Πριν ξεκινησω θα ηθελα να πω σε ολους που εχουν διαφορους ενδοιασμους σχετικα με το αξιζει να μπουν στην πιστα,)εγω ημουν ενας απο αυτους και με διαφορα κολληματα) να τσακιστουν κανονικα λεμε, γιατι ειναι μια εμπειρια εντελως διαφορετικη απο οτι εχουν βιωσει ως τωρα.
Σε πρωτη φαση ευχαριστω τον φιλο Παναγιωτη (zephyr1),που μου εκανε παρεα και με βοηθησε να ξεπερασω το αγχος.
Ευχαριστω το ‘μπουρδελο‘ της Σουζουκι που καβαλαω που παραδοξως δεν εσπασε οταν κατεβαζα απο Δευτερα σε Πρωτη, και που το ειχα στις 9-11.000 στροφες:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
Και ενα συγνωμη στα παιδια που θα με ειχαν πεθασει στην μουτζα στους πρωτους γυρους, (καλα και στους επομενους), που δεν ηξερα αν πηγαινα σωστα η αν επρεπε να κανω αναστροφη και να αλλαξω φορα
Φτανοντας λοιπον κατα τις μιαμιση το μεσημερι, σαν την μυγα μεΖτο γαλα, μιας και εβλεπα χιλιαρια, εξακοσαρια, και κατι Ντουκατια, με αγριες διαθεσεις αρχισα να σκεφτομαι που πα ρε καραμητροοοο.
Αραζω λοιπον πιανω κουβεντουλα και το σκεφτομαι αν θα μπω.
Μετα απο μιση ωρα και ενω ειχα ακομα ενδοιασμους παω τρεχοντας στην γραμματεια να πληρωσω γιατι ειχα αρχισει να το μετανιωνω, και δεν ηθελα να σηκΩθω να φυγω ετσι χωρις να δω τι σκατα γινεται τελος παντων.
Δεν υπηρχαν γκρουπς εκεινη την στιγμη και σεσιονς οποιος ηθελε εμπαινε και εβγαινε οποτε ηθελε.Μεσα 15 μηχανακια και σκεφτηκα οτι θα ηταν ευκαιρια.
Φτανω στην εισοδο, και αφου κοιταω τριγυρω αν ερχεται κανεις ξεκιναω.
Πρωτη μεγαλη ευθεια τερμα αγχωμενος, και το μυαλο μου δεν λεει να ξεκολλησει, τα ματια μου καρφωμενα στην ασφαλτο για να δω τι ειναι αυτη η ασφαλτος που παταω η οποια δεν θυμιζε ασφαλτο πιστας, αλλα ασφαλτο διαδρομης Μακρακωμη-Αι Γιωργη, Ακρατας-Λιμνης Τσιβλου, τεσπα ουτε Μπραλλου βρε αδελφε να μαυριζει λιγο....Οι στΡοφες ‘περιεργες‘, να βλεπω την εξοδο χωρις να παρεμβαλλονταΙ βραχοι δεντρα αλλα για καποιο περιεργο λογο το γκαζι κλειστο, οι κινησεις μετρημενες, το σωμα μονοκομματο, λες και παω στην Επιδαυρο με βροχη, και απο το μυαλο μου να περνανε αστραπιαια χιλιαδες συμβουλες αποψεις, τουμπες, ποστ εδω μεσα, και να μην ξερω απο που να κρατηθω γιατι ηξερα οτι κατι πηγαινε στραβα.
Μηχανακια να με περναμε με χιλια απο παντου,(αλλα τα παιδια ηξεραν τι εκαναν αυτο το καταλαβα ευτυχως γρηγορα) και παλι καλα που εκανα το μονο εξυπνο πραγμα, να κρατησω τους καθρεπτες.
Βγαινω εξω και εχω ξενερωσει.Κοιταω το λαστιχο, και συνειδητοποιω οτι καποτε στη γεφυρα του Κηφισσου το ειχα φαει περισσοτερο στην ακρη:rotflmao:
Ευτυχως που η πατρικη συμβουλη του Παναγιωτη ‘Μην εισαι μαλακας ρε αμα δεν φας ολο το λαστιχο δεν φευγεις απο δω‘, με συνεφερε καπως:rotflmao:
Αραζω κανα μισαωρο ακομα και εκει που ετοιμαζομουν να φυγω απογοητευμενος, γινεται ενα ξαφνικο και βγαινουν ολοι μονομιας, με αποτελεσμα να μεινουν 5-6(η και λιγοτερα), μηχανακια στην πιστα.
Η τωρα η ποτε λεω και ξαναμπαινω.
Εχοντας μια πρωτη εκτιμηση της πιστας, ξεκιναω παλι και αποφασιζω να εμπιστευτω την ασφαλτο.Και ξαφνικα συνειδητοποιω οτι καπου στον πεμπτο γυρο, το μον που σκεφτομαι ειναι η επομενη στροφη.
Και μιας και δεν βλεπω αλλους τριγυρω, σταματαω να αγχωνομαι για τον ρυθμο και αρχιζω να απολαμβανω.
Σε καθε στροφη δοκιμαζα διαφορετικες γραμμες αλλες φορες με θετικα και αλλες με αρνητικα αποτελεσματα.
Σε καποια φαση αρχισα να καταλαβαινω τα λαθη στην οδηγηση μου και αρχισα να επικεντρωνομαι σε αυτα.Οι κλισεις να μεγαλωνουν, και κοιταω να δω πως στην ταδε στροφη μπορω να μπω με μια ταχυτητα πανω.Η ασφαλτος να κραταει τοσο καλα που ειχα αρχισει να ενθουσιαζομαι.Απο ενα σημειο και μετα εκοβα στις ευθειες,(δεν με ενδιεφεραν οι χρονοι), για να σκεφτω καλυτερα πως θα στριψω στο εσακι, η σε εκεινη την αριστερη την κλειστη, ακομα και σε εκεινη την ρημαδα στα πιτς που δεν την καταφερα τελικα μιας και εκλεινα νωρις την τροχια μου και με ανοιξε πολυ στην εξοδο.
Σε καθε γυρο ηθελα να το ριξω και αλλο το μηχανακι, να το κανω κουρελι δεν με ενοιζε τιποτα.Σε καθε γυρο εβλεπα και μια μικρη βελτιωση, δεν το εχω ξαναβιωσει αυτο, σε δεκα λεπτα βελτιωθηκα οσο σε δυο χρονια χωρις πλακα.
Και εκει που ειχα αρχισει να βγαζω σωμα, και να μην νιωθω κουραση αγχος κτλ, ξαφνικα γινεται ΤΟ κουλο λεμε και φευγει το μονοσελο απο πισω
Το σταμπαρω πανω στα κερμπ της αριστερης μετα την ευθεια, κανω μια γυρα και φωναζω στον κριτη να βγαλει σημαια να παω να το μαζεψω.Ο παναγιωτης που με ειχε για μακαριτη να με βλεπει στα χωματα και να νομιζει οτι αγορασα το κλασσικο οικοπεδακι...
Πολυ κομπλε....
Δυστυχως συντροφοι τα πιασαμε τα λέφτα μας με την πιστα.Οσοι εχετε ενδοιασμους ακομα ειστε αξιοι της μοιρας σας.Τουλαχιστον θα μαζεψετε κανα φραγκο για τις δυσκολες μερες, για να μας δωσετε και μας, γιατι ξερουμε που θα τα τρωμε απο δω και στο εξης.