει κριτική στην κατάχρηση εξουσίας του συστήματος δικαιοσύνης της Ιταλίας και της κυβερνητικής διαφθοράς και ο θεατής παρά τα σαράντα και πλέον χρόνια που έχουν περάσει διαπιστώνει τις ομοιότητες με την Ελλάδα του σήμερα.
Τρομερά χαρούμενος που ε΄δα την παράσταση γιατί μέσα απο το κοινωνικό πείραμα που τολμάει προς το τέλος της βγάζει κανείς πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για τον μικροαστικό φόβο της κοινωνίας μας.